Vikan - 23.10.1986, Blaðsíða 27

félagið. Það stundar vinnu á surnrin
úti í þjóðfélaginu og tekur þátt í
mannlífinu á sama hátt og aðrir sem
standa utan við Háskólann."
- Hver eru helstu baráttumál stúd-
enta i dag?
„Málin snúast unt það sama og
þau snerust fyrir tuttugu árurn. í dag
eru kannski aðrar forsendur fyrir
baráttumálum stúdenta og öðrum
aðferðum beitt. Það er ef til vill eðli-
legt. Eðli sumra af baráttumálum
stúdenta er þannig að þau hljóta að
vera í stöðugri umfjöllun. Egget tek-
ið dæmi af kennslumálum. Það eru
mál sem hljóta að vera stöðugt um-
ræðuefni. Samt fyllir þetta mann
ákveðnum efasemdum um það starf
sem unnið er hér. Maður fær stund-
um á tilfmninguna að það sem
maður gerir hér breyti ekki neinu."
- En einhver ánægjuleg atvik
hljóta að gerast hér á skrifstofunni,
Eyjólfur?
„Það versta við þau er það að þau
tengjast öil ákveðnum mönnum hér
í ráðinu og ég treysti mér ekki til að
gera grín að samstarfsmönnum mín-
um á opinberum vettvangi. Þó er það
mér oft á tíðum aðhiátursefni hvað
sumir ráðsliðar trúa því statt og stöð-
ugt að þeir séu með fjöregg þjóðar-
innar á milli handanna. Það gengur
oft út í hreinar öfgar."
körlum. Þó held ég að það hafi allt-
af verið ákveðin tiihneiging að
karlmennirnir fengju toppstöðurnar
í ráðinu, alveg eins og annars staðar
í þjóðfélaginu.
Innan Félags vinstrimanna hafa
konur ekkert síður verið virkar en
karlmenn. Ein ástæðan gæti verið sú
að félagið var þannig uppbyggt að
það var ekki kosinn neinn formaður
heldur fimm manna framkvæmdaráð
sem skipti með sér verkum. Konur
eru oft hræddar við að taka að sér
formlegar stöður. Önnur skýring á
því af hverju konur hafa verið ijöl-
mennari innan Félags vinstrimanna
gæti verið sú að konur séu ívið
vinstrisinnaðri en karlmenn. Skoð-
anakannanir hafa bent til þess. Nú,
svo gæti verið að þær hafi einfaldlega
átt erfiðara uppdráttar innan Vöku."
sagði Valgerður.
„Annars fannst mér þessi tími, sent
ég sat i Stúdentaráði. mjög skemmti-
legur. Ég kynntist fjölmörgu góðu
fólki. bæði úr Félagi vinstrimanna
og úr öðrum fylkingum, og átti oft-
ast gott samstarf við það. Þetta var
líka góður skóli i ræðumettnsku,
fundarsköpum og almennt i að koma
skoðunum sínum á framfæri."
Linda Rós Michaelsdóttir:
,,Fáar konur virkar44
Linda Rós Michaelsdóttir kennari
var virk í baráttunni fyrir einunt ára-
tug. Hún náði ekki kjöri í kosningum
til Stúdentaráðs en sat flesta fundi
ráðsins, ýmist fyrir hönd stjórnar
Vöku eða sem varamaður í ráðinu.
Ég spurði Lindu hvað hefði verið
að gerast í stúdentapólitíkinni fyrir
tíu árum.
„Efst á baugi voru hagsmunamál
stúdenta. Þar voru lánamálin númer
eitt. Vaka hafði þá grundvallarstefnu
að námslán brúuðu fjárþörf náms-
manna að fullu. Við vildum að lánin
yrðu borguð að fullu til baka, þó svo
við teldum að þau ætlu að vera i
flokki hagstæðustu lána hverju sinni.
