Vikan - 18.09.1980, Page 51

77/ vinstri: hiutur sem myndaðist i höndum rannsóknarmannsins. Inni í
hringnum er þríhyrnd stjarna með upphleyptri skreytingu. Sjálfur er hringurinn
úr silfri. I miðjunni er Ijósrauður kóralsteinn.
Til hcegri: mjög vandlega skreytt myndarnisti. sem miðill efnaði (lél birtast) fyrir
annan rannsóknarmann.
blaðaviðtal. En þessi hægláti maður
hefur samt í þrjátiu ár stundað miðils-
störf sín.
Roberto Campagni uppgötvaði fyrst
miðilshæfileika sína, þegar hann var 16
ára gamall, en þá varð fjölskyIda hans
öll harmi lostin vegna skyndilegs dauða
bróður hans Ruggios.
Þá var það að frænka nokkur sem
eitthvað vissi um hinn sálræna þátt
manneskjunnar gat talið hina harmi
lostnu fjölskyldu á að reyna að halda
sambandsfund.
Þá gerðist það að borðið sem þau sátu
við fór að lyftast hvaðeftir annaðog tók
að svara spurningum þeirra. Þau spurðu
hvort það væri Ruggio sem væri að hafa
samband við þau og fengu jákvæð svör.
Fjölskyldan tók nú að halda fleiri
fundi og að lokum var öðrum utan
fjölskyldunnar boðið að taka þátt í þeim.
Og brátt komst Roberto að því að það
var hann sem lagði til hið sálræna afl
sem til þessa þurfti.
Andlegar verur tóku að tala gegnum
hann. Þannig skrifaði hann á ýmsum
tungum meðan hann var i transinum.
Og svo uppgötvaði hann hæfileika sinn
til þess að láta hluti birtast.
Sálarrannsóknamaðurinn Gemma
Lasta frá Bolsano lýsti einum slíkum
fundi. Frásögn hennar var birt ásamt
mynd af hlut þeim sem birtist og hún
fékk þann 11. febrúar 1978.
Þá var nafn miðilsins ekki gefið upp.
Þar var einungis minnst á hann sem
tilheyrandi Hring 77 í Florence.
Gemma lýsti því hvernig hendur
Campagnis ljómuðu eins og neonskilti.
Það myndaðist glóð kringum fingur-
góma hans og auk þess varð hún vör við
sterka lykt af ozoneefni.
Eftir að hún hafði skipst á nokkrum
orðum við miðilinn kom hann með til
hennar svolitið bjart ský sem var
þyngdarlaust. Flún var beðin að halda
á þvi og hafði lófana hálfopna, svo hún
gæti fylgst með því sem gerðist.
Úr skýinu komu smálogar. Jafnframt
heyrði hún hljóð likt og kemur þegar
verið er að steikja, en ekki brenndist hún
neitt. Og svo fann hún í lófum sínum
silfurstjörnu í hring (eins og
meðfylgjandi mynd sýnir).
Aðrir viðstaddir hafa borið það, að
Ijósið kringum hendur C’ampagnis sé
blátt. Stundum má greina bein
fingranna þegar hendur hans verða eins
og gegnumlýstar.
Maður er nefndur Gian Marco
Rinaldi. Flann er eðlisfræðikennari í
Belzano. Flann rétti eitt sinn fingur inn í
kúpta lófa miðilsins og þar fann hann
hvernig hlutur var að verða til og taka á
sig mynd, efnast. Fyrst var hluturinn
mjúkur. svo hertist hann. En þegar hann
var fullbúinn reyndist þar komin brjóst-
næla í mynd blóms.
Meða sama hætti gat dr. Gastone de
Boni. sem lagt hefur stund á sálar-
rannsóknir í yfir 50 ár, fundið hlut vera
að skapast í höndum Roberto
Campagnis.
Dr. Gastone heldur því fram að engin
visindaleg skýring sé til á þessum hlut-
birtingum. Hann telur þennan miðil hafa
hæfileika á mjög háu stigi og tekur
fram að aldrei á 25 ára ferli sínum hafi
hann nokkru sinni orðið ber að svikum
eða tilraunum til þeirra.
Þá hefur dulsálarfræðingurinn Ugo
Dettore einnig rannsakað þessa hæfi-
leika miðilsins Roberto Campagnis.
Hans hugmynd um þetta fyrirbæri er
þessi: Hið bláa Ijós sem geislast af
höndum miðilsins er einhvers konar
sálrænn kraftur sem starfar utan
líkamans og myndar lýsandi fyrirbæri.
„En hvernig þessi kraftur starfar vitum
við ekki,” bætir hann við.
