Vikan - 26.02.1987, Síða 27

Framkoma: Ætlast er til að ræðu- ræðumannsins er að fá áheyrendur á
maður sé snyrtilega klæddur. Hann sitt band; gera þá sammála sér; fyrir
skal ekki vera óprúður, hvorki gagn- þá viðleitni er gefið með þessum lið.
vart mótherjum né öðrum. Rökfesta hefur tvöfalt vægi.
Avarp: Ávarpa skal fundarstjóra, Ræðumaður sé málefnalegur, vel
mótherja, dómara og gesti í upphafi kunnugur efninu og haldi sig við það.
fyrri ræðu en aðeins fundarstjóra í Hann styðji mál sitt með haldgóðum
þeirri seinni. rökum en noti tölur í hófi. Heimilt
Orka og gamansemi.
Tilvitnanir: Tilgreina skal til hvers
er vitnað. Fullljóst skal vera hvenær
tilvitnun hefst og hvenær henni lýkur.
Óþarft er að biðja um leyfi fundar-
stjóra til tilvitnunar þótt það sé
heimilt.
Spurningar: Ræðumaður má nota
handahreyfmgar ef hann vill leggja
áherslu á málið en skal varast óeðli-
legt handapat.
Sannfæring hefur tvöfalt vægi.
Áheyrendur skynji að ræðumaður
meini það sem hann segir. Ræðumað-
ur haldi athygli áheyrenda. Takmark
er að nota hefðbundin hjálpargögn,
svo sem myndvarpa, myndir, skýrslur
og þess háttar.
Svör/mótrök hafa tvöfalt vægi.
Hnitmiðuð mótrök, er hnekkja á
málflutningi mótherja í heild, teljast
til svara við rökum. Einnig skal meta
bein svör við spurningum sem eru
málefnaleg - ekki útúrsnúningur. Sé
spurningu beint til ræðumanns er
vænst svars (nema spurningin sé rök-
leysa eða aðdróttanir).
Uppbygging ræðu hefur einfalt
vægi.
Byrjun tengist því efni sem á eftir
fer. Ræðumaður nái strax athygli
áheyrenda. Góð hrynjandi sé i ræð-
unni og efnið skipulega fram sett.
Svör komi eðlilega inn í ræðu. í keppni
skal láta liðsstjóra það eftir að þakka
embættismönnum fundarins. Endir
ræðu sé í beinu samhengi við málefnið
og sé áheyrendum eftirminnilegur.
Rétt íslenskt mál hefur einfalt vægi.
Talað sé gott íslenskt mál og erlend-
ar slettur notaðar í miklu hófi, telji
ræðumaður þær á annað borð nauð-
synlegar. Ekki sé talað svo flókið mál
að ræðumaður skiljist ekki. Gefa skal
fullt (það er 10) fyrir þennan lið nema
brotið sé eitthvert ofangreindra atriða
og ræðumaður hafi gert sig sekan um
augljósar málvillur.
Tími.
Fyrsta frummælandaræða hvors liðs
skal vera 4-5 mínútur. Allar aðrar
ræður skulu vera 3^1 mínútur.
Refsistig.
Oddadómari gefi 1 refsistig fyrir
hverja sekúndu yfir eða undir tíma-
mörkum. Meðdómendur gefi ekki
refsistig.
Meðalstig framsöguræðu.
Notað til að jafna möguleika frum-
mælenda í útreikningi á besta
ræðumanninum.
Hinn mannlegi þáttur
Það kann að vekja furðu sumra að
í ræðumennsku sem þeirri er stunduð
er í Morfis getur góður ræðumaður
fært rök fyrir hverju sem er og borið
sigur úr býtum. Þetta er sökum þess
að þessi tegund ræðumennsku er að-
eins til sjálfrar sín vegna og umfjöllun-
arefnið er algert aukaatriði.
En hvernig tilfinning er það að
standa uppi í ræðustólnum?
Stefán Eiríksson, úr ræðuliði
Menntaskólans við Hamrahlíð (sem
þrátt fyrir óslitna sigurgöngu í þessari
umferð Morfis hefur, eins og áður
segir, dregið sig úr keppni vegna áður-
nefndrar kæru):
- Það gefur manni „kikk“ að fara
upp í ræðustólinn og flytja ræðu fyrir
mörg hundruð manns og auðvitað
verður maður stressaður. En það er
ótrúlega skemmtilegt.
Á síðum dagblaðanna var nokkuð
fjallað um þá kæru sem MH-ingar
fengu og misjöfn var umfjöllunin.
Efni fundarins í keppni við Verslun-
arskóla íslands var dregið í útvarpi
eins og annað efni í Morfis. MH-ingar
9. TBL VIKAN 27