Vikan - 28.06.1990, Blaðsíða 49

Ike gekk oft og iðulega i skrokk
á Tinu og þótti kunnugum
ótrúlegt hve lengi hún þoldi við
í sambúðinni.
landi og ég átti mest seldu
plötuna sem fyrirtæki hans gaf
út. Hvað gætu yfirmenn hans
farið að halda?
Við fórum lítillega út saman
og skrifuðumst á en lengi vel
sagði hann að sér fyndist þetta
ekki rétt. Ég sagði bara að það
væri allt í lagi. Mitt viðhorf
gagnvart honum var að ég
vildi ekkert frá honum, ég vildi
aðeins gefa honum ást mína.
Með honum vildi ég vera. Ég
get ekki verið með einhverjum
sem ég ekki get snert eða
elskað á heiðarlegan hátt. Að
öðrum kosti er þetta marklaust
fyrir mér. Þetta kom vitinu fyrir
hann.
Hefur þú í hyggju að gifta
þig aftur?
Erwin trúir ekki á hjónaband
eöa að nokkur geti skuldbund-
ið sig til eilífðar. Og hann vill
ekki eignast börn. En ég er
ekki í hjónabandsleit. Ég vildi
eingöngu hafa mann mér við
hlið. Ég hef lært að fyrirheit og
bönd halda engum. Hjóna-
band verður þegar bæði hafa
ákveðið að vera saman. Þann-
ig séð er ég gift núna. Við þurf-
um ekki að gera það löglegt.
Fólk heldur að það „að vera
ástfanginn" sé aðeins að vera
bjargarlaus án makans. Það
yrði ekkert reiðarslag fyrir mig
þótt Erwin yfirgæfi mig. Auðvit-
að myndi ég gráta en ég kæm-
ist yfir það. Ég hef viljandi valið
mér mann sem gerir sér grein
fyrir því að allt getur gerst. Við
lofuðum hvort öðru að ef við
fyndum annan förunaut mynd-
um við segja frá þvi og taka
á málum frá þeim punkti. Sam-
band okkar er mjög gott en
það er fullt af fólki sem dregur
það í efa. Það fyrsta sem fólki
dettur í hug þegar maður eign-
ast vin sem er ekki ríkur er að
hann sé ekki nógu góður. En
ég ætla ekki að velja mér
mann vegna peninganna
hans. Áður fyrr hefði ég gert
það. Þá var ég í leit að öryggi
en ekki ást.
Hvað kemur ástin þessu
við?
Nú á tímum verður að fórna
frelsinu í sambandi. Einmitt
núna vil ég ekkert frá neinum
nema ást. Samband okkar
hefur ekki alltaf verið dans á
rósum. Hann hefur þurft að
sætta sig við að ég er vilja-
sterk kona og ég hef lært að
leyfa honum að lifa sínu lífi.
Af hverju fluttir þú til
Evrópu?
Þegar ég lauk hljómleika-
ferð minni 1987 fór ég ekki aft-
ur til Ameríku af því mig lang-
aði ekki til þess. Ameríka er að
ganga í gegnum þá tilfinningu
að vera hafnað. Þess vegna
segja sumir að fólk eins og ég
eigi að vera í landinu og hjálpa
öðrum í gegnum þetta tímabil.
En ég er ekki búin að fá nóg af
því að skemmta mér í lífinu.
Fyrst fékk ég hús á Englandi
en núna er ég að flytja til Köln-
ar í Þýskalandi. Mér tókst loks-
ins á síðasta ári að selja húsið
mitt [ Los Angeles. Núna hef
ég einnig selt bílana mina og
ég er að selja hús móður
minnar, sem var annað heimili
mitt. Ég er smátt og smátt að
hreinsa til í mínum málum.
Með sambýlismanni sínum
Erwin Bach. „Hann trúir ekki á
hjónaband," segir Tina. Þau
búa í Þýskalandi.
