Vikan - 23.10.1986, Blaðsíða 51
P 0 S T U R
VIK A N
SKRÍTIÐ AÐ
VERÐAEKKI
ÓLÉTTAR
Elsku besti Póstur.
Þú verður að reyna að svara okkur eftir
bestu getu því við eigum við svo mikil vand-
ræði að stríða og þorum ekki að spyrja neinn
annan. Ég og vinkona mín erum búnar að
vera með sömu strákunum síðan í byrjun
þessa árs. Við vorum báðar á pillunni þegar
við byrjuðum með strákunum, svo hættum
við á pillunni í byrjun apríl. Við höfum ekki
tekið hana síðan.
Við höfum haft samfarir eins og áður,
meðan við vorum á pillunni. Pillan er eina
getnaðarvörnin sem við höfum notað. Við
höfum alltaf haft reglulegar blæðingar en
síðast, þegar blæðingar áttu að byrja, fórum
við fimm daga fram yfir. Þá héldum við að
við værum óléttar en svo byrjuðum við sam-
tímis á túr. Það er svolítið skrítið að við
skulum byrja með blæðingar samtímis. Við
töldum alveg rétt, 21 dag á milli blæðinga,
og það hefur alltaf passað þar til núna, þá
voru 26 dagar á milli blæðinga hjá okkur
báðum. Okkur finnst svo skrítið að hvorug
okkar skuli verða ólétt þegar við notum
hvorki pilluna né aðrar getnaðarvarnir.
Getur eitthvað verið að okkur eða getum
við hreintekki orðið óléttar? Hvernig stendur
eiginlega á þessu?
Kæri Póstur, þú verður að svara okkur því
við þorum ekki að leita til neins annars og
alls ekki til læknis. Ekki þorum við heldur
að segja neinum frá þessu því okkur finnst
þetta svo hallærislegt umræðuefni. Það
myndu áreiðanlega allir hlæja að okkur, því
tölum við bara um þetta okkar á milli.
Tvær átján ára.
Jæja. Það er eitt sem þið gleymið alveg
að taka fram og það er hvort þið ætlið ykkur
að verða óléttar eða ekki. Að stunda sam-
farir án getnaðarvarna er vísasta leiðin til
þess.
Pósturinn getur ekki svarað því hvort eitt-
hvað er að ykkur eða ekki, það er læknis að
skera úr um það. Hér á höfuðborgarsvæðinu
er starfandi mikill fjöldi kvensjúkdómalækna.
Einnig er starfrækt á Heilsuverndarstöð
Reykjavíkur kynfræðsludeild þar sem sér-
menntað starfsfólk svarar spurningum um
kynlíf og getnaðarvarnir. Kynfræðsludeildin
er opin á mánudögum milli klukkan 16.15
og 18.
En. stelpur-mínar, það er langt því frá að
þetta sé hallærislegt umræðuefni. Þetta eru
mál sem varða alla og fólk þarf að taka af-
stöðu til. Pósturinn getur ennfremur fullviss-
að ykkur um að það er sama hvort þið leitið
ráða hjá kvensjúkdómalækni eða á Heilsu-
verndarstöðinni, ykkur verður vel tekið. Þetta
er fólk sem er sérmenntað á þessu sviði og
allt af vilja gert til að leysa úr vandamálum
á borð við ykkar.
HJÁLPÁ
BAÐABÓGA
Ég les svo oft í Póstinum að ungar stúlkur
eða konur, sem hafa orðið ófrískar svona
óvart, geta ekki eða vilja ekki eiga barnið,
sjá ekkert nema fóstureyðingu framundan.
Viljið þið nú ekki, góðu kynsystur, eftirláta
mér eitt eða tvö börn, annaðhvort til ættleið-
ingar eða fósturs. Við erum ung hjón og
búum úti á landi. Við erum bæði í góðri
vinnu, reglufólk og mjög barngóð. Ef þið
hafið áhuga skrifið þá Póstinum I Vikunni
og merkið bréfið „Ein barngóð".
Nína.
Pósturinn vill taka það fram I upphafi, til
að forðast allan misskilning, að samkvæmt
landslögum erhonum hvorki heimilt að ann-
ast milligöngu um ættleiðingar né að koma
börnum I fóstur.
Kæra Nina, þú mátt ekki gleyma því íþín-
um eigin vanda að stúlkur eða konur, sem
gangast undir fóstutoyðingu, gera það að
vandlega hugsuðu máli. Þetta erstórákvörð-
un fyrir þær og þær segja oft að þær gætu
aldrei hugsað sér að ganga með barn og
gefa það siðan. Þetta er ekki siður sárt en
að geta ekki átt barn.
