Vikan - 08.05.1980, Blaðsíða 52

|tíl f0S|íB.
Með ákefð æskunnar segir hann
tindrandi röddu frá fegurð hins
vetrarbúna skógar. Lafðin smitast af
hrifningu hans og ákveður að fara
með honum í skógarferð daginn
eftir.
Sólin er að setjast þegar Galan og
hinn úfni félagi hans snúa aftur til
hallarinnar, hann til að þjóna í
borðsalnum og hún til að vinna í
þvottahúsinu.
Fyrst talar Galan við kokkinn og
siðan ber hann ilmandi rjúpu til
lafði Enidar, henni til mikillar
ánægju. Hann iðar í skinninu eftir að
'■segja henni frá atburðum dagsins.
© Bulls
En snjórinn er líka varasamur. Lafði Enid fær að finna fyrir
því þegar hestur hennar hrasar og hún hendist af baki.
Hesturinn fótbrotnar við fallið og við nánari athugun kemur
í Ijós að Enid hefur líka fótbrotnað.
Mikil ábyrgð hvílir nú á ungum herðum. Galan verður að
losa aumingja hestinn undan þjáningunum. Því næst hugar
hann að lafði Enid.
Úlfarnir nálgast bráð sína. Skrokkur
hestsins er farinn að kólna. Teppin
eru rök og sársaukinn i fótleggnum
óbærilegur. Klukkustundirnar líða.
Heppnin fylgir honum. Hann mætir
Vanoc lávarði á heimleið og hann
heldur samstundis konu sinni til
hjálpar. Galan þeysir í átt til hallar-
innar.
Eftir að hafa reist bráðabirgðaskýli
fyrir lafði Enid þeysir Galan eftir slóð
sinni aftur til hallarinnar. Á bak við
sig heyrir hann hungurvæl úlfanna!
2222. í næstu Viku: Á síðustu stundu.^-cj
©1979 King Features Syndicate, Inc. World rights reserved