Vikan - 09.02.1989, Qupperneq 14

„Þyrlast þá um mig
geðrænn stormsveipur
af kyndugum verum##
Leif Leópoldsson þekkja flestir íslendingar frá því að hann vann það
frækilega afrek að ganga einn síns liðs yfir endilangt ísland til styrktar
Krýsuvíkursamtökunum. Sennilega vita þó færri að þrátt fyrir ungan
■ aldur er Leifur gæddur óvenju miklum dulrænum og andlegum
hæfileikum, nema lesendur Vikunnar sem lásu frásögn af íslendingum sem
telja sig hafa reynslu af verum utan úr geimnum, 4. ágúst ’88. Leifur lýsir
á opinskáan og einlægan hátt hvernig það er að vera skyggn, hvaða gleði
og sorgir því eru samfara og hvernig hann sigraðist á erfiðleikum sem
mæta brautryðjendum og frumherjum á lítt könnuðum óravíddum hugans,
sem ferð hans yfir óbyggðir íslands var táknræn fyrir. Það er hans von að
reynsla hans geti orðið öðrum að leiðarljósi sem eru að fikra sig áfram á
„hinum þyrnirósa stráða“ andlega vegi og verið styrkur í baráttunni fyrir
þá sem líða fyrir það að vera næmir.
Texti: Hartmann Bragason
Mynd: Páll Kjartansson