Það var hugmynd Félags vinstri
manna að visilölutryggja námslán en
við vorum mjög á móti því. Hug-
myndir Félags vinstrimanna gengu
út á það að jafna síðan félagslega
aðstöðu námsmanna með því að fólk
greiddi af námslánunum í hlutfalli
við laun að loknu námi. Þá var haft
í huga að láglaunahópar þyrftu lítið
sem ekkert að borga til baka. Ég
held að engu okkar hafi dottið í hug
á þessum tíma að svo stutt væri í það
að háskólamenntaðir ríkisstarfs-
menn yrðu láglaunahópur í þjóð-
félaginu.
En fleira var til umræðu, svo sem
Hjónagarðarnir við Suðurgötu. Fé-
lag vinstri manna var á móti þeim,
taldi að ekki ætti að hrúga náms-
mönnum saman á einn stað heldur
ætti að dreifa þeim um bæinn. Ég tel
þó að vinstrimenn haft fyrsl og
fremst verið á móti Hjónagörðum á
þeirri forsendu að Vaka átti frum-
kvæðið að byggingu þeirra.
Svo varendalaust rætt um rekstur-
inn á Félagsstofnun stúdenla. Vaka
vildi bjóða reksturinn út sem vinstri-
menn voru alfarið á móti.
En eins og ég sagði áðan voru
lánamálin aðalásteytingarsteinninn
og vísitölubinding lána, sem við vor-
um mjög á móti."
- Nú sat Vaka í stjórnarandstöðu,
höfðuð þið mikil áhrif á gang mála?
„Nei, það höfðum við ekki. Ef til-
lögur frá okkur voru ekki felldar á
stúdentaráðsfundum var þeim vísað
i nefnd og þær þar með svæfðar."
- Tóku konur mikinn þátt í stúd-
entapólitík fyrir tíu árum?
„Það voru fáar konur sem voru
virkar. Fjöldi þeirra sem tóku þátt í
félagsmálum var ekki í neinu sam-
ræmi við fjölda þeirra í Háskólan-
um.“
- Eru þér einhver atvik minnis-
stæðari en önnur frá þessum árum?
„Já, eitl atvik er mér minnisstætt.
Það var þegar Vaka yfirtók Stúd-
entafélagið. Við söfnuðumst saman
heima hjá Kjartani Gunnarssyni,
núverandi framkvæmdastjóra Sjálf-
stæðisflokksins, ætli við höfum ekki
verið í kringum hundrað manns.
Stúdentafélagið fundaði í Félags-
stofnun stúdenta og þar höfðum við
mann á okkar snærum sem lél okkur
vita þegar fundurinn hafði verið sett-
ur. Þá stormuðum við af stað og
komum vinstri mönnum í opna
skjöldu. Lögð var fram tillaga um
að flýta kosningu og Kjartan var
kosinn fundarstjóri. En vinstri
mönnum var ekki rótl og hófu þeir
nú að smala á fundinn, fóru á allar
lesstofur til að ná í fólk. Lögð var
fram tillaga um stjórnarkjör og var
listi Vöku sjálfkjörinn. Alltaf fjölgaði
á fundinum og voru orðnar nokkrar
róstur á staðnum. Varð að fresta
fundi af þessum sökum. Síðan boð-
uðu vinstrimenn til annars aðalfund-
ar Stúdentafélagsins sem Kjartan
fékk lögbann á. Málið þæfðist síðan,
þetta var iögbann á lögbann ofan.
Ég held að þetta hafi orðið endalok
Stúdentafélagsins."
- Er það leiðin til frama í Sjálf-
stæðisflokknum að hafa verið
framarlega i Vöku?
„Það held ég ekki. Fólki eru ekki
faldar trúnaðarstöður hjá Sjálfstæð-
isflokknum af þeirri ástæðu einni að
það hafi verið framarlega í Vöku.
En ef fólk heldur áfram að vera virkt
í pólitisku starfi innan flokksins er
ekkert óeðlilegt að það verði seinna
meir kallað til trúnaðarstarfa. Þá
hefur það bæði safnað þroska og
reynslu. En þátttaka í stúdentapólitík
er góður skóli fyrir þátttöku í félags-
og stjórnmálastarfi seinna meir þrátt
fyrir að þetta hafi oft á tíðum verið
alger sandkassaleikur."
43. TBL VIKAN 27