Vikan - 18.09.1986, Qupperneq 26

öll samskipti milli gesta og nunna fara fram
gegnum rimla. Karmelítareglan er klaustur-
regla, þeir sem lúta boðum hennar yfirgefa
ekki klaustrið. Boð Karmelítareglunnar eru
þrjú; kærleikur, hlýðni og fátækt. Karmel-
ítanunnur gefa allar eigur sínar og þær lúta
reglunni.í hvívetna. Þeim er ekki heimilað
að stunda vinnu sem gefur veraldlegan arð.
Þær yfirgefa aldrei klaustrið. Meginverkefni
þeirra eru bænir og hugleiðsla.
Nunnurnar, sem nú byggja klaustrið í
Hafnarfirði, fluttu þangað fyrir tveimur
árum. Þá hafði hópur Karmelítasystra búið
þar á fjórða áratug. Þær voru gamlar og
veikar og þótti sýnt að klaustrið legðist í
eyði ef ekki kæmi nýr hópur til þess að taka
við. Biskupinn sendi bónarbréf til Póllands
þar sem Karmelítareglan er mjög öflug. Svo
fór að sextán ungar Karmelítasystur hlýddu
bæn hans og fluttu hingað til lands. Þær
tóku við klaustrinu í mars 1984.
Allar eru systumar pólskar og er meðal-
aldur þeirra um 27 ár. Flestar hafa unnið
lokaheitið hér á landi. Systurnar eru mjög
vel menntaðar. Allar hafa lokið stúdents-
prófi og flestar stundað háskólanám. En
kalli guðs verður að svara. Og þessar ungu
konur voru tilbúnar til þess að fórna öllu
fyrir það.
Starf og líf systranna í Hafnarfirði vakti
áhuga okkar. Sem fyrr segir er öllum heim-
ill aðgangur að kapellu klaustursins og
gestaherbergjum, þar sem mönnum gefst
kostur á að ræða við nunnurnar. Hins vegar
er aðgangur að vistarverum nunnanna
stranglega bannaður. Við gerðumst þó svo
frakkar að biðja abbadísina að hleypa okkur
inn og mynda það sem fyrir augu bar. Slíkt
hefur ekki gerst fyrr í sögu klaustursins.
Abbadísin tók okkur vel og sagði það koma
til greina, en fyrst yrði hún að ráðfæra sig
við kaþólska biskupinn yfir íslandi. Biskup-
inn veitti leyfi til myndatöku, með því
skilyrði að ein systirin fylgdist með tökun-
um.
Andrúmsloftið var þrungið spennu er
dyrnar merktar claustra; aðgangur bannað-
ur, lukust upp. En móttökur voru hlýjar.
Fylgdarmaður okkar kynnti sig. Hún heitir
systir Margrét og talar góða íslensku þrátt
fyrir stutta dvöl hér á landi.
Systir Margrét fylgdi okkur fyrst út í
klausturgarðinn. Hann er einn hektari að
stærð. I garðinum rækta systurnar ýmiss
konar grænmeti og kartöflur og þar vaxa
ætisveppir. í einu horni er stærðar hænsna-
hús en nunnurnar hafa fimmtán hænsni.
Þegar systurnar komu í klaustrið var
garðurinn í mikilli niðurníðslu. Þeirra beið
því mikið verk. Á tveimur árum hefur þeim
tekist að breyta óræktinni í fallegan skrúð-
garð.
Næst lá leið okkar í borðsal systranna.
Þetta er lítill salur, búinn fábrotnum hús-
gögnum. Á veggjum hanga ýmsir helgimunir
og myndir. Meðal annars er þar skjal með
mynd og undirskrift Jóhannesar Páls páfa.
I þessu skjali, sem er bréf til systranna, bið-
ur hann þeim blessunar í nýju klaustri á
framandi stað.
Sérstaka athygli vakti hauskúpa sem stóð
á einu borðinu. Systir Margrét tjáði okkur
að svona kúpa stæði í borðsal allra Karmel-
ítaklaustra. Á hana er ritað nafn þeirrar
nunnu sem hauskúpan er af og orðin; mem-
ento te mortatem esse: minnstu þess að þú
ert dauðlegur.
Ilmurinn úr eldhúsinu var lokkandi. Þar
inni stóðu tvær systur og elduðu. Ekki voru
þær nú á því að láta mynda sig. Þær grúfðu
andlitið í svuntuna og fóru hjá sér. Líklega
eru þær ekki vanar svona uppákomum.
Nú vísaði systir Margrét okkur upp á
aðra hæð klaustursins. Þar eru klefar systr-
anna. Þeir láta lítið yfir sér. í hverjum klefa
er svefnbekkur og hilla. Fyrir ofan rúmin
hanga þrjár myndir; María mey, Krists-
mynd, sú sem sést á líkklæðinu í Tórínó, og
mynd af heilagri Theresu, vemdardýrlingi
reglunnar. Bókakostur systranna er geymd-
ur í hillunni og er hann einkum trúarlegs
eðlis.
Við héldum niður á nýjan leik. Nú lá leið-
in í kapelluna. Hún er lítil en björt og falleg.
Þar eru geymdir dýrmætustu munir klaust-
ursins.
Flestar systurnar eru miklar hannyrða-
konur. Við hlið kapellunnar er skrúðhús
presta og biskups og þar eru geymdar ýmsar
k f ék
JtV !l - -- --- ^ 1
Al-AíI\

26 VIKAN 38. TBL