Vikan - 06.04.1978, Page 40

Ilnilurinn 2l.m;ir\ 20.a iril NauliA 21.april 2l.niaí T\íburarnir 22.mai 21.júní
Ekki er víst, að allt
gangi eins og þú
ætlast til í þessari
viku. Með þolinmæði
ætti þó allt að fara
vel að lokum, og ættir
þú ekki að vera
svona svartsýnn á
málin.
Einbeittu þér að
einum hlut í einu, svo
allt fari ekki úr
skorðum. Þú átt það
til að vera helst til of ■
fljótfær og draga
ályktarnir. Vertu
heima á sunnudag.
Vikan getur orðið
mjög ánægjuleg, ef
þú kærir þig um. En
ef þú hins vegar ert
með ólund, er ekki
víst, að allt fari eins
og þú vilt. Heillatala
er 8.
Kr.-'hhinn 22. júui 2.1. júli
Þú ættir að geta
komið þínum málum
á framfæri við rétta
aðila, ef þú aðeins
beitir lagni. Vertu
samt ekki of ákafur,
þá gæti farið illa fyrir
þér.
l.joniO 24. júlí 24. :ii<ú«l
Þú ættir að reyna að
koma þér að verki
sem allra fyrst, þar
sem þú hefur verið
alltof latur upp á síð-
kastið. Hertu þig
upp, ogljúktu þeim
verkefnum, sem bíða
þín.
>lej jan 24.;ii<úsi 2.1.scpl.
Stutt ferðalag gæti
orðið skemmtilegt og
jafnvel árangursríkt.
Sláðu ekki hendinni á
móti góðu boði, sem
þú færð um miðja
vikuna. Heillalitur er
blár.
Vikan er vel til þess
fallin að framkvæma
eitthvað, sem þú
hefur ekki gert lengi.
Allt útht er fyrir, að
þú eigir skemmtilega
daga í vændum. Þú
færð heimsókn
skemmtilegra vina.
Taktu vel eftir öllu,
sem fer fram í kring-
um þig í dag. Þér
verður hjálpað úr
ógöngum þeim, sem
þú hefur komið þér í,
með aðstoð vinar,
sem kemur með
tillögu til úrbóta.
Spnrútlrckinn 24.okl. ,‘M.inn.
Eflaust kemstu að
einhverju skemmti-
legu í sambandi við
þina nánustu, ef þú
eyðir helginni heima
við í rólegheitum og
ræðir málin. Þú færð
bréf með óvæntum
fréttum.
Vatnsberinn 2l.jan. IV.fehr.
Ef þú skipuleggur vel
fram í tímann, aetti
þér að takast að ljúka
fyrirætlunum þínum.
Þér virðist sem dag-
arnir þjóti framhjá
þér, en vertu þolin-
móður. Heillatala er •
3.
Hogniaðurinn 24.nót. 2l.des.
Vikunni er best varið
við að koma hug-
myndum þínum í
framkvæmd, þú hefur
nú þegar dregið það
alltof lengi. Vertu
ekki of opinskár um
fyrirætlanir þínar.
Helgin verður fjörug.
l iskarnir 20.fchr. 20.mars
Það er ekki víst, að
þú getir treyst öllum,
sem þú umgengst um
þessar mundir, og því
ættir þú að gæta
tungu þinnar. Vertu á
varðbergi gegn
slúðurberum.
„Það er rétt hjá þér," sagði hann,
án þess að láta slá sig út af laginu.
„Á vissan hátt þykir mér leiðinlegt
að þurfa að gera Tim þetta. Ég
viðurkenni, að þetta er versti
tíminn fyrir hann. En viðkvæm
samviska, það eru forréttindi hinna
ríku. Ef þú værir eins fátæk og ég.þá
hefðir þú ekki efni á henni, ekki
þegar þú bókstaflega situr á
ofurlitlum fjársjóði. Auðvitað
myndi ég, ef ég hefði einhver tök á
því, reyna að útvega mér þessa
peninga einhvers staðar annars
staðar og spara Tim óþægindin.”
„Hvað ætla þeir að borga þér
mikið?”
„Það er nú erfitt að segja nokkuð
til um það. Fyrir utan þessi tvö
þúsund pund, sem ég fæ strax, þá
gæti farið svo, að greinin yrði seld
víðar. Til dæmis í Ameriku.”
Hakners hjónin, hugsaði hún, eða
svo að ég sé nákvæm: Frú Hakner.
