Vikan - 18.12.1975, Síða 28

svolltið af smákökum, sem ég
ætla að gefa honum, svo að hann
hafi eitthvað annað en vatn og
brauð um jólin...
Um ellefuleytið ganga |llir til
náða, og ungfrú Abildgra á að
sofa i einu af gestaherbergjunum
á efri hæöinni. Þegar hún er kom-
in upp 1, liggur hún um stund kyrr
og hugsar um viðburði liðins
dags. Það hefur margt gerst, svo
margt, að meira að segja hún er
oröin þreytt. Blessuð kyrrðin á
bænum hefur góð áhrif á fólk eins
og hana, sem daglega er 1 ys og
þys borgarinnar, umkringt frísk-
um háværum krökkum.
Það llða ekki nema þrjár mln-
útur, þar til hún er farin að
hrjóta. Það siðasta, sem hún
hugsar um, áður en hún sofnar, er
að hún er beint yfir bókaherberg-
inu.
Hún vaknar klukkan hálf tvö
um nóttina við megna reykjar-
lykt, hendist fram úr rúminu, út
að glugga og dregur upp rúllu-
gardlnuna. Hún sér eldglampana
og heldur fyrst, að eldurinn sé 1
fjósinu, hinum megin við húsa-
garðinn. En svo áttar hún sig á
þvl að eldurinn er i aðalbygging-
unni, beint fyrir neðan hana.
Rúðurnar eru allar brotnar og
hvorki tangur né tetur eftir af
gluggakarminum. Eldtungurnar
teygja sig út á milli glóandi bjálk-
anna og neistarnir fjúka i allar
áttir. Hvers vegna hefur enginn
hringt neyðarbjöllunni? Eru allir
steinsofandi?
Hún flýtir sér I skóna og fer i
frakkann yfir flúnelsnáttkjólinn.
Leiðin fram eftir ganginum aö
herbergi Jóhönnu, sem er fyrir
endanum, er greið. Hún lemur á
dyrnar, en fær ekkert svar. Hún
þrifur i hurðarhúninn. Dyrnar eru
læstar.
Hún hrópar, orgar og ber þar til
blæðir úr hnúunum — en hugsar
um leið stöðugt um, að á stundum
sem þessari, sé um að gera að
vera rólegur og missa ekki stjórn
á sér. Hún er við að gefast upp
þegar hún heyrir fótatak vinkonu
sinnar. Lykli er snúið i skránni og
i gætinni birtist óttaslegið andlit.
— Það er að brenna. Stofurnar
standa i björtu báli. Hvernig get-
um við gert slökkviliðinu viðvart?
Slminn er i bókaherberginu og....
Hún gerir sér ekki grein fyrir
þvi, sem gerist næst. Nielsen er
kominn af stað með exi i hend-
inni, Bernhardt reynir að bjarga
mikilvægum skjölum, og ein-
hvern veginn er slökkviliðið kom-
ið á staðinn.
— Ég varaði vinkonu yðar við
að láta aðventukransinn brenna
alveg niður, segir Bernhardt og
andvarpar, þar sem hann stendur
úti 1 húsagarðinum. — Hann hefur
annað hvort kveikt I gluggatjöld-
unum eða dottið niður á gólfið.
— Aðventukrans? Ungfrú
AbildgrS er ekki alveg með á nót-
unum.
— Já, það logaði á öllum kert-
unum, þegar ég fór að hátta.
Bjánalegur siður þessir aðventu-
kransar. Sannkallaðar bruna-
gildrur.
Ungfrú Abildgra er honum ekki
sammála um, að þetta sé bjána-
legur siður — en hverjum gat
dottið I hug að kveikja á öllum
kertunum á venjulegum miðviku-
degi?
Um fjögurleytið um morguninn
hefur tekist að ráða níðurlögum
eldsins. Helmingur af aðalbygg-
ingunni er rjúkandi rúst. t hinum
sitja yfirvöld staðarins, með
Madsen lögreglustjóra i forsæti,
drekka kaffi og skrifa skýrslu um
það, sem gerst hefur.
Það skrýtnasta er, að enginn
minnist þess að hafa kveikt á að-
ventukransinum. Er ráðskonan of
huglitil til að viðurkenna mistök
sin? Eða hefur Nielsen farið inn I
bókaherbergið um miðja nótt?
Eða lögfræðingurinn? Eða hefur
ungfrú AbildgrS gengið þangað i
svefni með eldspýtustokk i hend-
inni?
Madsen skrifar niöur, að upp-
tök eldsins liggi ljós fyrir og að
rannsókn verði haldið áfram.
Bernhardt tottar vindil sinn I
mestu makindum og býst til
brottfarar, þegar ungfrú Abild-
gra ber fram spurningu: — Hver
stjórnar rannsókn morðmálsins?
Madsen ræskir sig og er undr-
andi á svip: — Lögreglufulltrúi
frá höfuðborginni. En... hvers
vegna?
Hún deplar augunum og veröur
vandræðaleg, þegar allir lita á
hana: — Jú... ef bruninn skyldi
vera tengdur dauða húsbóndans.
Ég á við... það sem gerðist I nótt
hreinsar Jakob Berg af öllum
grun. Hann situr i fangelsi...
Madsen klórar sér I eyranu. —
Ætti þetta þá að vera sönnun
þess, aö Ravn hafi framið sjálfs-
morð?
Hún hristir höfuðið: — Nei. En
að það hafi einhver annar en Jak-
ob myrt hann.
Hinir vita ekki alveg, hvort
þessi litla hvithærða kona er að
gera aö gamni sinu, eða hvort
slegið hefur út 1 fyrir henni. En
hún er svo ákveðin á svip, að það
er ekki annaö hægt en veita at-
hygli þvi, sem hún hefur að segja.
cvae
elrMHfiK -
Hc|&W&&UÍ
Frægur sigur vannst
í .baráttunni við berklana.
Nú gefsi hvers konar öryrkjum
II
kostur á að endurheimta
heilsu og orku með þjálfun og
störfum við hæfi á Reykjalundi og
Mulalundk Enn þurfa margír
að bíða eftir vist og vínnu,
En uppbyggingín hefdur áfram.
Með þinni aðstoð — þátttöku í
happdrætti SÍ8S.
Jk Happdrætti SÍBS
vinningur margra, ávinningur ailra.
28 VIKAN 51. TBL