Vikan


Vikan - 27.07.1978, Blaðsíða 30

Vikan - 27.07.1978, Blaðsíða 30
Þeir eru í tísku núna. Já, þeir eru í tísku núna. Þú œtlar kannski að sjá til og láta þá byigju ganga yfir og taka þá loks til við þína slagarapiötu? Já, það kæmi til greina. Lítum aðeins á plötuna, sem þú vannst með Spilverki þjóðanna, Á bleikum nátt- kjólum. Sumir textarnir, sem þú söngst þar, eru orðnir nokkuð gamlir? Yfirleitt eru textarnir á plötunum mínum mjög misgamlir. Tökum til að mynda Gamli skrjóðurinn. Hann er frá ’57 held ég. ’56 eða ’57. Paradísarfuglinn er það nýjasta. Textarnir þar hafa flestir, sýnist mér, komið í þessum fjölrituðu bókum, sem ég gaf út hér um árið. Síðan sá ég að þú endursamdir braginn um Jón Sívertsen. Hann var einnig á fyrstu plötunni þinni. Ég er eiginlega búinn að endursemja alla fyrstu plötuna. Til að mynda Súlnareki. Hann er útúrsnúningur á Um óþarfa fundvisi Ingólfs Arnarsonar. Hafa Ijóðin þín ekki staðist tímans lönn.fyrst þú ert byrjaður að yrkja þau upp aftur? Jú. Sko, lengi eftir að fyrsta platan kom út fékk ég engan útgefanda. Allir, sem ég leitaði til, sögðu já og amen og voru jákvæðir, en síðan breyttist það í nei. Þeir drógu mig helvíti lengi á svarinu. En síðan fcerðu inni hjá Demant. Sérðu eftir því samstarfi? Nei. Það kom mér alla vega á framfæri, þó að ég hafi ekki haft eitt einasta sent út úr því. Hjá Iðunni vinn ég á allt öðrum kjörum. Ég er mjög ánægður með samstarfið hjá Iðunni. Við vorum að rœða um gömlu Ijóðin. Ætlarðu að endurútgefa þau öll? Ég veit það ekki (smáþögn). Einn af endursömdu textunum heitir Dauði Snorra Sturlusonar endursýndur slowmo.. ... Alveg geggjaður texti. Textarnir minir eru yfirleitt frekar gamlir þegar að því kemur að nota þá. Þegar ég fer í stúdíó, þá þarf nú fyrst að raða saman prógramminu, — prógrammera plötuna — og svo breytast textarnir eftir hendinni. Ertu sísemjandi? Nei. Ég tek þetta dálítið í periódum. Bæði lög og texta? Já. Ég sem hvort tveggja yfirleitt saman. Fyrst fæ ég ídeu að texta. Síðan formast bragarhátturinn með einhverri músíkalskri ídeu. Hve langar skorpur tekurðu þegar þú semur? Ja ... þær eru kannski ekki svo óskaplega langar, en hins vegar er óskap- lega mikið gert þegar þær standa yfir. Ég samdi til dæmis lög við alla Passíu- sálmana á rúmum mánuði og samdi mörg lög við hvern (hlær). Hvernig er það með Passíusálmana? Verða þeir gefnir út? Ja, það kom nú í klausu einhvers staðar, þegar ég var að fara í hljómleika- ferðina mína að til stæði að gefa út rokkverkið — tvöföldu plötuna — og svop var minnst á Passíusálmana. Það veitir ekki af tvöfaldri plötu fyrir þá líka. Það bíður þá mikið efni birtingar? Já. Nú, og svo á ég mikið af efni, sem er fullboðlegt, en kemur aldrei út. Með tvöföldu plötunni ætla ég eiginlega að stoppa það sem ég á á lager og taka til við það, sem síðar hefur verið samið. Er nokkuð farið að slá í gamla efnið? Nei, það er ekki það. Mér finnst tími til kominn að fara að vinna betur úr þvi, sem ég á nýjast. Mín síðasta tryllingslega períóda í lagasamningu var ’72-3. Þá var unnið alveg botnlaust og galið. Frá þeim tíma er talsvert mikið af þeim textum, sem voru á Náttkjólunum og ég hef verið að nota alveg síðan fyrsta platan