Vikan - 08.05.1980, Qupperneq 7

ferðalög innanlands sitja fyrir utan-
landsferðum.”
Þegar rabbinu var lokið fékk
blaðamaður að skoða gamalt mynda-
albúm sem hafði að geyma myndir úr
keppninni. Þar var einnig Ijóð eftir
Aðalbjörn Úlfarsson frá Vattarnesi,
Eskifirði, sem hann hafði skrifað um
Soffíu, sent til Vikunnar og birtist þar í
22. tbl. 1968. Ekki höfum við frétt að
neinn annar sigurvegari hafi fengið
slíkan óð sérstaklega saminn um sig og
er þvi tilvalið að enda þetta stutta spjall
á þessu ágæta ljóði!
Fulltrúi ungu
kynslóðarinnar
1968.
Blómarósin bliöa. Ijufa. eina.
beraf öllum stúlkum þessa iands,
gangijafnan gœfuvegi hreina,
guilroðnum skal krýnast sigurkrans,
þó líði stund þig lifið miklu varðar,
landsins sómi, dóttir Eskifjarðar.
Soffía Wedholm, futltrúi ungu kynslóðarinnar 1968, ásamt systur sinni, móðursystur og kunningjafólki.
„Kom að austan — sigraði” og
„Eskfirsk fegurð” voru fyrirsagnir í
dagblöðum daginn eftir að úrslit í keppni
um fulltrúa ungu kynslóðarinnar voru
gerð kunn árið 1968. — Sigurvegarinn
þá var Soffía Wedholm, 17 ára
gagnfræðingur frá Eskifirði. í
kynningarviðtali við Vikuna sagði hún
að sig langaði í lþróttakennaraskólann
og að hún væri þá um sumarið á förum
til Englands. En hvað varð siðan um
sigurvegarann? Okkur á Vikunni fór að
gruna að hún hefði jafnvel aldrei snúið
frá Englandi, þar sem engin Soffía
Wedholm fannst á Eskifirði. En að
lokum fundum við hana í Kópavogi og
inntum hana eftir þvi sem á daga hennar
hefur drifið:
„Þetta byrjaði með því að hringt var í
mig einn góðan veðurdag og ég beðin
um að taka þátt í keppninni um fulltrúa
ungu kynslóðarinnar. Ég sagði þvert nei
og vildi ekkert við manninn tala! En
síðan var hringt i mig aftur . . . og það
endaði með þvi að ég sló til! Ég veit
eiginlega ekki af hverju ég lét undan og
þó að allir segi kannski það sama, þá
hefði ég aldrei getað ímyndað mér að ég
ætti eftir að vinna! Ég man að ég var
alveg hræðilega stressuð meðan á
keppninni stóð og þegar ég fann
verðlaunaspjaldið mitt, nokkrum árum
seinna, þá tók ég eftir því að hornin voru
öll nöguð. svo taugaóstyrk var ég. En
eftir á sá ég ekki eftir þessu og ég hef ein-
hvern veginn aldrei litið á þessa keppni
sem fegurðarsamkeppni. Þarna ræður
persónuleiki og framkoma miklu frekar
úrslitum.
Verðlaunin voru nám í enskum
sumarskóla, og þar dvaldi ég í góðu yfir-
læti í 3 mánuði. Ég var mjög ánægð með
verðlaunin þvi ég hafði einmitt ætlað
mér til Englands þetta sumar.
Peningana sem ég hafði safnað gat ég
þess vegna geymt til betri tíma.
Hér að ofan er Soffía að lesa Ijóðið
„Bréfið hennar Stínu" i keppninni,
en til hliðar tilkynnir Svavar Gests
úrslitin.
Eftir Englandsdvölina kom ég heim,
vann á Eskifirði um veturinn en flutti
siðan til Reykjavíkur. Ég fékk vinnu hjá
Sambandinu, vann þar í sjö ár og þar
kynntist ég ennfremur manninum
minum, Helga Björnssyni flugumferðar-
stjóra. Tíminn líður nú við barnauppeldi
og heimilisstörf en aðaláhugamálin á
heimilinu eru stangveiðar og skyttirí.
Við höfum reynt að ferðast mikið hér
innanlands, þrætt hálendið og látum
Vorið nálgast vaftð blómaskrúða
varmi Ijóss þér strýkst um brá
moldin lyftist umvefst daggarúða,
unað lifsins við að sjá.
Það brosir rós í björtu sólarskini
i búðinni hjá Ella Guðnasyni.
Af Wedholmsœtt er i axinn upp sá meiður
sem verður mörgum yngri fyrirmynd
og bar að sunnan brosandi þann heiður
að bera af öðrum upp á frægðartind.
Égflyt þá bœn til föður allra þjóða
aðfylla lif þitt af því hreina oggóða.
HS