„En að sjálfsögðu,” bætti hann
við, „fyrir Tim er ég tilbúinn að slá
svolítið af. Eigum við að segja þrjú
þúsund pund. Já, ég hugsa, að það
væri sanngjarnt.”
ÞAU HORFÐU hvort á annað
þvert yfir herbergið. Það var til
einskis að vera að látast.
„Þú ert djöfull,” sagði hún
mjúklega. „Þú ert að kúga út úr mér
peninga. Annaðhvort læt ég þig fá
þrjú þúsund pund, eða þitt sauruga
líf verður komið á síður dagblaðanna
eftir nokkra daga, myndskreytt. Þú
ætlar kannski að nota myndirnar
sem ljósmyndari Hakners hjónanna
tók af ykkur Tim inni í vinnustof-
unni hans?"
„Nú, það verða auðvitað að fylgja
myndir með. Þær hafa mikið að
segja.”
„Og hvar,” sagði hún lágmælt,
þótt hana langaði mest til að öskra,
„heldur þú, að ég geti fundið þrjú
þúsund pund til þess að borga þér
blóðpeningana þína?”
„Það er þitt vandamál, ekki satt?
í sannleika sagt, þá hef ég verið
mjög hógvær að hafa upphæðina
ekkihærri.”
„Fjárkúgun,” sagði hún snöggt,
„er óþverralegasti glæpur, sem til
er, ogþú leggst svo lágt.”
Hann heigði sig hæðnislega fyrir
henni. „Þar sem ég, Lucy, geri mér
grein fyrir þvi áliti, sem þú hefur á
mér, þá er ég undrandi yfir því, að
þér skuli ekki finnast það sæma
persónuleika minum.
SKYNDILEGT ofboð greip Lucy,
og hún æddi út úr stofunni, eins og
hún vildi flýja þennan mann, sem
vakti með henni slíkan viðbjóð, að
henni fannst sem hún yrði óhrein i
návist hans.
Er hún kom fram í forstofuna,
neyddi hún sjálfa sig til að standa
Milli vonar
og ótta
kyrr, þótt hún titraði öll og skylfi.
Hún studdi sig við gamla eikarborð-
ið og reyndi að ná valdi á óttanum,
sem Bernard hafði vakið hjá henni,
þessum ótta, sem hafði vaknað af
eðlisávísun í fyrsta sinn, er hún sá
hann, á brúnni. Það var eins og ein-
hver yfirnáttúruleg skynjun hefði
verið að vara hana við, að þarna
hefði hún staðið augliti til auglitis
við mann, sem var gegnsýrður af
illsku, mann, sem hún nú vissi, að
var morðingi og fjárkúgari.
Átti hún að hlaupa í burtu? En
það var aðeins liðinn ein klukku-
stund síðan ástin, sem var hluti af
tilveru hennar, hafði sent hana
hlaupandi til Tim. Hvert átti hún
líka að fara, þegar hún hafði engan
stað að fara til? Og á meðan sat
Bernard inn í setustofunni og
hældist um af því, hve auðveldlega
hann hefði sigrað þennan kven-
mann, sem gafst upp um leið og
hann hvessti á hana augun. Hún
hefði átt að standa kyrr og berjast á
móti. Hún skalf. Voru ást og skelf-
ing einu tilfinningarnar, sem hún
hafði? Átti hún ekki til hugrekki?
Með hægum skrefum gekk hún til
baka, þaðan sem hún hafði flúið í
dauðans angist aðeins nokkrum
andartökum áður, og launin fyrir
hugrekki hennar var undrunar-
glampinn, sem brá fyrir í augum
Bernards.
EN HANN hvarf um leið. Bernard
lá hirðuleysislega í einum af djúpu
hægindastólunum við arininn og
horfði á haná með napurri illgirni. Ef
hann hefði ekki verið svona mikill að
vöxtum, munnur hans ekki svo
áberandi rauður og ekki skinið
svona út úr honum illviljinn, hefði
máttur hans til að vekja hjá henni
þessa ólýsanlegu skelfingu þá verið
minni? Við því var ekkert svar.
Hún talaði úr dyragættinni, og
styrkurinn í rödd hennar var henni
ómetanleg uppörvun. „Hvernig get
ég vitað, að þú sért að segja mér
sannleikann? Maðurinn, sem var
hér, gæti verið hver sem er, einhver
drykkjusvoli, sem þú bauðst til þín,
af því að Tim þurfti að bregða sér
frá.”
40 VIKAN 14. TBL.