Vikan

Tölublað

Vikan - 18.09.1986, Blaðsíða 23

Vikan - 18.09.1986, Blaðsíða 23
Eftir síðustu óskarsverð- launaafhendingu vissi allur heimurinn hver Geraldine Page er. Hún fékk hin eftir- sóttu verðlaun fyrir hlut- verk sitt í The Trip to Bountiful og kom þar fram, sem kannski þeir helst vissu sem fylgjast með kvikmyndum, að þetta var hennar áttunda tilnefn- ing. Það er nefnilega svo að þótt Geraldine Page eigi nærri tutt- ugu og fimm ára leikferil að baki í kvikmyndum og leikhúsum er ekki hægt að telja hana með stjörnum Hollywood fyrr en nú. Bæði er að á löngum ferli hefur hún ekki leikið í mörgum kvik- myndum - hefur alltaf tekið leikhúsið fram yfir hvíta tjaldið - og svo hefur hún verið vandlát á hlutverk, ekki alltaf tekið það sem líklegast var til vinsælda. Geraldine Page fæddist 1924 í smábænum Kirksville í Miss- ouri. Hún hafði í æsku áhuga á tónlistarnámi. Kreppan kom í veg fyrir að foreldrar hennar hefðu efni á að kaupa píanó handa henni svo hún sneri sér í staðinn að leiklistinni. Hún kom fyrst fram á sviði táningur að aldri. Hún hélt til Chicago þar sem hún fór í leiklistarnám. Eftir nokkur ár þar og yfir 500 leiksýn- ingum síðar hélt hún til New York og varð meðlimur í hinu virta Actors Studio. Þar varð hún fljótlega efnilegasti nemand- inn. Það var svo í leikriti Tennessee Williams, Summer and Smoke, sem hún sló fyrst í gegn. Þetta var uppfærsla utan Broadway og áttu gagnrýnendur sem áhorf- endur varla orð til að lýsa hrifningu sinni á leik hennar. Síðar lék hún í kvikmyndagerð leikritsins. Þótti sú mynd mis- takast þrátt fyrir að leikstjóri og aðalleikarar væru fyrsta flokks. Sú mynd var sýnd fyrir stuttu í íslenska sjónvarpinu. Summer and Smoke hafði mistekist á Broadway, því var sigúr hennar enn meiri. Nú flykktust áhorf- endur eingöngu til að sjá þessa leikkonu sem gagnrýnandi í Life sagði að væri á þröskuldi frægð- ar. Að sjálfsögðu leiddi þetta til að kvikmyndatilboðin streymdu til hennar. Lék hún á næstu árum í nokkrum myndum. Má nefna Hondo á móti John Wayne. Það er samt ekki fyrr en á sjöunda áratugnum, komin vel á fertugsaldurinn, sem hún fer að fá hlutverk í kvikmyndum sem eru henni að skapi. Geraldine Page er greinilega búin að ná þroska sem leikkona þegar hún leikur í dramatískum myndum á borð við Toys in the Attic og Sweet Bird of Youth, en flestir eru á því að þrátt fyrir óskarsverðlaunin fyrir leik sinn í The Trip to Bountiful sé hlut- verk hennar sem fölnandi kvikmyndastjarna í Sweet Bird of Youth hennar besta hlutverk. Þar lék hún á móti Paul Newman sem einnig sýndi eftirminnilegan leik. Þau höfðu bæði áður leikið hlutverkin á Broadway. í Sweet Bird of Youth lék einn- ig Rip Torn, þá leikari á uppleið. Kynni þeirra leiddu til hjóna- bands. Síðan eru liðin tuttugu og þrjú ár. Hlutverkin eru ekki mörg í kvikmyndum, þess fleiri hafa þau verið á sviði. Af kvik- myndum á þessu tímabili má nefna fyrstu mynd Francis Ford Coppola, You’re a Big Boy Now; eina af betri myndum Clint East- wood, The Beguiled; Nasty Habits, þar sem hún og Glenda Jackson léku nunnu; dramatísk- ustu mynd Woody Allen, The Interiors; Disney myndina The Happiest Millionaire og Pete’n Tillie þar sem hún lék á móti Walter Matthau og Carol Bur- nett. Nýjustu myndir hennar eru The Pope of Greenwich Village þar sem hún leikur á móti Mic- key Rourke og Eric Roberts - sú mynd hefur enn ekki komið fyrir sjónir íslenskra kvikmyndahúsa- gesta; White Nights, sem sýnd var fyrir stuttu hér við miklar vinsældir, og svo að sjálfsögðu The Trip to Bountiful sem byggð er á gömlu leikriti sem áður hef- ur verið kvikmyndað fyrir sjónvarp. Þá lék hlutverk gömlu konunnar Lillian Gish, hin fræga leikkona þöglu kvikmyndanna. Það var 1953. Geraldine Page getur vel við unað þegar litið er á feril hennar í heild. Þessa stundina er hún að | leika á Broadway í nýlegu leikriti eftir Sam Shepard, A Lie of the Mind, og hefur á prjónun- um að leika einnig á Broadway í The Mad Woman of Challot. Það verður því sjálfsagt nokkur bið á því að hún leiki í kvikmynd en við munum samt örugglega fá að sjá hana í framtíðinni í hlut- verki gamallar konu með mikla reynslu. 33 TBL VIKAN 23
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.