Vikan - 18.09.1986, Qupperneq 28

Gamtir
munir
gleðja
augað
Texti: Bryndís Kristjánsdóttir
Myndir: Arna Kristjánsdóttir
Teið hlýtur aö bragðast sérlega vel I svona te-
setti en muni eins og þessa er varla að finna
annars staðar en í fornverslun.
Hlutirnir í Antikmunum koma víða að, sumir eru keyptir frá Danmörku, aðrir koma úr dánar-
búum og stundum vantar fólk peninga og verður þá að seija gamlan ættargrip.
Servantur með marmaraplötu, þung-
lamalegur borðstofuskenkur, gólf-
klukka, íburðarmiklar ljósakrónur,
ótal gerðir af bollastellum og glösum,
silfurmunir og postulínsstyttur. Öllu
þessu og mörgu fleira ægir saman á
fornsölunum en þegar inn er komið
verður varla hjá því komist að hrífast af
einhverjum hlut, burtséð frá tísku hvers
tíma. Þannig var því að minnsta kosti varið
með okkur og keypt var fallegt ljós úr ópal-
gleri þó óvíst væri hvort finna mætti því
stað þegar heim væri komið.
Nú eru einföld, hrein form ráðandi í innan-
stokksmunum og gamlir hlutir því ekki eins
vinsælir og þeir voru fyrir nokkrum árum
og fornsölum hefur fækkað hér samfara því.
Erfitt er að fylgja duttlungum tískunnar: í
dag á allt að vera hvítt en á morgun allt
svart. Gamlir, fallegir munir sóma sér vel í
hvaða umhverfi sem er þegar þeim er smekk-
lega fyrir komið og gefa ólíkt persónulegra
yfirbragð en þegar allt er keypt í stíl og rað-
að samkvæmt útstillingu í verslun. Margt
af því sem nú er í hátísku eru nýjar útgáfur
af gömlum hlutum; síðan eru aðrir hlutir sem
stöðugt hafa haldið vinsældum sínum frá
upphafi. Til dæmis eru stálstólarnir með
tágasetum og baki, sem eru svo vinsælir
núna, hannaðir árið 1920, Lego-kubbarnir
urðu til árið 1954 og þannig mætti lengi
telja. I Reykjavík er gamla muni í úrvali
einna helst að finna hjá Fríðu frænku á
Vesturgötunni og í Antikmunum á Laufás-
vegi. Það kostar ekkert að skoða... en
líklegt er að einhver gömlu munanna eignist
nýtt heimili.
Á horni Laufásvegar og Bókhlöðustígs er útimarkaður þegar vel viðrar. Þar eru seldir alls
konar munir og þar á meðal þessir fallegu hlutir. Rakvélin var áreiðanlega mjög fullkomin á
sinum tíma því hún er rafknúin. Hulstrið er ætlað utan um rafhlöðu og síðan var hægt að fá tæki
til að brýna rakvélarblöðin. Spegillinn var notaður sem borðskraut.