Vikan - 29.09.1988, Síða 13

Viðtal við
Sigrúnu
Waage
leikkonu
og söngkonu
um sagt að þetta fyrsta ár mitt
hafi ég viljað prófa allt sem ég
gat og hafði áhuga á. Þetta
tengist allt hvað öðru og ég
hef gaman af öllu því sem gef-
ur mér reynslu.
Ég er um þessar mundir að
lesa inn á teiknimyndir fyrir
sjónvarpið, Simbað sæfara og
Bertu. I sumar lék ég Dóru í
sjónvarpsgerð leikritsins Dag-
ur vonar eftir Birgi Sigurðsson.
Ég hef einnig leikið í nokkrum
auglýsingum og lesið inn á
margar — leikarinn verður líka
að lifa! Ég hef haft nóg að gera,
verið mjög heppin og þakka
fyrir þá vinnu sem ég hef
fengið."
- Hvernig er vinnutími þinn
ef þú ert eingöngu í leildiús-
inu?
„í atvinnuleikhúsinu er
hann frá tíu til fjögur þegar
verið er að æfa, og kvöldæfing-
ar þegar líður að sýningum. Ef
maður er ekki í öðrum sýning-
um þá eru sýningar á kvöldin,
en firí á daginn. Síðasta vetur
gat ég því verið með barnið á
daginn, en hann var hjá pabba
sínum á kvöldin."
— Hvernig kemur það heim
og saman við að fljúga með
þessu starfi?
„Ég hef flogið á sumrin síðan
árið 1982 og ætlaði mér bara
að starfa við þetta á meðan ég
væri í námi. Ég get þó vel
hugsað mér að halda áfram að
fljúga á sumrin þegar ég er
ekki að leika."
— Hefðir þú getað hugsað
þér að starfa sem leikkona í
Bandaríkjunum?
„Nei,“ Svarið er afdráttar-
laust.
— Af hverju ekki. Þú hefur
ekki gengið með neina Holly-
wooddrauma?
„Það er mjög erfitt fyrir
leikkonur með hreim að ná sér
í vinnu," segir Sigrún og
brosir. „Nei, það hvarflaði
aldrei að mér. Ég hlakkaði allt-
af til að koma heim og leika á
móðurmáli mínu. Hér á ég
heima, hér er fjölskylda mín
og hér vil ég vera.“ □
VIKAN 13