Vikan - 29.07.1976, Page 17

Og þegar þessi mál eru rædd,
kemur sú spurning upp, ekki hvort
þeir eigi ekki sama rétt á aö fá aö
lifa eins og aðrir.
— Spurningin um hverjir hafa
meiri þörf fyrir hjálp en aðrir, er
vandasamari fyrir okkur, en aðrar
opinberar hjálparstofnanir, eins og
til dæmis tryggingakerfið, því aö
hjálp okkar er einstaklingsbundin.
Reglur almannatrygginga aftur á
móti, falla innan ákveðins ramma
laganna og fjalla um hjálp, sem
er almenns eðlis. Við verðum hins
vegar að styðjast við það ákvæði í
framfærslulögunum að hver og
einn skuli njóta tækifæris til þess
að sjá sómasamlega fyrir sér. Það
er svo aftur oft matsatriði, hverjir
hafa tækifæri og hverjir ekki og
hvað er að sjá sómasamlega fyrir
sér. Það sem utan frá virðist vera
hliðstæða, fær oft mismunandi
meðferð hér og því byggist gagn-
rýnin á — en við nánari athugun
reynast málin ekki hliðstæð.
— Hvernig hjálpið þið fólki?
— Hjálp okkar er margvísleg og
byggist m.a. á viðtölum og við-
leitni til þess að virkja viðkomandi
til þess að takast á við vandamálin
sjálfur, með því að sameina krafta
hans kröftum okkar. Hún getur
líka byggst á hjálp við breytingu á
nánasta umhverfi, t.d. húsnæði,
vistun á sjúkrahús, dagvistunar-
stofnun, eða fjárhagsaðstoð til
skemmri eða lengri tíma.
— Eins og áöur er komið fram,
þá hjálpum viö einstaklingum
fjölskyldum og hópum, sem eru í
erfiðri aðstöðu í þjóðfélaginu og
eru ekki færir um að leysa sin
vandamál sjálfir. Geðrænir sjúk-
dómar eru oft fordæmdir, og
sumir vilja kenna vandamál sem
stafa af geðrænum sjúkdómum
við ræfildóm. Þá gleymist að
heilbrigði samanstendur af þremur
þáttum, líkamlegum, geðrænum
og félagslegum þáttum, svo að
sá, sem ekki er heilbrigður á allan
hátt, telst sjúkur.
— Félagslegir erfiðleikar geta
orsakað líkamlega erfiðleika og
öfugt, því að þessir þættir eru svo
samtvinnaðir. Forsenda þeirrar
félagslegu aðstoðar, sem við vilj-
um veita fólki, er þekking á
félagslegri og sálfræðilegri mótun
einstaklingsins, samskiptum ein-
staklinganna innbyrðis, tengsl inn-
an fjölskyldunnar, milli fjölskyldna
og tengsl einstaklingsins og þess,
sem viö köllum þjóðfélag. Eins er
nauðsynlegt aö vita um áhrif
ýmissa stofnana í þjóðfélaginu á
mótun einstaklingsins, eins og
t.d. áhrif skólanna. Sú þekking er
nauösynleg til þess að hjálpa
einstaklingnum að hjálpa sér
sjálfum.
Anna Karen Júlíussen. ritari (standandi) oa Hervör Þorvaidsdóttir, skrifstofustúlka.
Ástæðan fyrir því er sú, að í
langflestum tilvikum stafa erfið-
leikar í sambandi við tengsl innan
fjölskyldunnar.
— Hér hefur einn starfsmaður
með málefni fjölskyldunnar að
gera, en starfsmönnum er skipt
niður á hverfi, sem eru 3 innan
höfuðborgasvæðisins. Það þýðir
þó ekki, að við séum staðsett úti í
þessum hverfum, því að nær öll
starfsemi fer hér fram (Vonar-
stræti 4). Við höfum aöeins eitt
útibú sem er (Breiðholtinu.
— Það er fyrst og fremst
hlutverk okkar að aðstoöa þann,
sem leitar til okkar, til þess að
skapa honum möguleika á að
standa i eigin fótum með þá tekju-
öflunarmöguleika, sem hann hef-
ur. Fjárhagsaðstoð veitum við ekki
fyrr en fullreynt er, að skjólstæð-
ingi okkar er ekki unnt að komast
af án hennar. Það er algengt að
fólki finnist sú hjálp, sem ekki er
fjárhagslegs eðlis, lítils viröi. Þaö
gerir sér ekki Ijóst, að fjárhagsað-
stoð er oft aðeins til bráðabirgða.
— Nú hef ég heyrt um fólk,
sem telur sig þurfa á fjárhags-
aðstoö að halda, en ekki fengið
fyrirgreiðslu hér, gagnrýna hlut-
verk stofnunarinnar og benda í því
sambandi á þá hjálp, sem áfengis-
sjúklingar fá hér. Hvað finnst þér
um þessa gagnrýni?
— Ég held, að þetta fólk gleyrrii
því oft, aö áfengissjúklingar eru
einstaklingar, sem algerlega hafa
orðið undir í Kfsbaráttunni, ein-
staklingar, sem vegna sjúkdóms
síns eru ekki færir um að sjá
sjálfum sér farborða. Áfengissjúkl-
ingar eru oft á tiðum áberandi í
okkar þjóðfélagi. Oft hafa þeir ekki
í annað hús að venda, en okkar.
IMÐ
og það er misskilningur að viö
sinnum eingöngu „stórum"
vandamálum. Vandamál er t.d. 10
ára drengur byrjaður að reykja, og
það er skylda okkar að hjálpa bæöi
honum og foreldrum sé þess
óskað. Hingað geta allir leitað,
sem þurfa á aðstoð að halda, en
við viljum benda þeim á að hringja
fyrst og panta tíma til þess að
losna við að bíða langtímum
saman. Þaðeina, sem viðkomandi
þarf að gera, þegar hann pantar
tíma, er aö greina frá nafni,
heimilisfangi og símanúmeri, til
þess að hægt sé aö hringja f hann.
ef ekki er unnt að taka á móti
honum á tilteknum tíma.
Það er Sævar Berg Guðbergs-
son, yfirmaður fjöskyldudeildar
Félagsmálastofnunar Reykjavíkur,
sem þannig svarar spurningu Vik-
unnar — Hvað er félagsmála-
stofnunin? Og hann heldur áfram:
— Þetta er þjónustustofnun undir
stjórn félagsmálaráðs, þar sem
markmiðið er að l(ta á fjölskylduna
sem heild, en ekki á hvern
einstakling hennar. Við lausn ein-
staklingsvandamála, reynum við
eftir því sem unnt er að draga
fjölskylduna inn ( lausn þeirra.
Jón Tynes, deiidarfuiitrúi.
Steinunn Öiafsdóttir, fuiitrúi meö
máiefni barna og ungbarna.
31. TBL. VIKAN 17