Samkvæmt þeim uppiýsingum, sem Póst-
urinn hefur aflað sér. ættir þú . tð snúa þér
strax til barnaverndarnefndar og leggja inn
umsókn um að fá barn til fósturs\eða ættleið-
ingar. Barnaverndarnefnd h'pfur siðan
samband við ykkur. Þið fáið héimsókn frá
fulltrúa nefndarinnar, hann ræóir við ykkur
og athugar heimilisaðstæður. En þið hjónin
ættuð að hafa augun opin og fylgjast með
þvi i gegnum vini og kunningja hvort eitt-
hvert barn kynni að þarfnast ykkar. Það er
oft sem stálpuð börn þurfa á aðstoð að haida
vegna veikinda foreldra, sk/lnaðar og af ótal
f/eiri ástæðum. Langi ykkur virkilega til að
fá barn ættuð þið að hafa samband við
barnaverndarnefnd strax því biðtiminn getur
verið langur. En eins og Pósturinn sagði
áðan skuluð þið hafa augun opin og fylgj-
ast með þvi hvort eitthvert barn þarfá ykkur
að halda til lengri eða skemmri tíma. Hafið
hugfast að það er sama á hvaða aldri barn
er, það þarfnast alltaf ástar og hlýju.
ÁÉGAÐ
GLEYMA
HONUM
Kæri Póstur.
Ég hef aldrei skrifað þér áður en nú er svo
komið að ég tél mig þurfa á góðri ráðlegg-
ingu að halda. Fyrir nokkru fór ég á ball og
varð dauðástfangin af strák sem horfði á
mig svo til stanslaust allt kvöldið. Hann var
í hljómsveitinni sem lék fyrir dansi svo ég
gat hvorki talað við hann né dansað við
hann. Þegar ballið var búið fór hann af
staðnum. Ég gat ekki hætt að hugsa um
hann svo ég settist niður og skrifaði honum
bréf þar sem ég bað hann um að hringja í
mig. En hann hringdi aldrei. Þá reyndi ég
að gleyma honum en án árangurs. Síðan
gerðist það að ég datt í það. Þá hringdi ég
í strákinn þangað sem ég vissi að hann var
að spila. Við spjölluðum saman I tæpan
klukkutíma. Hann sagðist muna eftir mér og
líka bréfinu sem ég hafði skrifað honum.
Hann var dálítið fullur svo ég tók ekki mark
á öllu sem hann sagði. Daginn eftir hringdi
ég svo aftur í hann en þá töluðum við stutt
saman.
Spurningin er: Hvað á ég að gera? Á ég
að halda áfram að hringja í hann? Á ég að
fara til Reykjavíkur til að reyna að hitta hann
eða kannski bara að reyna að gleyma hon-
um?
Með fyrirfram þökk fyrir birtinguna.
Ein ástfangin.
Póstinum finnst þetta fremur erfitt mál
úrlausnar en ræður það samt sem áður af
bréfi þínu að strákurinn sé nú kannski ekk-
ert ofsalega spenntur. Honum finnst skrítið,
ef strákurinn er hrifinn af þér á sama hátt
og þú af honum. að hann skuli ekki hringja
i þig. En skýringin á þvi er kannski sú að
hann sé feiminn. Það er nokkuð sem þú átt
betra með að meta en Pósturinn þar sem
þú hefur talað við hann. Efþú ert enn spennt
fyrir honum, þegar þú lest þetta i Póstinum,
ættir þú að hafa samband við strákinn og
athuga hvort hann er til i að hitta þig. Póstur-
inn ráðleggur þér samt sem áður ekki að
fara að leggja í ferðalag alla leið til Reykjavík-
ur til þess eins að hitta piltinn. Þú ættir frekar
að gera það ef hann er að spila einhvers
staðarí nágrenni viðþinn heimabæ. Efþetta
gengur eftir átt þú áreiðanlega ekki í neinum
vandræðum með að meta stöðuna þegar
þetta er afstaðið. Ef þú sérð fram á að hann
hafi ekki neinn áhuga á að hitta þig eða
gefur þér engin svör um hvernig hann myndi
vilja haga kunningsskap ykkar I framtíðinni
er svo sem ekkert sem þú getur gert annað
en gleyma honum og leita á önnur mið.
43. TBL VI KAN 51