Vikan - 24.03.1977, Síða 38
Viðurkenndir úrvals pennar fyrir
atvinnumenn, kennara og námsfólk.
Rotring teiknipennar og teikniáhöld
fást í þægilegum einingum fyrir skóla
og teiknistofur.
PENNAVIÐGERÐIN
Ingólfsstræti 2, sími 13271
ROTRING TEIKNIÁHÖLD
BÖK I BLAÐFORMI
1488 síAur af fjölbreyttu lesefni fvrir aðeins 5.000,- kr. á ári.
Já. Urval er bók í blaðformi.
HÆT'
Eftir að hafa ekið hratt góðan
spöl komum við að Marsalfornflóa.
Þar var fjöldinn allur af seglskútum
og fiskibátum. Á leiðinni að
hótelinu Calypso, þar sem við
ætluðum að snæða hádegisverð,
kom ég auga á Francine, bát föður
míns, þar sem hann lá við festar. Ég
gat með engu móti séð á Michael, að
hann vissi um bátinn og hann sagði
ekkert.
Er við vorum sest við borð úti við
gluggann, spurði ég: „Hvers vegna
festirðu kaup á húsi á Gozo aðeins
tveim vikum áður en við slitum
trúlofun okkar og sagðir mér ekki
einu sinni frá því?”
Ég hafði ákveðið að koma beint
að efninu og horfði hin rólegasta á
Michael. Honum virtist alls ekki
bregða og það var engu líkara en
hann hefði átt von á spurningu
minni.
,,Ég hafði hitt Noni og varð strax
heillaður af henni. Faðir hennar
hafði þegar keypt hús hér á Gozo og
ætlaði að flytja frá Möltu. Ég varð
fyrri til.” Hann var svipbrigðalaus
til munnsins. „Ég kom mjög illa
fram við þið, Alexa, og ég
skammast mín fyrir það.”
Á eftir fylgdi þrúgandi þögn.
Á meðan við borðuðum ræddi
Michael um glæpasöguna, sem hann
var að skrifa og einnig um eitt og
annað varðandi jarðfræðistörf sín.
Þetta var víst fjórtánda glæpa-
sagan hans, en auk þess hafði hann
skrifað tvær bækur fræðilegs eðlis.
Þetta var allgóð frammistaða og ég
hafði orð á þvi, en hann yppti
einungis öxlum og sagði: „Bækur
mínar seljast ágætlega og Gozo er
hreinasta paradís hvað viðvíkur
sköttum. Enégþéna samt ekki eins
mikið og ég vildi.”
Hann setti i brýrnar og ég fór að
hugsa um, hvort þetta væri kannski
andsvar við þeirri gagnrýni Edgar
Jarvis að „Michael væri ekki eins
og hann ætti að vera.” Ef tii vill
byggðist mat Jarvis á fjárhagshlið-
inni. Það kæmi mér svo sem ekki á
óvart.
Eftir hádegisverðinn stakk hann
upp á því, að við gengjum meðfram
flóanum.
Mér fannst líkt og Francine biði
mín, en ég var ekki viss um, að ég
hefði kjark til þess að fara um borð.
Mig langaði til þess, en það sótti að
mér kviði.
Þegar við röltum af stað sagði
Michael: „Ég hef aldrei séð hús
38 VIKAN 12. TBL.