Vikan - 18.10.1979, Blaðsíða 9

I
kennslu í rökrásum (ekki verður farið út í
að skýra hvaða fyrirbæri það er hér í
heimilisblaðinu). Slík tæki voru að vísu fá-
anleg erlendis, bara miklu dýrari. Svo má
ekki gleyma synthesiser sem Halldór
smíðaði, en sá gripur var fullkomnari en
aðrir sömu gerðar þar sem hann var með
innbyggðri tölvu sem gat gert ýmsar
kúnstir og getur enn. Tölva þessi leggur
nótur á minnið, getur munað allt sem
spilað er á tækið, leikið það fram og til
baka, stöðvað hvar sem er og þar er hægt
að taka nótur út úr laginu og setja aðrar í
staðinn. Afar hentugt fyrir tónskáld og alla
aðra sem gaman hafa af tilraunum,
prófunum og fikti alls konar.
„Hann hefur verið lítið notaður þessi
synthesiser enn sem komið er, nema hvað
Jakob Magnússon fékk hann einhverju
Svo dró úr þessu æði og ég fékk sem betur
fer aðra dellu.”
Tækni f barnsskóm
— Var það tölvudellan?
„Já, ætli megi ekki orða það þannig. Ég
var svo heppinn að byrja að fylgjast með
tölvutækninni um svipað leyti og hún fór
að taka þessum stórstígu framförum sem
enn sér ekki fyrir endann á, og ég er
sannfærður um að það sem þegar hefur
verið gert á því sviði sé aðeins upphafið
— tölvutæknin er rétt að slíta barns-
skónum og hún á vafalaust eftir að ryðja
allri hefðbundinni rafeindafræði úr vegi.
Gott dæmi um það eru t.d. hljóm-
flutningstæki. Framleiðendur hafa allt frá
Uppfinningamenn og
annað fólk
„Það sem skilur uppfinningamenn frá
öðrum er að þeir eru sífellt að prófa sig
áfram alveg burtséð frá almennu notagildi
og tilgangurinn sá einn að athuga hvort
hitt og þetta sé hægt. í öllu þessu fikti
sínu detta þeir svo ósjaldan niður á alls
kyns fyrirbæri sem allt eins geta verið
nýtileg. Hvernig nýtileg? í hverra þágu?
Það er allt annað mál og sjaldnast vitað i
upphafi. Þannig var það með fisk-
flokkunarvélina, það var hugmynd sem
fæddist á balli, hugmynd sem byggðist á
því hvort tölvuauga gæti greint og
flokkað mismunandi langa hluti. Hér í
Vestmannaeyjum lá beinast við að reyna
sinni lánaðan sér til ánægju. Annars hafði
ég fyrir þennan tíma smíðað annan sem var
miklu einfaldari að allri gerð og sá var að
mestu í höndunum á Pétri Kristjánssyni,
poppsöngvara, sem notaði hann ósparlega
við mikinn fögnuð æskunnar. Þetta var á
þeim tíma sem ljósasjó alls konar voru að
komast í tísku og vann ég mikið með hljórn-
sveitinni Rifsberja (undanfari Stuðmanna)
við að koma upp slíkum ljósum og var þá
ekki minna lagt upp úr því að lýsa
áhorfendur upp en hljómsveitina sjálfa.
Fyrir ókunnuga virðist þetta vera ein allsherjar-
ftœkja. En svo er ekki. Þetta er allt vandlega
þrætt og vinnur á við mörg mannshöfuð.

upphafi átt við vandamál að stríða á því
sviði, sem er suð sem fylgir hljóm-
flutningnum og allir kannast við sem ein-
hvern tíma hafa skrúfað upp í magnar-
anum sínum. Þegar farið verður að tölvu-
væða hljómflutningstæki mun þetta
hvimleiða suð verða úr sögunni (langar
útskýringar sem ekki verða hafðar eftir í
vikublaðinu okkar). Einnig mun vanda-
málið með ofhitnun magnara, sem hljórn-
tækjaeigendur kannast vafalaust einnig
við, hverfa. Og svona mætti lengi telja.
Ég hef smíðað mörg hljómflutningstæki
frá grunni, gerði það gjarnan þegar mig
vantaði pening hér áður fyrr. Nóg var af
kaupendunum og gæðin hjá mér ekkert
minni en gerist og gengur.”
Halldór hefur réttilega verið nefndur
uppfinningamaður, en hvernig tilfinning
ætli það sé? Er hann sífellt að glíma við
gátur, viðutan og alsæll?
við synthMÍserínn margslungna
42. tbl. Vikan 9