Vikan - 10.11.1977, Qupperneq 21

hvað það hlýtur að vera hræðilegt
að eiga svo lítið í lífinu að fáein epli
skuli skipta þig svo miklu máli.”
Þau voru komin heim. Alec fór
inn í húsið á undan Söru. í
eldhúsinu sneri hann sér að henni.
,,Það er svo sem í lagi en hann
hefur hrætt úr þér liftóruna með því
að vera að njósna um þig
undanfarna daga.”
,,En Alec, það er ekki mikil-
vægt,” hélt Sara fram.
„Hvað meinarðu ekki mikil-
vægt?”
Sara útskýrði málið: „Það hljóta
að hafa verið tvær manneskjur að
fylgjast með mér. Hegðun herra
Turners skýrir gatið í runnanum.
Allt hitt — kortin, að ég var lokuð
inni í geymslunni, fótatakið, sem ég
heyrði í húsinu — allt þetta er enn
óútskýrt. Ég held ég hafi fundið
svarið.”
„Hvað meinarðu?”
,,Það var ekki fyrr enþið fóruð að
tala um dómarann að það rann upp
fyrir mér ljós. Hugsum okkur að
maðurinn hafi verið sendur í
fangelsi í nokkur ár, og að hann hafi
alið á hatri sínu á meðan hann var í
fangelsinu. Þá fréttir hann að faðir
minn sé dáinn og leitar að annarri
leið til að refsa honum, og það eina
sem eftir er, er að refsa mér.”
„En Sara, þetta er ótrúlegt.”
„Af hverju er það ótrúlegt.”
Dómaramálið er bara fært einu
skrefi lengra.”
„Auðvitað sé ég rökin í því, sem
þú segir.” Hann tók varfærnislega
um hendur hennar. „En ég veit ekki
nema þú látir hugarflugið hlaupa
með þig í gönur. Þú hefur áhyggjur
vegna barnsins.”
Sara dró hendurnar að sér.
„Það kemur málinu ekkert við.
„Elskan, ég vildi óska að þú
færir til Blunsdons læknis.”
„Og ég vildi óska að þú hættir að
segja þetta. Það er allt í lagi með
mig. Ef aðeins að þetta fjárans mál
skýrðist, hefði ég ekki nokkrar
áhyggjur.”
Alec stóð upp. „Eigum við ekki
að sofa á þessu?”
Hann togaði hana varlega á
fætur.
Hún vaknaði þegar gluggatjöldin
voru dregin frá og fann indælan
kaffiilm.
„Morgunmatur.” Alecbeygði sig
brosandi yfir hana. „Ég er rétt að
fara. Ég hugsaði sem svo, að þú
hefðir gott af því að liggja svolitla
stund fram eftir i dag.”
„Alec, en indælt. Þakka þér
fyrir. Fyrirgefðu að ég skyldi sofa
yfir mig.”
, ,Þú hafðir gott af því. Ég verð að
fara núna — kem heim á venjuleg-
um tima.”
„Allt i lagi, elskan. Bless.”
Sara nartaði í ristaða brauðsneið
og drakk kaffi. Hvað ætti hún að
gera í dag? Hún gæti ekki verið
heima, það var öruggt. Eitthvað
var það, sem hún hafði haft í huga.
Hvað var það? Auðvitað. Úr-
klippubókin. Svarið gæti leynst
þar. Hún þurfti stað til að skoða
hana, ótrufluð. Bókasafnið væri
kjörið, hljótt og öruggt.
Á bókasafninu kom Sara sér fyrir
þar sem hún sóst greinilega frá
afgreiðsluborðinu, hún opnaði áköf
úrklippubókina og byrjaði að lesa
með athygli.
Hún sá að úrklippurnar náðu yfir
sextán ára tímabil sem hófst 1954
með stuttri tilkynningu um að faðir
hennar hefði vrið gerður dómari í
hæstarétti.
Framhald í næsta blaði.
SIMCA 1508
Sigraði næturrallið
Enn einu sinni sigraði SIMCA i rall-akstri hér á landi. Bilnum var ekið
stanslaust i rúmar 20 klst. 950 km. leið eftir einhverjum verstu vegum og
vegleysum tslands i næturralli Bifreiðaiþróttaklúbbs Reykjavikur um
helgina 1. og 2. okt.
Hvað bilaði? Einn pústbarki. Annað? Ekkert.
SIMCA bilar frá CHRYSLER FRANCE hafa nú marg sannað ágæti sitt
hér á landi. Vandlátir bilakaupendur velja sér SIMCA 1307 eða 1508, sem
eru traustir og góðir fimmdyra, framhjóladrifnir og fimm manna fjöl-
skyldubilar. Talið við okkur strax ^
i dag og tryggið ykkur SIMCA. \^Ö|CU 11 hff.
ÁRMÚLA 36, Símar 84366 - 84491
45. TBL. VIKAN21