Vikan


Vikan - 10.02.1983, Blaðsíða 28

Vikan - 10.02.1983, Blaðsíða 28
verki, Et Dieu créa la Femme (Og guð skapaöi konuna), varö heims- fræg. Síðan tóku viö óteljandi myndir og um margar þeirra segir B. B. aö þarna hafi verið framleitt einstakt rusl. Segist reyndar sjálf stundum hafa hug- leitt hvort einhver önnur jafnfræg leikkona hafi eytt jafnmiklum tíma í aö gera eitthvað sem er öldungis einskis viröi. Hjóna- bandið reyndist ekki eilíft og framundan voru ár þar sem elskhugar hennar voru sagðir jafnmargir stjörnum himinsins. Næsta hjónaband var með Jacques Charrier og meö honum átti hún soninn Nicholas. Þá var Bardot 22 ára og gafst fljótlega upp á móöurhlutverkinu. Dreng- heiminum er B. B. mikiö alvöru- mál og núna hafa jafnvel þeir efa- gjörnustu orðið aö trúa að þar sé henni alvara. Sjálf segist hún ekki halda að þarna þurfi einhverja sérfræðinga til að segja fólki hvar hjálpar muni þörf, tilfinningarnar séu ágætur leiðsögumaður í þeim efnum. Dýrum og þeirra hags- munum segist hún helga líf sitt í framtíðinni, þar hafi loksins verið lífsfyllingin sem leitaö var öll þessi ár. Það eina sem hún raun- verulega hræöist núna sé dauðinn. „Hugsið ykkur að eyða ævinni í að hugsa sem allra best um líkam- ann, halda honum við árum saman, þvo og snyrta. Svo eftir allt erfiðiö bíður hans ekkert annaö en rotnun í gröfinni.” Mót- sagnakennt og erfitt aö sætta sig viö tilhugsunina. En þessar hugsanir ræna samt ekki lifslönguninni og hún biöur fólk þess að halda ekki að barátta hennar fyrir dýravernd sé einungis yfirborðsleg tilraun til að eyða tímanum. „Dýrin sem búa hjá mér sér enginn um nema ég sjálf — meira að segja öll þrif eftir þau eru á minni hendi. Gólftuskan og ég erum nánir kunningjar og eyöum saman mörgum stund- um!” núna hreint alveg dásamlegur sonur, sem ásaki hana aldrei fyrir fortíðina. „En þegar hann var barn var ég alls ekki fær um aö veita honum þá hlýju og athygli sem hann þurfti, þurfti reyndar sjálf á móður aö halda ennþá. ’ ’ Aftur var það hið ljúfa líf sem heillaöi og núna sagðist hún ein- ungis hafa lifað fyrir eina nótt í einu. I þriöja skipti giftist hún og aö þessu sinni einum frægasta glaumgosa veraldar, Gunther Sachs. Þetta var árið 1966 og um hann segir hún að þarna hafi komið lífsmáti sem meira að segja gerði hana sjálfa agndofa. En það tók enda og smám saman fór hún aö ná fótfestu í lífinu. Baráttan fyrir rétti dýra í 28 Víkan 6. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.