Vikan - 29.07.1976, Blaðsíða 20

1
►
I
í
feria-
fmirn
Morguninn eftir, skaltu taka meö
þér nauðsynlegustu fötin ferðast
léttklyfjaður, Qg skilja afganginn
eftir i Salzburg. Þú getur sótt það
seini'.a eða sent tilLondonjParísar
eða hvert sem þér hentar. Þú
ættir að-leigja þér bíl i Salzburg
og þegar þú kemur skaltu fara á
hótel Sacher. Við munum panta
herbergi handa þér á þínu nafni.
Þá veit Jo hvar þig er að finna.
Hún mun fylla út í myndina og
láta þig vita um þau áform, sem
við kunnum að hafa þá. Það
verður sjálfsagt erfitt að koma
þessu öllu heims og saman.“
McCulloch brá upp þessu
óvænta brosi sínu og það kom
glampi í augun við tilhugsunina.
En svo varð framkoma hans aftur
formleg.
,,Þú verður eina nótt á Hótel
Sacher, reiðubúinn að fara næsta
morgun."
„Svo fljótt? Ertu viss?“ sagði
David. Ef McCulloc þurfti átta
daga, til þess að ganga frá áætlun
sinni, þyrfti andspyrnuhreyfingin
sem ætlaði að koma Irinu til
Vínar áreiðanlega lengri tíma.
Flótti þarfnaðist undirbúnings.
Gera varð ráð fyrir >»uisum töfum.
„Hún er þegar komin úr landi.“
sagði McCulloch.
Irina komin út úr Tékkóslóvak-
íu. David horfði stutta stund á
hann á meðan hann var að jafna
sig. Hvenær?
„I gær.“
„Guð forði okkur,“ sagði David
lágt.
„Hún er óhult og bíður bara
eftir okkur.“
„Sjáðu til. Ég get ekki hnikað
neinu til þessa næstu viku. Eg
verð að vera í Salzburg.“ Rödd
Davids var lág en reiðileg.
„Eg fer ekki fram á það.“
„Mér geðjast ekki að þeirri
hugmynd, að hún verði að
þvælast um í Vín 1 meira en heila
viku.“
„Hún verður það ekki heldur.
Hún verður í felum, innandyra.
Hættu þessum vangaveltum út af
hlutum, sem verður ekki breytt.
Við höldum okkur við tíma-
áætlunina.“ McCulloch ætlaði
örugglega ekki að tala af sér.
„Þeir gripu til skotvopna, var
það ekki?“ sagði David beiskur.
„Já, einhver lét sig hafa það.
Bohn fékk fréttir af því í morgun,
þegar hann sírnaði til þess að
segja þeim að allt væri klappað og
klárt.“
„Ég geri ráð fyrir, að það hafi
fengið eitthvað á hann.“
„Já, það dró heldur úr sjálfs-
álitinu. En hann jafnaði sig fljótt.
Hann hefur töluvert þol.“
David fór að hugsa um annað
atriði. Vinir Irinu hlutu að hafa
verið þess fullvissir að við
myndum taka þetta að okkur. En
hvers vegga? Bohn hlaut aðjtafa
verið mjög jákvæður, bjartsýnn
og öruggur með sig. Hann var
þannig gerður. „Guð forði
okkur,“ sagði hann aftur og gerði
sér nú fulla grein fyrir mikil-
vægi þessara síðustu frétta. „En
ef ég hefði neitað í gærkvöldi?"
„Þá hefðum við þurft að leita
dauðaleit að einhverjum i
20 VIKAN 31. TBL.