Vikan - 26.02.1987, Side 59

Þrjár kynslóðir í sýningunni; Þorvaldur, Sigriður og Hjördis Elin.
Hjördís: „Þetta er í fyrsta
skiptið sem ég leik með
mömmu á sviði en áður hef
ég reyndar leikið með henni
í sjónvarpsauglýsingu. Svo
hef ég leikið hjá henni, fyrst
í Nóaflóðinu sem mamma
leikstýrði hjá íslensku óper-
unni, en þar lék ég kött, og
svo í leikritinu Galdrakarlinn
í Oz sem hún leikstýrði hjá
Leikfélagi Mosfellssveitar,
þar var ég álfamær. Það er
æðislega gaman að leika með
mömmu í þessu leikriti, sem
er alveg frábært.“
- Hvernig er Rympa sem
barn?
„Rympa átti svolítið bágt
sem Htil stelpa. Hún var lúsug
og enginn vildi vera með
henni. Hún átti engan að og
flutti snemma á ruslahaug-
ana. Rympa var ekkert vond
innst inni en það voru bara
Texti: Guðrún Aifreðsdóttir
allir grimmir við hana.“
- Nú bjóst þú með foreldr-
um þínum í Grikklandi í eitt
ár, kynntistu einhverri
Rympu þar?
„Nei, ekki aldeilis, ég eign-
aðist átta vinkonur fyrsta
daginn. Þetta var algjört æði.
Það var svolitið erfitt fyrst í
skólanum, að læra málið og
svoleiðis, því stafrófið er allt
öðruvísi, en svo náði ég því.
Það voru margir þarna sem
höfðu aldrei séð ljóshærða
stelpu fyrr og fannst það mjög
sérkennilegt. Síðasta kvöldið
úti fórum við öll á veitinga-
stað þar sem ég keypti mér
blóm í hárið og eftir smátíma
var ég búin að fá sent fullt
af blómum frá fólkinu i
kring.“
- Langar þig að verða leik-
kona?
„Já, mig langar til þess og
vona bara að ég verði þá eins
góð og mamma. Annars veit
maður aldrei, ég er að læra á
trompet núna og það er líka
mjög gaman.“
Þorvaldur hefur tekið þátt
í fjölmörgum sýningum með
Sigríði dóttur sinni en hvernig
finnst honum að fá dóttur-
dótturina í hópinn?
Þorvaldur: „Það er alveg
yndislegt að fá hana með líka
og ánægjulegt hvað hún
stendur sig vel. Hún er harð-
ákveðin í að verða leikkona
eins og mamma hennar var
frá fyrstu tíð. Móðir Sigríðar
var hárgreiðslukona og hún
vildi gjarnan að telpan lærði
hárgreiðslu, sem hún og
gerði. En leikkona vildi hún
verða og það hafði hún alltaf
sagt, enda kom að því að hún
tilkynnti okkur einn góðan
veðurdag að hún væri búin
að fá sitt fyrsta hlutverk. Það
var í íslandsklukkunni og átti
hún að hlaupa með nætur-
gagn þvert yfir sviðið.“
- Þú hefur komið víða við
í hljóðfæraleik og kennslu en
hvenær spilaðirðu fyrst i
Þjóðleikhúsinu?
„Það var við opnun Þjóð-
leikhússins, þá spilaði ég með
í hátíðarforleik Páls Isólfs-
sonar. Ég var einnig lengi í
Sinfóníuhljómsveitinni sem
fyrst hafði aðsetur í leikhús-
inu. í gegnum árin hef ég svo
spilað í fjöldanum öllum af
söngleikjum, óperum og
barnaleikritum. Én það var
sérstaklega ánægjulegt nú,
eftir langt hlé í spilamennsku
hjá Þjóðleikhúsinu, að koma
aftur og taka þátt í þessari
sýningu með dóttur og dótt-
urdóttur.“
Mynd: Vaidís Óskarsdóttir
9. TBL VIK A N 59