Börnin mín eru öll vaxin úr
grasi og ég hef keypt íbúð
handa móður minni. Þar að
auki laðast ég að dulúð Evr-
ópu. Ég breytti til því ég heyri
nýjan stað i veröldinni kalla.
Þú hefur alltaf virst vera
heimsborgari.
Það er rétt. Skemmtikraftur,
sem ferðast um heiminn,
hugsar öðruvísi en aðrir. Mað-
ur er ekki bara fastur í einu
þorpi eða einu landi. Ég hef
lært að taka úr veröldinni það
sem mig langar til.
Af hverju Þýskaland?
Þýska þjóðin er mér kær og
Erwin er Þjóðverji. Fólkið er
mjög heiðarlegt, mjög kröfu-
hart og sérstaklega alvarlegt.
Það er ekki snobbað og ákaf-
lega traust. í Þýskalandi eru
hjónaskilnaðir sjaldgæfari en
annars staðar í hinum vest-
ræna heimi og þegar Þjóðverj-
ar kaupa sér hús búa þeir í því
alla ævina. Ef ég vil einhverja
tilbreytingu get ég verið komin
til Parísar eða London á innan
við klukkutíma. Ég er mjög
ánægð með líf mitt núna.
Nýjasta plata þín virðist
fremur eiga rætur í „rythm
og blues“ tónlist en rokki.
Hvernig velur þú þér
viðfangsefni?
Ég verð að fá tilfinningu fyrir
því sem ég er að syngja um.
Þegar ég var að alast upp fóru
stefnumót unglinga fram í
aftursætum bíla. Ég veit um
margar stúlkur sem hafa farið í
aftursætið með strák þó þær
vilji kannski ekki viðurkenna
það. Stundum finnst mér gam-
an að syngja lög eins og
Steamy Windows því þau
vekja uþþ óþekktartilfinningu
sem gerir mann svolítið
skömmustulegan - á sóma-
kæran hátt.
Bókin þín, Ég Tina, var
nokkuð opinská um líf þitt.
Hvernig fannst þér að
opinbera þann sársauka
sem þú hafði gengið í
gegnum?
Ég gaf út bókina af því að
ég var oröin þreytt á því að
segja söguna um Ike og Tinu
Turner. Ég var ekkert sérlega
hrifin af því að segja frá þess-
um smánarlegu hlutum í lífi
mínu en ég sagði sem svo: Ef
bók verður til þess að ég fæ
frið fyrir ágangi skal ég skrifa
hana. Ef þetta er það sem þarf
til að þvo af mér smánarblett-
inn þá er það fínt. En ég get
skrifað meira um reynslu mína
og ég kem til með að skrifa
fleiri bækur í framtíðinni.
Hvaða menn úr
tónlistarheiminum hafa haft
áhrif á þig?
Goðið mitt var Sam Cook.
Ég hitti hann við hótelsund-
laug í Atlanta. Ég man eftir því
þegar hann kom upp úr laug-
inni, mjög sólbrúnn af svörtum
manni að vera. Hann var
ímynd heilbrigðinnar: sterkar
tennur og fallegt hár. Svartur
maður með stíl. Ég hreifst allt-
af af þannig fólki því þannig
vildi ég vera. Ég skapaöi ekki
þá imynd en þannig var ég hið
innra með mér.
Seinna spilaöi í hljómsveit-
Framhald á bls. 52
• Á snyrtiborðinu er
troðfullur plastpoki, í
það minnsta hundr-
að og fimmtíu
varalitir,ogístofunni
er ferðaheilsu-
rœkt...
• Égheflœrtað
fyrirheit og bönd
halda engum...
• Ég verð að fd
tilfinningu fyrirþví
semégerað
syngja um.
• Ég hef ndð nýjum
dfanga í lífi mínu.
Hérnaerég.
• Ég hlakka til að
verða gömul.
13. TBL.1990 VIKAN 49