kom út. Hvenær kom hún aftur út? Hún var tekin upp í Noregi og kom út árið 1972. Uppúr því kom ég hingað heim og byrjaði að vinna á höfninni. Þá um það leyti fékk ég lánað segulband og alla sunnudaga sat ég með gítarinn fyrir framan segulbandið og söng inn lög, lét þau þróast og þurrkaði út það.sem mér fannst ég geta gert dálítið skár. Það var árið eftir, ’73, sem ég samdi lögin við Passíusálmana. Síðan hef ég alltaf verið að, en ekki eins stíft og áður. Ég á talsvert mikið til af efm sem ég hef samið á tímabilinu ’73 til ja, ’78. Ljóðabækurnar þínar — hve margar eru þœr? Þær eru þrjár. Þær komu út árið 1973. Fyrstu tvær, ég númeraði þær bara, No I og No II höfðu reyndar komið út árin 1968 og ’70, sprittfjölritaðar, en svo voru þær endurútgefnar mjög breyttar. Eiga fleiri Ijóðabækur eftir að koma út eftirþig? Nei. Hvers vegna ekki? Það líður alltaf svo langur tími frá því að bókin kemur út þar til textarnir eru sungnir inn á plötur að það þýðir ekkert að vera að gefa þetta út í bókarformi. Breytingarnar eru svo miklar að ljóðabókin yrði eins og hálfkarað handrit þegar til kæmi. MEGAS Framhald Hefurðu eingöngu fengist við bundið mál? Nei. Það hafa birst eftir mig þrjár klassískar smásögur. Hvar? Ja, ein kom í Lesbók Morgunblaðsins. Önnur var prentuð i tímaritinu Núkynslð árið 1968. Sú þriðja birtist á skólaárum mínum, í Skólablaði Menntaskólans í Reykjavík. Þegar rýnt er í textana þína, þá kennir þar margra grasa. Þú yrkir hrein og klár gamankvæði, háalavarleg Ijóð og jafn- framt má meðal annars flnna mikið af sagnfræðilegum fróðleik, þar sem þú bregður á leik með staðreyndir oft á tíðum. Lastu sögu á háskólaárum þínum? Nei, ekkert sérstaklega. En þú ert þó vel lesinn í þeim fræðum? Já, ég gorta ekkert af þvi. Á plötunni Á bleikum náttkjólum er eitt kvæði, Orfeus og Evridís, sem ég botnaði ekkert í. Viltu útskýra þaðfyrir mér. Það botna nú fáir í því held ég. (Þurrlega) Því er er skipt í þrennt. End- anlegar drykkjuvísur, endanlegar kvennavísur og endanlegar hestavísur. Hve gamalt er þetta kvæði? Það er, hja, frá ’68 eða ’69. Þú meinar ekkert með þessu kvæði? Þú ert bara að yrkja? Ja, jú. Það er nú meining á bak við þetta. Hvernig tengirðu kvæðið sögninni um Orfeus og Evridís? Iðnó sýndi á þessum árum leikrit, sem nefndist Orfeus og Evridís. Það var samið upp úr seinni heimsstyrjöldinni.og var uppfullt af ægilegri dauðahvöt. Ég setti kvæðið saman stuttu eftir að ég sá leikritið. Þegar upptökur af plötunum þínum hefjast ertu með fullmótaða hugmynd af þeim í huganum, lögin skrifuð út og þannig? Já, ég skrifa þau út. En ef hljóð- færaleikararnir neita því algjörlega að mínar útsetningar séu gjaldgengar og koma með betri hugmyndir, þá hliðra ég til. Á Millilendingu og Fram og Aftur blindgötuna var ég algjör einræðisherra eða til þess að gera. En á Náttkjólunum var það skilyrði fyrir samvinnunni að Spilverkið hefði talsvert mikið að segja, sem það og hafði. Ég var mjög ánægður með þá samvinnu. Stundum datt mér í hug eitthvert algjört flipp, sem hinir höfðu enga trú á. Ég hætti þá gjarnan ekki fyrr en þeir samþykktu að spila það og það gekk allt ágætlega. 30 VIKAN30. TBL.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.