Á einum sambandsfundinum duttu
neistar frá öxlum miðilsins á hné
Dettores. Þar sameinuðust þeir og
mynduðu lýsandi kringlu. I miðju
hennar sást blikkandi Ijós sem færðist til
i um það bil fimm mínútur.
Sjálfur getur Roberto Campagni ekki
gefið á þessu neinar skýringar. „Ég man
ekkert að loknum sambandsfundi." segir
hann vandræðalegur. „Mér þætti
ákaflega ánægjulegt að geta séð þetta og
lagt fram spumingar, en þvi miður get ég
það ekki — ég er miðillinn.”
Eins og hér var minnst á áður var
Roberto Campagni miðill hjá hópi
manna sem kölluðu sig „Hring 77”. Á
þenna sambandshring var minnst i
enska blaðinu Psychic News þegar þann
24. febrúar síðast liðinn, sökum þeirra
óvefengjanlegu sannana sem fram komu
hjá þeim um lif að þessu loknu fyrir starf
þessa sama miðils. Á fundi hjá þeim
komu fram frá látnum manni
upplýsingar i einstökum atriðum sem
siðan voru staðfestar af opinberum
aðilum.
Þegar þessar fréttir voru birtar í
blaðinu, þá tók sig til italskur maður sem
býr I Englandi og þýddi fréttina á itölsku
og sendi Hring 77. Maður þessi ber
nafnið A. Lucky.
1 staðinn sendu þeir á Italíu honum
eftirfarandi frásögn ásamt Ijósritun af
bréfi frá Rómversku flotamálaskrifstof-
unni þar sem frásögnin er sögð vera rétt.
Stjórnandi Hrings 77 sem annaðist
efnisleg fyrirbæri sagðist ætla að gangast
fyrir tilraun.
Tilgangurinn var að sýna „hvemig
fara ætti að þvi að tengja raddbönd
miðilsins einhverjum sem hefði lifað i
fortíðinni", eins og það var orðað.
Hann lýsti því sem tilraun með
tímann til þess að ná fram atriðum
sem hægt væri aðsannreyna síðar.
Fundarmenn á þessum sambands-
fundi hlustuðu með athygli, þegar þetta
eintal kom fram:
„Enn kalt! Allt þetta vatna . . . En sú
ringulreið!"
Sá sem þetta sagði sagðist heita
Antonio Teresia og vera fæddur þann
22. janúar 1897.
„En hvað hefur gerst? Ég átti afmæli í
siðasta mánuði. Hvað langt er siðan?
Ekki mánuður því í dag er 15. febrúar
1917.
„En sú sprenging! Guiseppe,
geturðu heyrt til mín? Guiseppe
Prunetti, þetta er ég. Þetta er Antonio!
Guglielmo Sparano, svaraðu mér!
Sparano, sá frá Napoli. Guð minn, þetta
er hræðilegt. Skipið er sokkið!
Sprenging, held ég. Við erum á Adria-
hafi. Gufuskipið Minas. Ég er alveg
ruglaður. Skipið hefur sokkið. Það er svo
kalt.
Ég er frá Sikiley, en við vorum þrir
vinir saman. Hvar eru hinir tveir? Ég gat
ekki séð þá!
En sá kuldi! . . . lömunin . . .
ógurlegur ruglingur!
Stjórnandi hringsins skrifaði
sagnfræðideild flotans í Rómaborg til
þess að fá upplýsingar um nafn þessara
manna og dagsetningarnar sem gefnar
voru upp.
Samkvæmt skjölum þeirra staðfesti
sagnfræðideildin, að skip með nafninu
Minas hafi siglt frá Napoli þann 13.
febrúar 1917. Skipshöfnin var 58 manns
og skipið flutti hersveitir og hvers
konar tæki til hernaðar.
Þann 15. febrúar skaut óvinakafbátur
að skipinu tundurskeyti. Fyrsta skeytið
hæfði miðju skipsins þar sem
kyndararnir unnu. Það tók að hallast.
Þá hæfði annað tundurskeyti skipið
og það sökk.
Meðal þeirra sem fórust eða ekki
komu fram aftur voru samkvæmt
hinum opinberu skýrslum Antonio
Teresia, fæddur 1897. Hann tilheyrði
fimmtu véladeild hersins. Guglielmo
Sparano, liðþjálfi, fæddur 1880 úr 63ju
herdeild fótgönguliðsins og Guiseppe
Prunetti Lotti, fæddur 1889 úr 35tu
deild 63ju hersveitar fótgönguliðsins.
Upplýsingarnar voru þvi réttar.
38. tbl. Vikan SI