Vikan - 29.03.1979, Blaðsíða 62

PÓSTIRIW
Frekleg móðg-
un við yfirstétt-
arfólk og sóma-
herra
Heiðraðir aðstandendur!
Ég tel þetta freklega móðgun
við jafnháttsett yfirstéttarfólk
og Gullrass og Rassmínu og
þann sómaherra, Andrés Önd,
að stilla þeim upp í blaðinu þar
sem lesendur þurfa að slátra
þeim, ef þá langar að vera með
í heilabrotunum hjá ykkur.
Einnig er þetta tillitsleysi af
ykkar hálfu gagnvart kaupend-
unum, sem kaupa blaðið, nú á
yfir 30.000 pr. árgang. Hvar
vœruð þið án kaupendanna,
ha?
t alvöru, það cetti nú ekki að
vera óyfirstíganleg hindrun að
hafa auglýsingar aftan á
seðlunum. Auglýsendur eru
búnir að greiða fyrir sínar
auglýsingar, lesandinn búinn að
lesa þær eða skoða, og þá þarf
ekki að ætlast til að þær séu
geymdar, dagblöðunum er t.d.
fleygt að lestri loknum og þar
með öllum auglýsingunum líka.
Vonast til að sjá úrbætur að
þrem vikum liðnum, því hvað
ergaman fyrir þá, sem skoða
Vikuna eftir að klippt hefur
verið úr henni, að lesa bara
hálfar myndasögur.
Kveðja.
Hörður Jónsson
Okkur er þetta ekki síður
áhyggjuefni en þér og segja má
að flestar leiðir til úrbóta hafi
verið reyndar. Síðasta tilraun
okkar í þá veru var einmitt
samhljóða þinni, en það hefur
reynst erfitt að hafa alltaf
auglýsingu sem hentar. Hún
þarf að vera í fjórlit, helst heil
síða eða tvær hálfsíður og síðan
þarf þetta að vera auglýsing,
sem auglýsandinn sættir sig við
að verði á vinstri hlið, en það er
oft þannig að beðið er sér-
staklega um þá hægri og þá er úr
vöndu að ráða. Þetta er nú samt
sú leið sem reynt hefur verið að
þræða og við verðum víst bara
öll að vona hið besta. Við
óttumst ekkert að hefðarfólkið
Gissur og Rassmína móðgist við
okkur og það sama er að segja
um sómaöndina Andrés. Þau
hafa verið fastir fylgifiskar
blaðsins lengur en flestir aðrir.
Hagur blaðsins er þeim því hið
mesta hjartans mál og fátt það
undir sólinni, sem þau ekki vildu
fórna í þess þágu.
Mamma
og strákarnir
Hæ, póstur. Hæ Helga.
Vonandi ert þú södd, því ég
er í hræðilegum vandræðum.
Éger 14 ára og á í vandræðum
með mömmu mína, hún vill
ekki að ég sé í strákastandi. Ég
tek það fram að ég hvorki
reyki né drekk og er ekki alltaf
að skipta um stráka eins og
sumar stelpur. — Hún vill ekki
að ég sé með strákum fyrr en
um tvítugt. (furðulegt, fimnst
þér ekki?) Ég er með strák, sem
er stórfinn. Algjör bindindis-
maður og hann er einu ári eldri
en ég. En mamma hótar því að
ef ég hætti ekki við hann, leyfi
hún mér ekki að vera lengi úti
um helgar. Ekki segja: „Gerðu
eins og mamma þín segir, ” því
ef hún heldur þessu áfram flyst
ég að heiman til ömmu eða
bara eitthvað. Gerðu þ>að,
svaraðu mér. Kærar þakkir
fyrir fram. Ein Vandráða
Fjórtán ára að aldri ertu nú
enginn öldungur, allt lífið fram-
undan og mamma þin hefur
aðeins áhyggjur af því að þú
gerir einhverjar barnalegar
vitleysur. Getið þið tvær ekki
rætt saman af hreinskilni og
hjálpað hvor annarri? Þú gætir
örugglega haft gagn af ráð-
leggingum hennar og hún hins
vegar orðið rórri, þegar hún veit
hvað þú hefur í huga. Satt að
segja er vandséð hvað þú hefur
að gera með að vera lengi úti um
helgar nú og næstu tvö árin.
Pósturinn vonar að amma þín
vilji þér betur en svo að hún
Gamlar, mjúkar og
karlmannslausar
Elskulegi, háttvirti Póstur!
Við erum nývaknaðar, hressar og kátar og byrjum
daginn með bréfi. Við erum eins og allir hinir með
vandamál á takteinum. Við erum orðnar mjög gamlar og
karlmannaleysið þjáir okkur mikið. Við erum alveg agalega
feimnar og roðnum mjög mikið ef við komumst í færi og
þá skemmist alveg tækifærið, því við tölum af okkur með
roðanum. Hvað eigum við að gera? Meika okkur kannski?
Svo dettur okkur í hug fituvandamál okkar. Heldurðu að
strákar vilji ekki FEITAR OG SÍSÆTAR ungar stúlkur
eins og okkur. Okkur finnst gamli smekkurinn alveg prýði-
legur (þá værum við löngu gengnar út) að karlmenn hafi
valið sér feitar stúlkur að eiginkonum, því þá voru hörð ár.
Þá hugsuðu þeir sem svo að þær hefðu nægt forðabúr og
þá fengju þeir meira að eta. Ef við sjáum uppkomna
táninga á förnum vegi þá tökum við vel eftir því að þeim
líst mjög vel á okkur, sem erum I feitara lagi. Sumir eru svo
elskulegir að klappa okkur á rassinn. Hvað finnst þér um
þetta? Við höldum að þægilegt sé að þurfa ekki alltaf að
vera að rekast á beinin, en þar sem við erum sakleysingjar á
lífið, þá eru þetta bara saklausar getgátur. Hvað finnst
þér!!! Gettu í hvaða merkjum við erum fæddar.
Jæja, kæri Póstur. Við kveðjum þig með söknuði og
treystum á þigað bréfið birtist. Kær kveðja.
Tvö roðhænsni úr Djúpinu.
Þið ættuð að gæta þess að fara ekki öfugt út úr rúminu á
morgnana. Það getur verið stórhættulegt, einkum ef rúmið
stendur langsum upp við vegg. Svona feitar, saklausar og
sísætar madonnur ættu að teygja sig letilega, setja síðan
varlega annan bústna fótinn sinn undan sænginni og rísa á
fætur með þeim yndisþokka, sem horgrindum aldrei veitist.
Af ungmeyjarroðanum ættuð þið ekki að hafa miklar
áhyggjur, því hann hæfir ykkur eins og kjafturinn skelinni.
Hryllingsaðferðir eins og að maka andlitið meikleðju ættuð
þið að forðast og láta frekar hið nýstrokna yfirbragð njóta sin
sem allra best og ekki myndi ilmandi sterk sápulykt spilla
heildarsvipnum. Haldið bara áfram að njóta þess þegar ykkur
er klappað á bossann, því ekki er víst að eiginmennirnir sættu
sig við slíkt og Pósturinn efast ekki um að þeir eru á næsta leiti.
62 Vikan 13. tbl.