Vikan - 19.04.1990, Blaðsíða 15
skynjaði og var öllu fjölskrúðugri. Hún hélt til
dæmis lengi vel aö enginn sæi fiðrildi nema
hún sjálf, líkt og var um blómálfana sem eng-
inn virtist taka eftir. Erla skynjar verur á öðrum
tilverustigum, álfa af ýmsu tagi, dverga, huldu-
fólk, Ijúflinga, tíva og aðrar Ijósverur sem tengj-
ast landinu, náttúru þess og ýmsum sérkenn-
um. Erla hefur þann sérstæöa hæfileika að
skynja atburði úr fortíðinni svo greinilega og
Ijóslifandi að þeir eru henni sem raunverulegir.
Hún hverfur stundum inn í horfnar aðstæður,
sér atvikin gerast, heyrir orðaskipti fólksins og
finnur lykt af umhverfi þess. Erla hefur upplifað
fyrri æviskeið og getur skynjað hvað fólk hafi
verið í liðnum jarðvistum. Hún fær stundum
hugboð um það sem verða muni og hefur
dreymt fyrir óorðnum hlutum.
VÍSINDAMENN STAÐFESTA
KENNINGAR DULSPEKINGA
Árið 1916 hannaði breskur læknir, Walter J.
Kilner að nafni, sérstakt sjóngler sem gerði
mögulegt að skoða útgeislun líkamans. Hann
þróaði einnig víðtækt kerfi til að greina sjúk-
dóma út frá litum og Ijósmagni árunnar, sem
hann fullyrti að væri kraftsvið sem næði sex til
átta þumlunga út frá líkamanum. Árið 1939
uppgötvaði Rússinn Semyon D. Kirlian tækni
sem gerir myndatökur af lífgeislan mögulega.
Þegar Kirlian var að gera við tæki, sem fram-
leiðir hátíðnistraum, setti hann höndina inn í
hátíðnirafsvið og sá sérkennilegt Ijósfyrirbæri.
Honum flaug í hug hvort ekki væri hægt að
mynda þessa Ijóshnoðra. Með því að leggja
fingurgómana á Ijósmyndafilmu og beina síð-
an háspennuriðstraumi að tókst honum að fá
fram myndir af þessu fyrirbæri.
ÚTGEISLUN OG ÁRUR
LIFANDI VERA
Erla segir að lifandi verur hafi allt annan og
fjölbreytilegri bjarma en stafar af dauðum
hlutum. „Hlutir úr hinum ýmsu efnum hafa aö-
eins efnislega útgeislun en náttúran öll, dýr og
menn hafa vitund, margar árur í mörgum
víddum. Ljósbrot frá Guði.
Eitt af því merkilegasta sem Kirlian-hjónin
Erla Stefansdottir segir aö bæöi byggingar og
staðir eigi sér hugform. Hér má sjá teikningu af
Ijósi lúterstrúarinnar yfir Hallgrímskirkju.
Þessi teikning sýnir sálarárur Míkaíls Gorbatsjov og Ronalds Reagan, en Erla teiknaði útgeislun
þeirra eftir að hafa fylgst með þeim koma til fundarins i Höfða.
uppgötvuðu er svonefnt vofufyrirbæri á lauf-
blöðum („Phantom leaf effect"). í Ijós kom að
þótt stór hluti laufblaðsins hafi verið skorinn
burt sýnir hátíðniljósmyndun orkulíkama lauf-
blaðsins í heild sinni. Erla hefur séð fingur og
handleggi á fólki, þótt tilsvarandi líkamshlutar
hafi verið fjarlægðir. Erla segir að orkusviðið
sé enn fyrir hendi þótt hinn jarðneski hluti hafi
verið tekinn burt. Áþekk fyrirbæri virðast koma
fram á Kirlian-myndum. Hún segist enga út-
geislun sjá frá plasti og öðrum gerviefnum.
Erla ráðleggur fólki að klæðast fötum úr
bómull, ull og öðrum náttúrulegum efnum því
gerviefni hefti lífgeislan líkamans.
SJÖ ORKULÍKAMAR
MANNSINS
Erla Stefánsdóttir segir að maðurinn sé
samsettur úr sjö ólíkum líkömum eða þáttum.
Orkuhvirflar eru tengdir mænunni og sam-
kvæmt lýsingum hennar þyrlast orkan inn og út
úr þessum hvirflum eða orkustöðvum og
myndar sjö orkulíkama eða árur mannsins.
Næst efnislíkamanum er heilsublikið. Hún
skynjar einnig ytri og innri tilfinningalíkama, ytri
og innri hugarlíkama, innsæis- eða orsakalík-
ama, sem geymir dýpstu eigindir mannsins, og
loks innsta Ijósið eða kjarnann sem skín í
gegnum alla þessa þætti og er sjöunda víddin,
en í þeirri vídd er allt mannkyn ein heild. Erla
segir um orkulíkama mannsins:
„Tilfinninga- eða geðlíkaminn er sem gul-
hvítur stór hjúpur, næstur líkamanum og getur
umlukið alla okkar líkama. Þar kvikna alls kon-
ar litir, fallegir sem Ijótir, með mismunandi
hreyfingum, eftir tilfinningum okkar og geð-
sveiflum. í honum eru ótal straumar og
straumköst - líka Ijúfar hreyfingar eða þungar
bylgjur líkt og hafið. Huglíkaminn er kyrrari en
tilfinningalíkaminn, hann tekur hægar breyt-
ingum og birtir varanlegri þætti persónunnar.
Sumir hafa fallega formaða huglíkama og aðrir
hafa litla og óljósa huglíkama. Oft kvikna hug-
líkamar og skína, bera birtu — og oft má sjá
alls konar hugform sem kvikna.“ Um dýpri sál-
arþætti mannsins segir hún:
— nu'ltin#>íirf.— kynkirll.ir
Kjóluraut t: Mæna - laugaki'rfi
llvítgull: Jafnvæfti líkamans
8. TBL. 1990 VIKAN 1 5