Vikan - 26.01.1989, Blaðsíða 30

Eftir heimsóknina í moskuna.
svörtu kuflum kvennanna svo að rétt sást í
augun. Það veitti þeim engin athygli.
Mataræðið í írak
— Hvernig er mataræðið í írak? Það
hlýtur að vera frábrugðið því sem við eig-
um að venjast?
— Já, en matur er mjög góður. Þeir
borða kindakjöt eins og við. En þeir fara
alit öðru vísi að. Fénu er slátrað við hús-
vegginn. Sá sem selur lambið hann seiur
það lifandi og því er siátrað við dymar.
Þetta finnst manni auðvitað undarlegt og
framandi. Já, kaupandinn slátrar sjálfur og
þarna sáum við að írakar borða sviðin
svipað og við. En þeir búa ekki til
blóðmör. Ég veit ekki hvort þeir nýta
blóðið. Ég bara veit það ekki. En þessi mat-
ur er góður hjá þeim., Konumar eyða
miklum tíma í matargerðina, og það er
yfirieitt margréttað.
í því ágæta hverfi þar sem við bjuggum
fraski gestgjafinn gefur Ástu Rós að smakka.
í Bagdad var kona í næsa húsi sem bauð
okkur nokkmm sinnum í mat. Hún byrj-
aði fýrir hádegi að undirbúa kvöldverðinn.
En maturinn var mjög ljúffengur hjá
henni.
Boðið tii brúðkaups í írak
— Kynntust þið fólkinu vel í írak? Kom-
ust þið kannski í nánari kynni en við fólkið
í Nígeríu?
—Já, við kynntumst fólki í írak mjög vel.
í Nígeríu kynntumst við fólkinu í rauninni
mjög lítið. Þar blönduðum við geði mest
við það fólk sem var með okkur þar.
— Hvað vomð þið lengi í írak?
— Við mæðgurnar vomm þama mis-
lengi. Ég var þarna í um það bil ár.
Það má líka nefna að við vomm við
brúðkaup. Við komum í brúðkaupið og
vom konur sér og karlar sér. Maður fékk
ekkert að vita hvað karlarnir höfðust að.
Konurnar dönsuðu, sungu og jóðluðu. Bíll
brúðhjónanna var skreyttur ekki ósvipað
því sem gert er á Vesturlöndum. Allir hitt-
ast síðan heima hjá foreldmm brúðgum-
ans. Þangað var ekið í bílalest um götumar
í fögnuði. Það var flautað og jóðlað í bílun-
um í heilan klukkutíma. Þetta var alveg
hræðilegur akstur en fögnuðurinn var
mikill. Við fengum þann heiður að vera í
bíl brúðhjónanna svo við þurftum helst að
jóðla hæst og það gekk bara vei. í veisl-
unni síðar vom allir saman. Það var dansað
og sungið og boðið upp á miklar kræsing-
ar. Þetta var geysiiega skemmtilegt og
spennandi.
í lokin fylgdi öll hersingin brúðhjónun-
um að hóteli þar sem þau áttu að gista
brúðkaupsnóttina. Þar tók á móti fólkinu
hljómsveit og spilaði brúðhjónum tii heið-
urs. En maður varð hræddur í ökuferðinni
sem 40 eða 50 bílar tóku þátt í og djöfluð-
ust. En þetta er ógleymanlegt.
J
30 VIKAN 2. TBL. 1989