Vikan - 18.10.1979, Blaðsíða 31

Þrátt fyrir nokkuð langa sögu að baki getur ÍR
— íþróttafélag Reykjavíkur — ekki stálað af
mörgum titlum i handknattleiknum. Allt frá
stofnun félagsins, þann 11. mars 1907, til þessa
dags hefur ÍR aðcins cinu sinni tekist að krækja
sér i hinn eftirsótta íslandsbikar. Það var fyrir 33
árum — árið 1946. Þá var nýlega farið að leika i
hinum fræga Hálogalandsbragga, en fram að
þeim tima var leikið í íþróttahúsi Jóns Þorsteins-
sonar. í sigurliði lR 1946 voru eftirtaldir leik-
mcnn: Gunnar Sigurjónsson, Ingólfur Steinsson,
Finnbjörn Þorvaldsson, Jóel Sigurðsson, Sigurgisli
Sigurðsson, Ingvi Guðmundsson og Guðmundur
Magnússon.
ÍR-liðið á þessum tima var skipað piltum sem
flestir áttu það sammerkt að stunda frjálsar
iþróttir og geta sér gott orð fyrir. Hinir fimm fyrst
töldu voru allir mjög frambærilegir frjálsiþrótta-
menn og tveir þeirra voru i fremstu röð. Það voru
þeir Jóel Sigurðsson og Finnbjörn Þorvaldsson.
Gunnar lék lengi með knattspyrnuliði Vals og var
oft valinn i úrvalslið Reykjavíkur þótt aldrei næði
hann að komast i landsliðið. Sigurgisli er faðir
Hilmars, sem er ein styrkasta stoð hins unga liðs
HK.
Þessu liði tókst ekki að endurheimta Íslands-
bikarinn árið eftir — hann féll Valsmönnum i
skaut næstu tvö árin. Siðan hefur í R ekki tekist að
vinna þennan eftirsótta bikar. Liðið hefur oft haft
mjög góðum einstaklingum á að skipa en alllaf
hefur herslumuninn vantað.
Upp úr 1958 var að fæðast hjá ÍR ein skærasta
stjarna islensks handknattleiks fyrr og siðar. Það
var Gunnlaugur Hjálmarsson eða Labbi eins og
flestir vina hans kalla hann. Það er sennilega ekki
ofmæit að titla hann litrikasta handknattleiks-
mann, sem Ísland hefur alið. Gunnlaugur var
geysileg skytla og hans bestu ár voru i Háloga-
landsbragganum. Hann var mikill „stemningar-
leikmaður" og það var ekki oft að hann skoraði
undir 10 mörkum i leik.
Gunnlaugur var fljótt valinn i landslið íslands
og árið 1961 var hann valinn i heimsliðið i hand-
knattleik. Það var ekki svo litill heiður fyrir ungan
leikmann frá íslandi. Eftir það fékk hann tilboð
um að gerast leikmaður með sænska 1. deildar-
liðinu Heim, en þar sem aðrar reglur giltu þá en
nú varð ekkert úr því að Gunnlaugur færi utan.
Hann hefði þurft að dveljast i eitt ár i Sviþjóð
áður en hann mátti leika með sænsku liði og á
einu ári fer mikill timi til spillis fyrir góðan hand
knattleiksmann.
En titlarnir létu á sér standa hjá lR eins og fyrri
daginn og árið 1965 gekk Gunnlaugur til liðs við
Fram. Tók hann þar stöðu Ingólfs Óskarssonar.
sem fór til sænska liðsins Malmberget og lék þar
við frábæran orðstir. I sinum fyrsta leik með
Fram skoraði Gunnlaugur 11 mörk gegn dönsku
meisturunum Ajax. Þegar heimsmeistarar
Rúmena komu hingað til lands 1966 settu þeir
mann honum til höfuðs og það sýnir e.t.v. öðru
fremur hversu hættulegur leikmaður Gunnlaugur
var álitinn. En vikjum aftur að ÍR.
Við brottför Gunnlaugs komst mikið los á ÍR
og minnstu munaði að handknattleiksdeildin
leystist upp um tíma. Óánægja var með stjórnar-
menn deildarinnar en siðan gripu ungir leikmenn
i taumana og tóku málið I sinar hendur. Þessir
ungu menn voru m.a. Vilhjálmur Sigurgeirsson.
Þórarinn Tyrfingsson, Ágúst Svavarsson,
I III MM'I
Einn titill
á löngum ferli
Brynjólfur Markússon og Ásgeir Eliasson svo
einhverjirséu nefndir.
Þeir komu ÍR upp i fyrstu deildina á nýjan leik
er þeir sigruðu i annarri deild 1968. Þaðársetti ÍR
markamet i Laugardalshöllinni — sigraði
Eyjamenn 45-9 i 2. deildinni. KR tókst i fyrra að
skora 45 mörk gegn Leikni en fékk rúmlega 20 á
sig þannig að ÍR á enn stærsta sigurinn.
Þessi kjarni leikmanna skipaði ÍR-liðið að
mestu næstu árin og þótt liðinu tækist ekki að
hreppa Íslandsbikarinn var enginn vafi á að liðið
var hættulegt hvaða andstæðingi sem var þegar sá
gállinn vará þvi.
T.d. kornu ÍR-ingar i veg fyrir að Valur ynni
íslandsbikarinn 1972 með því að bursta þá 24-15
öllum á óvart. ÍR-liðið hefur lengst af haft ,.tak“ á
Valsmönnum og íðulega fer hrollur um stuðnings
menn Vals þegar minnst er á viðureignirnar við
ÍR i gegnum árin. ÍR átti fjóra unglingalands
liðsmenn 1972 og árið eftir gekk Gunnlaugur til
liðs við sitt gamla félag og forðaði þvi frá falli.
Síðan hefur gengið á ýmsu en nú virðist vera að
koma upp sterkt lið — blanda ungra bráðefnilegra
leikntanna og leikreyndari manna. Hælt er þó við
að veturinn reynist ÍRerfiðurað þcssu sinni.
-SSv.
42. tbl. Vikan 31