Vikan - 18.12.1975, Qupperneq 4

VANTAR M
Sigurður He/gason er einn af þremur forstjórum Flugleiða hf, og í hans hlut koma
RÆTT VIÐ
SIGURÐ HELGASON
FORSTJÓRA
— Islendingar gera alltof miklar kröfur til
þess, sem þeir kalla ríkið. Ríkið er ekkert annað
en við siálf. Þessar endalausu bænagerðir, sem
maður sér og heyrir í blöðum og útvarpi, að
ríkið eigi að gera þetta og ríkið eigi að gera
hitt, ná ekki nokkurri átt, því ríkið er ekkert
annað en samnefnari fyrir okkur öll. Það þýðir
ekki að gera endalausar kröfur til einhverrar
ópersónulegrar stofnunar, sem kallast ríkið, fólk
verður fyrst og fremst að hjálpa sér sjálft.
Sá, sem þetta mælir, er Sigurður Helgason,
einn af þremur forstjórum Flugleiða hf. Sig-
urður er einn þeirra manna, sem margir kann-
ast við, en færri vita mikið um, annað en það,
að hann hefur um margra ára skeið átt drjúgan
þátt í rekstri Loftleiða og síðan Flugleiða, eftir ^ð
Loftleiðir og Flugfélag Islands sameinuðust.
Vikan hélt á fund Sigurðar með það í huga að
kynnast ,,hinni hliðinni” á honum, en reyndin
varð sú, að samræðurnar snerust að verulegu
leyti um starf hans. Það er kannski ekki að
undra, þótt svo færi, enginn getur náð árangri
í starfi, nema hafa á því ómældan áhuga,
og þann áhuga virðist Sigurð ekki skorta.
Ofangreind orð lýsa Sigurði vel. Hann fluttist
aftur heim til fslands fyrir rúmu ári eftir að hafa
starfað og átt heima í Bandaríkjunum um 13
ára skeið. Hann svaraði þessu til, þegar ég spurði
hann, hvort það væri eitthvað sérstakt í fari
íslendinga, sem hann tæki eftir, þegar hann
kæmi heim efrirsvo langa fjarveru.
— Það er ákaflega mikill munur á því að búa
og starfa hér eða í Bandaríkjunum, segir
Sigurður, og aðal munurinn er náttúrlega fólg-
inn í stærðinni. Hér eru allar aðstæður svo
miklu minni, allt í svo miklu návígi, miklu per-
sónulegra. Nú, því fylgja bæði kostir og gallar,
en erfiðast finnst mér, að hér vantar alla við-
miðun. Við hvað á eiginlega að miða í atvinnu-
rekstri? Hvenær gengur rekstur vei, og hvenær
gengur hann illa? Hvaða kröfur á að gera,
hvaða stöðlun á að fylgja? Þessi skortur á við-
miðun er ákaflega einkennandi fyrir ísland, ekki
bara í atvinnulífinu, heldur öllum þáttum
þiöólífsin-, '
Hvernig féll ykkur að búa í New York?
— Við bjuggum utan við borgina í tiltölu-
lega litlu bæjarfélagi. Það tók mig um það bil
þrjá stundarfjórðunga að fara á milli með lest.
Nú, loftslagið í New York er ekkert til að hróþa
húrra fyrir, maður kann enn betur að meta
hreina loftið hér, eftir að hafa kynnst því, hvern-
ig það getur orðið í New York. Veturnir
eru stuttir, en harðir, það getur orðið óskaplega
kalt þar. Svo kemur sumarið allt í einu,
ekkert eiginlegt vor, og heitasti ríminn er ekki
beint þægilegur, það er tij dæmis ekki viðlit
að vinna nema í loftkældum skrifstofum. En
haustin geta orðið dásamleg, besti tíminn á þess-
fjármál og markaðsmál.
Sigurður við skrifborðið heimá hiá sér að
Skildinganesi52 t Skérjafirðinum.
um slóðum er frá þvl í september og fram í
desember.
— Er ekki líka talsverður munur á þjóðlífi
hér og í Bandaríkunum?
— Jú, það er geysilegur munur á íslensku og
I Bandaríkjunum
liggur allt
eitthvað svo
opið fyrir
bandarísku þjóðlífi. Við, konan mín og börnin,
kunnum vel við okkur á báðum stöðunum, en
við erum mjög ánægð með að vera komin heim.
— Þú varst ekki ókunnugur í Bandaríkjunum,
þegar þú fórst þangað til starfa fyrir Loftleiðir.
— Nei, ég stundaði viðskiptanám við Col-
umbiaháskðlann á árunum 1944-48, og reýnd-
ist það mér mjög góður skóli. Bandaríkjamenn
eru gæddir ákaflega ríkri skipulagsgáfu, og
skipulagning er sterkur þáttur í öllu viðskipta-
lífi þar vestra. Þeir hafa hæfileikann til þess I
að leggja hlutina niður fyrir sér, skipuleggja það,
sem er að gerast og það, sem á að gerast. ,
Það má Hka segja, að það sé einkennandi fyrir j
bandaríkjamenn, hversu agaðir þeir eru. I svona
samkeppnisþjóðfélagi skapast náttúrlega meira
aðhald, bæði í skólum og eins 1 daglega lífinu.
Fðlk veit, að það verður að standa sig, það verður
að vinna sitt verk, því annars á það beinllnis
á hættu, að einhver annar við hliðina á því sé
tilbúinn að taka við og gera jafnvel hetur.
— Annað gætu íslendingar einnig lært af
bandaríkjamönnum, og þar á ég við upplýsinga-
skipti. I Bandaríkjunum liggur allt eitthvað svo
opið fyrir, þú getur leitað þér upplýsinga um
nánast hvað sem er, og þú færð þær. Jafnvel
keppinautarí viðskiptum reyna ekki að fela neitt
hver fyrir öðrum. Ég varð til dæmis áþreifan-
lega var við þetta, þegar verið var að koma upp
tölvukerfi við bókanir. Ég fékk strax mikinn
áhuga á þessari nýjung, og þar voru engar hindr-
anir I vegi, ég gat fylgst með gangi mála hjá I
þeim flugfélögum, sem ruddu brautina, og siðan
fylgdum við fast á hæla þeirra.
— Hvers konar kerfi er þetta?
— Þetta er ákaflega fullkomið kerfi og þægi- i
legt á allan hátt. Með þvl einu að styðja á
réttan hnapp á borði fyrir framan sig getur
starfsfólk í bókanadeild fengið upplýsingar til
baka á tveimur sekúndum um hvaða flug sem er
4 VIKAN 51.TBL.