Vikan


Vikan - 27.07.1978, Blaðsíða 31

Vikan - 27.07.1978, Blaðsíða 31
Náttkjólaplatan kom mér þannig fyrir sjónir að Spilverksmennirnir hafi spanaði þig upp í að gera ýmsa hluti, sem þú sem einræðisherra hefðir aldrei þorað að gera. Ja, ummmmm. Jú, til að mynda punkið. Ég hefði ekki lagt út í að gera Við sem heima sitjum upp á eindæmið. Eg var í upphafi með allt aðra laglínu þar, en hún var of flókin. Þar var of mikið af hljómskiptum svo að að lokum gerðum við lagið eins og það kom fyrir eyru hlustenda. Mér fannst það falla mjög vel að textanum. Þú skrifar nótur eins og herforingi. Ertu eitthvað tónlistarmenntaður? Ég var í einn vetur hjá Jóni Þórarinssyrii í Tónlistarskólanum. Hvers vegna varstu ekki lengur? Ég var í menntaskóla um leið og i handíðaskóla. Ég lærði bara undirstöðuna í tónfræði. Þessi vetur átti eftir að koma mér að geysilega miklum notum, svona i útsetningum og þess háttar. Það var fyrst á Millilendingu sem ég fann hversu mikla þýðingu tónfræðinámið hafði haft, — það hjálpaði mér mikið við útsetningar fyrir alls konar hljóðfæri. Ég vissi til dæmis ekkert hvað vibrafónn var. Hafði aldrei séð hann einu sinni. En ég skrifaði samt heilmiklar línur fyrir víbrafón og það kom bara helviti vel út. Er það tilfellið að sköpunargáfa tónlistarmanna skemmist við að þeirfari í tónlistarskóla — að allir tilburðir til frjálsrar tjáningar séu eyðilagðir? Ég vil nú ekki taka svo djúpt í árinni. Það fer sjálfsagt talsvert eftir kennurum. Ég held. að tónfræðinámið eitt, undir- stöðuatriðin, örvi frekar sköpunartilhneig- ingar en að það dragi úr þeim. Hvað flnnst þér um þá. sem eru leiðandi í íslensku poppmúsíklífi þessa dagana. Eru þeir eins konar síðustu móhíkanar og leggst tónlistarlíf niður að þeim horfnum? Nei, það held ég fjandakornið ekki. Ég er hins vegar ekki alveg sáttur við texta- gerðina. Ég held að textasmiðir mættu almennt leggja svolítið að sér og fara í gegnum það, sem eldri skáld hafa gert. Alltaf má eitthvað læra af Hallgrími Péturssyni (glottir við tönn). Liggur þú í Ijóðabókum? Ekkert svo óskaplega. Stundum pæli ég í gegnum nokkur, alveg eins og ég pældi í gegnum Passíusálmana á sínum tíma. Það þurfti til dæmis að klippa þá tals- vert til niður í fjögurra til fimm mínútna rokklög. Það segir sig sjálft að maður kemur ekki frá sér heilum Passíusálmi á svo stuttum tima. Þá var ekki um annað að ræða en að stytta, en þó ekki þannig að það sem eftir stæði væri eitthvað út í bláinn. Þess vegna var nauðsyn að velta vöngunum talsvert yfir þessu. Það sem særir ihest eyrað á mér er að heyra góðri hugmynd að texta spillt með lélegri tækni. Eitt held ég líka að fari illa með popparana og það er það að treysta sér ekki til að byrja bara smátt, semja eitthvert léttmeti en þjálfa sig um leið i tækninni. Allir eða flestir erlendir popp- arar hafa byrjað ákaflega lélega. Sjáðu Kinks. Það voru ekki burðugar bók- menntir. sem þar komu í upphafi. En með árunum óx þeim slíkt ásmegin að á end- anum voru þeir hraktir frá Bretlandi fyrir góða úttekt á breska smáborgaranum. Nú er búið að hrekja þigfrá Reykja- vík. Erþað fyrir úttektá reykvíska smáborgaranum? Það er nú aðallega fyrir tilraunir til að brenna niður Ásgrímssafn (hlær hálf