Vikan - 21.08.1975, Blaðsíða 23

Alex Cord i ham i myndinni
Stiletto, sem gerö er eftir sögu
Harolds Robbins, Rýtingurinn.
Myridin hefur verið sýnd i
Hafnarbiói og mun væntanlega
verða endursýnd þar á næstunni.
treysti þvi að þeir verði lika var-
kárir þvi það er þeim sjálfum
fyrir bestu.”
,,Ég skal koma skilaboðum til
þeirra,” sagði Emilio.
Cesare kinkaði kolli. „Gott. Og
hvenær mun ég svo heyra frá
þér?”
„1 næsta mánuði,” svaraði
Emilio. ,,Ég mun koma til þin
skilaboðum um niðurstöðu ráðs-
ins i Gran Mexico kappakstrin-
um. Skráðu þig til keppni i
Ferraribilnum þinum. Bifvéla-
virkinn þinn tefst á ttaliu og
þegar þú kemur til Mexicoborgar
daginn áður en keppnin á að fara
fram, þá færðu skeyti þess efnis
að hann sé veikur. Ráddu þann,
sem ég sendi þér. Siðan muntu fá
frekari fyrirmæli.”
Cesare kinkaði kolli. ,,Ef fyrir-
ætlanir minar breytast eitthvað,
þá mun ég skilja eftir skilaboð til
þin á veitingahúsinu Quarter
Moon i Harlem eins og um dag-
inn.”
Emilio brosti. ,,Ég skil” Hann
vafði Cesare aftur örmum og tók
siðan i hönd hans. „Ég legg lifið i
sölurnar fyrir þig,” sagði hann.
Cesare starði á hann eitt
augnablik en svaraði siðan. „Ég
legg lifið i sölurnar fyrir þig.”
Hann snerist á hæli og smeygði
sér út um dyrnar.
Emilio heyrði smella i lásnum.
Hann sneri lyklinum sin megin og
lét hann aftur inn i baðskápinn.
Þá skrúfaði hann fyrir vatnið og
lagði af stað inn i herbergi sitt.
Hann hristi höfuðið. Cesare hafði
kveðið upp sinn eigin dauðadóm
með því að neita frekara sam-
bandi við Bræðralagið. Það, sem
honum þótti verst var að hafa
ekki tima til að láta hina vita um
sinnaskipti sin.
A Manhattan er gatan Lexing-
ton Avenue. Við hana stendur
veitingastaður og sagt er að þar
fáist steikur, sem séu þær bestu,
sem völ er á i öllum heiminum,.og
að spaghetti sé þar jafnvel betra
en i gamla landinu. Það er aðeins
á slfkum veitingahúsum að eðli-
legt er talið að allt sé svo dýrt, að
kæmi einhver inn af götunni þá
gæti hann varla haft efni á að fá
sér brauðsnúð með sméri til að
seðja hungur sitt. Það þykir
einnig ósköp eðlilegt að þeir einu,
sem ráð hafa á að snæða á þvilik-
um matsölustað, fái allt upp á krit
eða þá að þeir hafi skotsilfur i svo
rikum mæli, að þeir gætu notað
brakandi nýja seðlana, sem þeir
unna svo heitt, i salötin, sem bor-
in eru á borð fyrir þá með góm-
sætum sósum.
Framhald i næsta blaði
*
r
34.TBL. VIKAN 23