Vikan - 12.04.1984, Síða 39

hreifst meö þegar hann byrjaði að
tala. Þannig lét ég það eftir mér
að gerast trúnaöarvinkona hans,
varði það oft fyrir sjálfri mér meö
því að segja viö sjálfa mig aö það
væri gott að barnið þekkti föður
sinn vel. Enda var þaö hluti af
sannleikanum.
En svo komu alvarlegir brestir í
sambandið hjá þeim, ekki endi-
lega vegna þessa sambands hans
við mig og barniö sitt þó það hafi
sjálfsagt haft sitt aö segja. Þá
leitaði hann mjög mikiö til mín og
vildi meira að segja fá að gista
þegar honum var hent út. Þaö
fannst mér einum of og sagöi
honum. Hann baöst bara fyrir-
gefningar og fór en kom alltaf
aftur og var farinn að segja mér að
hann hefði í rauninni alltaf elskað
mig. Ég gat nú ekki annað en
hlegið þó mér þætti vænt um það.
Verst hvað það var fjarri því að
vera satt. Ef um einhverja hrifn-
ingu var að ræða haföi hún að
minnsta kosti ekki komið fyrr en
eftir á af hans hálfu. Hann sagöist
bara hafa verið svo hræddur við
að binda sig og svo hefði þetta
bara æxlast eins og þaö gerði. Ef
einhver annar hefði átt í hlut hefði
mér nú bara fundist þetta asna-
legir tilburðir. En ég lét gott heita
án þess aö jánka nokkru.
Eg var þess alla tíö mjög fylgj-
andi að hann færi aftur til kon-
unnar og vildi því sambandi mjög
vel. Þrátt fyrir að hún vildi hvorki
heyra mig né sjá fannst mér hann
allur annar og betri eftir aö hann
fór að búa meö henni og mér
fannst hún laöa margt það besta
fram í honum.
Þau tóku aftur saman eftir þetta
hasartímabil og hann kom ekki
eins mikið til mín og áður, en ég
hélt áfram að vera trúnaöarvin-
kona hans. Svo fór ég á óvenju fast
og nú brá svo við aö sá sem ég var
með amaðist heilmikið við heim-
sóknum barnsfööur míns, enda
varla nema von þegar þær voru í
túna og ótíma. Nú var ég í vanda
stödd. Fram að þessu held ég aö
ég heföi nú bara látiö hvern þann
vaða sem leyfði barnsföður
mínum ekki að æða út og inn
heima hjá mér en í þetta sinn
gerði ég mér grein fyrir að þessu
sambandi vildi ég ekki ógna á viö-
kvæmu stigi. Eg fór að láta barns-
föður minn finna að hann gæti ekki
komiö hvenær sem væri og fyrr en
varði fann ég að ég var farin að
leika sama leikinn á bak og hann
— að reyna að koma fundum
okkar (mín, hans og barnsins)
þannig fyrir að ekki rækist á þann
tíma sem ég átti von á hinum.
Barnið okkar (reyndar fermt
núna en verður alltaf „barniö”)
sýndi fyllsta skilning á plottinu og
var hiö hressasta. Þökk fyrir það!
En auðvitaö var þetta fáránlegt og
gekk engan veginn. Við lentum í
smáuppgjöri, ég og sá sem var
kominn í spilið, og ég fékk barns-
föður minn til að reyna aö sann-
færa hann um aö þetta væri allt
mjög saklaust á milli okkar (sem
það var). Loks tókst mér að full-
vissa þann sem ég var nú orðin
verulega skotin í um að ég tæki
hann langt fram yfir barnsföður
minn. Þaö er nú saga að segja frá
því en hana rek ég ekki hér.
Nú orðið gengur þetta allt sæmi-
lega. Eftir að ég fór aö búa (með
þessum sem áöur er getið)
slaknaði á spennunni af hálfu konu
barnsföður míns og hún getur
svona skár, ég segi ekki betur,
sætt sig við tilvist mína og
barnsins. Hún hefur nokkurn
veginn tekiö barniö í sátt.
Sambýlismaður minn er mjög
afundinn út af þessu öllu en hefur
lofaö að reyna aö sætta sig við
þetta sem hann kallar „bann-
settan klaufaskap”. Og nú má
segja aö við séum ekki lengur
neinir sérstakir trúnaöarvinir, ég
og barnsfaðir minn.
Hálfpartinn sakna ég þessa
tíma. Þaö var svona létt rómantík
viö þetta allt og eftir á að hyggja
skil ég konu barnsföður míns vel
og finn að þó viö gerðum ekki svo
mikiö sem kyssast mömmukoss
öll þessi ár eftir að hann fór aö búa
meö henni þá var þetta nú samt
heilmikið samband og kannski var
þetta þegar öllu er á botninn hvolft
það sem hún óttaðist, lauflétt
ástarsamband. Maður einblínir
svo mikiö á líkamlegu hliðina að
manni finnst að allt sé í lagi þegar
ekkert gerist þar. En ég finn
muninn, það neistar ekki lengur á
milli. Og sambýlismaður minn
segist vera feginn aö vera búinn
að endurheimta mig úr þessu
sambandi. Hann heldur því fram
að það hafi verið alvarlegt og
kannski var þaö það.
GÖITHUS
19 ára reynsla
islenskt veðurfar gerir miklar kröfur til
húsa. Það gera einnig íslenskir kaupend-
ur þeirra. Oblíð veðrátta og kröfuharður
markaður hefur stuðlað að stöðugum
endurbótum áeiningahúsum okkar. Og
við höfum haft nægan tíma til þess að
laga hús okkar að ströngustu kröfum:
19 ár!
Stærsta einingahúsa-
verksmiðjan
I dag erum við stræsta einingahúsaverks-
miðja á fslandi. Og við framleiðum ótrú-
lega fjölbreytt hús, löguð að óskum hvers
og éins. Með múrsteinshleðslu a
útveggjum eða öðrum þeim valmöguleikum
íefnisvali og útliti sem við bjóðum.
Fimmta hvern dag
Staðreyndin er sú að engin tvö S.G. Ein-
ingahús eru eins. Það er sérlega glæsi-
legt þegar haft er í huga að fimmta hvern
dag flytur íslensk fjölskylda inn í hús frá
okkur. Það er jú gott að búa í góðu húsi.
Og þaðergóðeign.
Upphæð húsnæðislána október-
desember 1983
Einstaklingar..............kr. 487.000,-
2ja-4ra manna fjölsk......kr. 620.000.-
5-6 manna fjölsk...........kr. 726.000.-
7manna og yfir.............kr. 840.000.-
Hringdu isíma 99-2277og við sendum þér
allar upplýsingar strax.
SG EININGAHÚS HF
Eyrarvegi 37,800 Selfoss
Símar: 99-2276, 99-2277, 99-2278.