feimnislega). Hvernig kanntu við þig á Siglufirði? Ég kann ágætlega við mig. Gallinn er bara sá að aðkomumenn eru þar illa séðir eins og á svo mörgum smærri plássum. Verðurðu fyrir aðkasti? Það hefur verið öskrað á mig. Nú, og svo vitna menn gjarna í textana mína, þegar sá gállinn er á þeim. Hvað er helst vitnað í? Er ekki lagið að verða búið (Vögguljóð á tólftu hæð) og í skoti utan í grjótinu (Heimspekilegar vangaveltur um þjóðfélagsstöðu). (Brosir.) Heldurðu að Siglufjörður sé of lítill fyrir þig eða þú of stór fyrir hann? Nei. Ég kann prýðilega við mig þar nú orðið. Þar er ágætis fjallasýn og mér líkar vel að búa svona utan í brekku. Annars reikna ég með því að flytja til Reykja- víkur í næsta mánuði ef af tveggja platna verkefninu verður. Þú átt sem sagt afturkvæmt tilReykja- víkur? Ja, ég vona að ég fái húsnæði þegar ég kem til baka. Ég sá fram á að ég myndi ekki vera allt of vinsæll hjá húseig- endum svona stuttu eftir brunann á Berg- staðastrætinu. Kvöldið fyrir brunann hafðirðu verið barinn til óbóta, ekki satt? Uuuuu. (Dálitil þögn) Jú! Hvers konar fólk finnur helst hjá sér hvöt til að berja þig? Það er fólk sem ekki getur skrifað á við mig... ... og verður að nota eina tjáningar- miðilinn, sem það hefur völ á. Já. Ráðast menn oft á þig? Já, ég hef lent furðulega oft í þessu. (Brosir kankvíslega). Ertu þá með kjaft við fólk? Nei, nei. Yfirleitt kemur þetta algjörlega eins og þruma úr heiðskíru lofti. Það er óþægilegt að eiga svona yfir höfði sér. Já, svona frekar. En þetta kemst ekki upp i vana. Nei! Þetta kemst ekki upp í vana. Eitt langaði mig alltaf til að spyrja þig að, Megas. Leiðstu nokkuð fyrir að koma fram á Stjörnumessu Vikunnar og Dagblaðsins á sínum tíma? Nei. Mér þótti einmitt heppilegt að fá þarna nokkurs konar generalprufu á tveimur lögum, sem eiga að verða á tvö- földu plötunni. Sko, flestir fluttu þarna lög frá fyrra ári. Ég hefði aldrei getað fellt mig við það. Mér þótti eiginlega furðulegt, hve Stjörnubandið tók vel í að æfa ný lög.sem það hafði aldrei heyrt áður. Gætirðu hugsað þér að syngja aftur á Stjörnumessu? Já, já. Með þeim fyrirvara þó að ég fái að komast inn í þeim fötum, sem ég vil vera í. Nú. Gekk það ekki snurðulaust síðast? Nei, ekki alveg. Ég var fyrst rekinn frá. Ég kom þarna að á réttum tíma, en einhver dyravörðurinn stöðvaði mig og sagði mér að fötin mín hentuðu ekki samkvæminu. Ég sagði honum að ég væri að vinna þarna, en hann tók engum sönsum og vísaði mér burt. Ég þóttist hins vegar viss um að þetta yrði leiðrétt og settist því inn á barinn þarna á fyrstu hæðinni á Sögu, hvað hann nú heitir. Já, Mímisbar. Svo kemur þessi sami dyravörður nokkru seinna dálítið lúpulegur og skimar allt i kringum sig. Hann kemur auga á mig og biður mig að heyra sig aðeins. Þá hafði í millitíðinni komið einhver yfir- dyravörður og kippt málunum í lag. — Nú, í kjölfarið slapp þarna inn dálitið af fólki, sem undir fyrri kringumstæðum hefði ekki þótt nægilega vel klætt til að fá að vera viðstatt. (Flissar). Sigurður Bjóla tók ekki jafn vel í það ogþú að koma þarna fram. Þykirþér hann hafa eitthvað til síns máls með því Framhald á bls. 34. 30. TBL.VIKAN 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.