Vikan - 06.12.1979, Blaðsíða 22

„Heittá
könnuimi”
Stelton kaffikannan heldur
ekki bara heitu.
Hún vekur hvarvetna athygli
fyrir fallegt útlit og hagnýta
hönnun.
Verö:
úr stáli kr. 35.220.—
úr plasti kr. 17.700.—
m
KRISTJfln
SIGGEIRSSOn HF.
LAUGAVEG113, REYKJAVIK, SIMI 25870
Fimm mínútur med
WILLY BREINHOLST
STÚLKAN OG HVÍTA MÚSIN
Þýð.: Jóhanna
Þráinsdóttir.
Ungi læknaneminn,. Preben
Lund, hafði svo sannarlega tekið
eftir nýja nágrannanum sínum.
Ogekki vantaði að hann langaði
til að kynnast honurn. Lotta
Solhöj stóð á spjaldi á hurðinni
hennar. En það var bara einn
hængur á, hann átti afskaplega
erfitt með að kynnast fólki. Það
var eins og hann vissi ekki
almennilega hvernig hann ætti
að fara að því. Það fór ekki fram
hjá honum að Lotta hafði
ekkert á móti því að kynnast
honum. Það sá hann best þegar
þau hittust í stiganum. Það var
eitthvað við bros hennar sem
benti til þess að þarna væri
góður grundvöllur fyrir
kunningsskap, bara ef hann
hleypti nú í sig kjarki og byði
henni í bíó eitthvert kvöldið.
En það sem Preben skorti ein-
mitt mest af öllu var kjarkur. En
eitt kvöldið komu örlögin
honum skyndilega til hjálpar.
Hann sat hokinn yfir náms-
bókunum sínum þegar hann
heyrði allt í einu hátt óp og svo
var barið kröftuglega í vegginn.
Hann stökk á fætur því neyðar-
ópið barst frá herbergi Lottu.
Hann þaut inn til hennar. Hún
stóð uppi á stól og svipur hennar
lýsti mikilli angist.
— Þarna, hvíslaði hún lörnuð
af skelfingu. — Þarna undir
sófanum. Mús!
Preben sýndi af sér þá miklu
karlmennsku að leggjast á hnén
og gægjast undir sófann. í einu
horninu sat Iítil, hrædd mús og
þrýsti sér upp að veggnum.
Preben rétti út höndina og greip
hana.
— Ég náði henni, tilkynnti
hann stoltur.
— Ó, guði sé lof, andvarpaði
Lotta. — Þú verður að sjá til
þess að hún sleppi ekki aftur.
— Auðvitað.
— Má ég treysta þvi?
Preben kinkaði kolli og Lotta
sté niður af stólnum. Hann hefði
gjarnan viljað hjápa henni til
þess en hann átti fullt í fangi
með að halda músinni.
— Hvernig getur staðið á
veru hennar hér, spurði Lotta
skilningsvana.
— Kannski á garnla frú
Andersen á fjórðu hæð hana.
Hún á heilmikið af gæludýrum.
Ég ætla að skreppa upp og
spyrja hana.
— Ég skal búa til kaffi á
meðan. Það er það minnsta sem
ég get gert . . . úr því að þú
bjargaðir lifi mínu.
Þetta var nú kannski heldur
sterkt til orða tekið en Preben
fannst það hljóma eins og engla-
söngur af vörum Lottu. Hann
flýtti sér upp á fjórðu hæð og
hringdi á dyrabjöllu frú
Andersen. Hún svaraði ekki.
Preben tvísté fyrir framan
22 Vikan 49. tbl.