Vikan - 04.02.1988, Page 44

Ragnar Lár:
Raupað
egnssad
Asskotinn
Pétur heitir maður og býr á
Gautlöndum í Mývatns-
sveit. Eins og fleiri í þeirri
sveit er Pétur félagslyndur
og vel liðinn sómamaður.
Mörg skondin setning er
eftir Pétri höfð enda mað-
urinn fljóthuga og góður
ambögusmiður. Eitt sinn
var Pétur staddur í afmælis-
veislu á Geiteyjarströnd.
Þetta var að sumarlagi,
nóttin björt og dögg á grasi.
Að gömlum og góðum
sveitarsið gengu karlar út
til að létta á sér. Pétur verð-
ur þess óðar var, að hann
vöknar í fæturna, enda
hafði hann gleymt að fara í
skóna. Þá varð honum að
orði:
- Asskotinn, er ég ekki
kominn út á fótunum!
Áttatíu
kíló kona...
ísleifur Konráðsson var
kaupmaður á Sauðárkróki.
ísleifur var hagyrðingur
góður og fljótur til.
Eitt sinn kom lágvaxin og
feitlagin kona í búðina til
ísleifs. Þar á gólfinu stóð
vigt með gamla laginu, eins
og algengt var í verslunum
á árum áður.
'/irr/iTÍu /óúó
• • •
Konan, sem hét Kristín,
kölluð Stína, spurði kaup-
manninn hvort hann vildi
nú ekki vera svo vænn að
vigta sig. Það var auðsótt
mál og sté konan á vigtina
hans ísleifs en hann setti
lóðin á til mótvægis. Þegar
jafnvægið var fúndið varð
honum að orði:
Áttatíu kíló kona
á kjötvog mína.
Hefúrðu áður orðið svona
ólétt Stína?
Gudda og
dansinn
Við látum aðra snjalla vísu
eftir ísleif fýlgja með. Þessi
vísa er um stúlku sem hafði
afar gaman af dansi en vísan
skýrir sig sjálf:
Af dansi lifað Gudda gat
það getur ekki fjöldinn.
Hún hafði vals í morgunmat
en marzúrka á kvöldin.
!i