Vikan - 26.01.1989, Side 29

Moska í Bagdad. Hvolfþakið og spíran eru þakin gulli.
Það var skotið upp flugeldum. Þá var verið
að fagna því að írakar höfðu sigrað í ein-
hverri sjóorrustu.
Því var líka fagnað í sjónvarpinu í marga
daga þegar konumar voru að aflienda
heimanmundinn sinn. Við giftingu verður
eiginmaðurinn að gefa brúði sinni gull
fyrir 2000 íraska dínara. Dínarinn var þá
um 150 krónur. Þetta á að verða trygging
fyrir þær ef eitthvað kemur fyrir þær í
hjónabandinu.
Konumar urðu að lána þetta guil til að
styðja stríðsreksturinn. Ég man ekki hvað
söfhuðust mörg tonn af gulli til að fjár-
magna stríðið. En konumar fengu aliar
kvittun ásamt loforði um að þetta myndi
endurgreitt síðar.-
Þarna komu líka karlar með stresstösk-
umar sína og lögðu til peninga. Við mynd-
um iíklega hafa skrifað ávísun en þeir
komu með gull eða reiðufé því þeir nota
ekki ávísanir eins og við gemm.
írak er karlmannasamfélag
— Hvernig er að vera kona í múhameðs-
trúarlandi?
- Við fúndum ekki svo mikið fyrir því að
það væri erfitt. Þó er þetta karlmannasam-
félag. Við vomm þó að mörgu leyti frjáls-
ari í Nígeríu heldur en í írak. Við fúndum
fyrir því hve lítið er hægt að gera.
Þegar farið er út á götu í evrópskum föt-
um þá vekur það athygli, ekki síst karl-
mannanna. Þeir flauta og reyna jafnvei að
snerta ef þeir komast nógu nærri. Bryndís
dóttir mín fór líka út á götu í þeirra bún-
ingi ásamt vinkonu sinni og það var mikill
munur. Þá kom fram hvernig írakar em
gagnvart konum. Henni fannst þeir mdda-
legir og jafnvel dónalegir.
Kannski hafa þeir sumir hverjir lesið
eða séð það í kvikmyndum að vestrænar
konur séu frjálslegri í fasi og klæðaburði
en austrænar konur og hafa því gert sér
þær hugmyndir að ýmislegt sé leyfilegt.
Sérstaklega varð Bryndís fyrir því þegar
farið var út að versla að ungir hermenn
fylgdu á eftir og vildu jafnvel aðeins snerta
ef mögulegt var. En þeir hörfuðu ef við
snemm okkur snögglega við og höstuðum
á skarann. Maður áttaði sig ekki ftrax á því
að þeir væm raunverulega að elta okkur.
íraskir karlmenn hafa kannski gert sér
þær hugmyndir um hvítar konur að allt sé
leyfilegt. Þeir elta þær á götum og bíða
heima við hliðið og reyna að kíkja ef farið
er í sólbað.
Heimsókn í mosku
— Hvað er að segja um trúarbrögðin og
ferð ykkar í mosku sem er algjörlega for-
boðið kristnum?
— Hugmyndin vaknaði hjá einum íraka
sem vann hjá manninum mínum en hann
vildi endilega að við fengjum að kynnast
sem flestu um írak. Hann fékk kufla hjá
frænkum og öðmm skyldmennum og lét
okkur klæðast þessum fötum. Hann Iagði
áherslu á að við yrðum að hafa mjög vel
fyrir andlitinu svo aðeins sæist rétt í aug-
un. Ásta Rós var yngst og bara barn svo
það var allt í lagi með hana en hárið varð
að hylja vel. Það má ekki sjást. Mér skilst
að í hugum þeirra sé hárið óhreint.
Þegar inn í moskuna kom þá kom þar á
móti okkur maður með körfú og benti
okkur á að fara úr skónum. Kannski hefur
þessi kunningi okkar greitt fyrir að við
fengjum að fara þarna inn. En inn fómm
við og það var fúrðuleg reynsla.
Konumar virtust margar hverjar koma
þarna á morgnana með bömin sín og sitja
lengi dags. Þarna fara ffarn bænastundir
meðal annars. Þarna kemur fólk á öllum
tímum. Það er stöðug umferð. Moskan
skiptist þegar komið er inn í anddyrið. Þá
er þetta eins og stór hringur utan um tvo
minni hringi. Þetta em eins og þrjú stig. f
ysta hringnum getur fólk borðað og spjall-
að saman en í þeim næsta em flestir að
lesa Kóraninn. En í þeim innsta þar er
Allah. Þar er eins konar altari með rimlum
fyrir, líkist mest búri. Þar við sitja konur
öðm megin og karlar hinum megin. Þar
talar fólk við Guð sinn. Það sér enginn inn
í þetta búr eða inn fyrir þessa rimla svo
Allah er vafalaust ímyndaður. Þetta er allt
mjög skrýtið. Fólk ákallar sinn guð, hendir
inn peningum, kallar og grætur með mikl-
um tilþrifum. Þarna er beðist fyrir.
Að þessu loknu fer fólk inn í sali eða tvö
stór herbergi og biðst enn fýrir. Daglegt líf
er mjög nátengt trúnni og trúarlífi. Annars
finnst manni stundum fylgja þessum sí-
felldu bænum nokkur hræsni og að hugur
fylgi ekki alltaf máli.
Annars fór Bryndís tvisvar í mosku með
vinkonu sinni og klæddist þá þessum
2. tbi. 1989 VIKAN 29