Vikan - 27.07.1978, Blaðsíða 39

af henni leiddi, og þaö vakti athygli
hennarósjálfrátt.
Maöurinn er ekkert annað en fress,
hugsaði hún önug.
Ross þrýsti hönd hennar eins og hann
hefði lesið hugsanir hennar og sagði —:
„Ég verð að lokka þig frá nýja vininum
— nýju vinunum þinum, og sýna þér
eyjuna okkar. Skuggsæl skóglendi og
kyrrláta dali." Hann þrýsti hönd hennar
einu sinni að lokum, og sleppti henni
svo, og hún néri henni af yfirveguðu
ráði og áberandi við pils sitt, þó svo að
hönd hans hefði verið hlý og þurr.
Ross hló svolítið við. Flora stóð hjá
þeim, fylgdist með þessum stutta gaman-
leik með lítið laumulegt bros á vörum
sér, leit svo á bróður sinn augnaráði,
sem Isabel gat engan veginn skilið.
„Þú ættir ekki að striða vesalings Isa-
bel svona. Ross,” sagði Flora og hló við.
„Mundu að hún er gestkomandi, og er
ekki vön okkur hérna.
„Ég vona. að veðráttan eigi eftir að
eiga jafn vel við þig," hélt hún áfram, og
snéri sér að Isabel. „Við kunnum vel við
hana. en við erum harðgert fólk, og
ókunnugum finnst loftslagið stundum
ekki jafn heilsusamlegt og okkur. Það
þarf vissa manngerð til að blómstra
hér."
Isabel fannst hún greina dula hótun í
þessum orðum, en horfði kuldalega á
hana.
„Flestir hafa verið mér mjög
alúðlegir,” sagði hún stutt í spuna. „Mér
finnst ég satt að segja ekki vera gest-
komandi."
„Það gleður mig," mælti Flora. „Við
Ross munum gera það, sem i okkar valdi
stendur. til að dvöl þin hér verði
ógleymanleg. hversu stutt sem hún kann
að vera. Er ekki svo. Ross?”
„Ég lofa því.” Bros færðist hægt yfir
andlit Ross. „Þú mátt treysta ntér.
Isabel. Satt að segja mun mér finnast
það afskaplega leitt. þegar þú ferð. Af-
skaplega leitt."
„Ó, það er ár og dagur þar til Isabel
fer, ekki satt. Isabel?" Rodd Floru var
hunangssæt. „Og þú ættir að fá Ross til
að sýna þér kastalann okkar einn góðan
veðurdag. Hann er mjög myndrænn."
„Ég hef að visu ákveðið að fara
þangað," sagði Isabel. „En ég fer að öll-
um líkindum með systur minni. Hann
hefur verið tengdur fjölskyldu okkar í
aldaraðir. Mjög sögulegur staður, skilst
mér.”
„Þú ættir eiginlega að spyrja Torquil
Cameron um það mál." sagði Flora með
eitruðu brosi. „Hann er maðurinn með
áhugaverðu fortiðina — með áhugann á
fortiðinni, ætti ég að hafa sagt."
Isabel ákvað að reyna að blekkja
hana. Hún horfði beint á Floru og sagði
„Já, hann er búinn að minnast á
ýmsa liðna atburði og fólk við mig. Mér
fannst það mjögathyglisvert."
Hún hlaut umbun, þvi i augum Floru
mátti lesa varkára forvitni og undrun.
Hún vissi, að hún hafði hitt i mark, en
henni varekki fullkomlega ljóst hvernig.
Flora hnykkti höfði. og Ross virtist
eitthvað ætla að segja. en i þvi kom
vagninn frá Edinburgh inn á torgið og
nam staðar skammt frá þeim.
lsabel brosti.
„Ef þið vilduð afsaka mig, þá ætla ég
að finna systur mína og dótlur hennar
litlu. sem eru með vagninum.”
Hún snéri sér frá, ánægð yftr þessari
truflun og var hvort tveggja ringluð og
áhyggjufull yfir því, sem gerst hafði.
Þetta er greinilega niinn dagur fyrir
óþægileg atvik, hugsaði hún mæðulega.
En hún hafði ekki mikinn tima til að
sinna óþægilegum hugsunum, þvi Fiona
klöngraðist út úr vagninum með Emmu
áannarri mjöðminni.
„Halló!" hrópaði hún, og systurnar
föðmuðu hvor aðra af mikilli blíðu, með
Emmu á milli sín.
Emma svaf meiri hluta sjóferðarinnar
i kjöltu Fionu, en Fiona skimaði hins
vegar allt i kringum sig og var margorð
um fegurðeyjanna.
Isabel snéri baki við Caisteall Barran.
þegar þau fóru þar framhjá, en Fiona
var svo áköf í hrifningu sinni, að hún
HAFIÐ SAMBAND YIÐ SÖLUMENN OKKAR,
SEM VEITA ALLAR UPPLÝSINGAR UM BÍLINN,
VERÐ OG GREIÐSLUKJÖR.
INGVAR HELGASON
Vonarlandi v/Sogaveg — Simar 84510 og 8451 1
30. TBL.VIKAN 39