Vikan - 11.07.1991, Síða 7

BJÖRN BJÖRNSSON f VIKUVIÐTALI:
Þó hann hafi mestalla tíð unnið að tjaldabaki eru æði margir
sem kannast við brosmilt andlit Björns Björnssonar, leik-
myndateiknara með meiru. Hann og félagar hans, Troels
Bendtsen og Þórir Baldursson, stóðu sem sé að einu ást-
sælasta tríói sem landið hefur alið, Savanna-tríóinu.
til þess aö sýningarnar henti stað og
Þegar þeir sungu eitt lag inn á plötu á dögun-
um, í tilefni af þrjátíu ára afmæli tríósins, voru
undirleikararnir engir aörir en arftakarnir sjálfir -
Ríó-tríóið. En þó ferillinn með Savanna-tríóinu
sé líklega það sem Björn er þekktastur fyrir með-
al almennings hefur hann ekki setið auðum
höndum þann aldarfjórðung sem liðinn er síðan
tríóið söng saman síðast. Hann hefur unniö við
tvær sjónvarpsstöðvar á þessum tíma, leikhús,
kvikmyndir, auglýsingar og alls kyns sviðsetning-
ar á skemmtidagskrám - en ávallt veriö að koma
einhverjum öðrum á framfæri en sjálfum sér.
„Þetta er merkisár hjá mér í mörgu tilliti," segir
Björn þegar hann hefur verið heimtur með hand-
afli niður af sviðinu á Hótel fslandi, þar sem hann
leggur síðustu hönd á undirbúning nýjustu stór-
sýningarinnar þar. „í ár eru þrjátíu ár síðan Sav-
anna-tríóið söng sín fyrstu lög, tuttugu og fimm
ár síðan ég hóf störf við sjónvarp, ég varð tuttugu
og fimm ára stúdent á dögunum og á tuttugu og
fimm ára brúökaupsafmæti fyrsta janúar á næsta
ári.
Þetta er þriðja sýningin sem ég sem og set upp
á einu ári,“ segir Björn brosandi. Brosið er máski
eins konar vörumerki Bjössa; á þeim rúmlega
tuttugu árum sem blaðamaður hefur kannast við
hann man hún ekki eftir honum öðruvísi en bros-
þýöum og sviphýrum. En áfram með nútímann.
Björn setti upp sýninguna Rokkað á himnum síð-
astliðið haust ásamt vini sínum Björgvini Hall-
dórssyni og Helenu Jónsdóttur dansahöfundi,
síðan Næturvaktina með Ladda, Bessa og Halla
á Hótel Sögu síðasta vetur en þetta er þriðja áriö
í röð sem Björn setur upp skemmtidagskrá á
Hótel Sögu og nú er það sumarsýning ársins á
Hótel fslandi; T hjartastað. í henni eru um fjörutíu
dægurlög frá rokktímanum sem öll hittu í hjarta-
stað á sínum tíma og enn eru það Björgvin og
Helena sem starfa með Birni að uppsetningunni.
DÆGURMENNING NÆR TIL ALLRA
„Hótel ísland er í rauninni eitt stærsta leikhús
landsins," heldur Björn áfram. „Hér eru allt að
átta hundruð manns á hverjum laugardegi og hér
er hægt að setja upp stórar sýningar með tugum
þátttakenda. Við uppsetningu svona sýninga nýti
ég mína eigin reynslu frá því að hafa verið
skemmtikraftur sjálfur og hafa fengist við að svið-
setja. Svona skemmtidagskrá gerir heldur ekkert
minni kröfur til mín en sýning niðri í Þjóðleikhúsi
þar sem allir eru uppstrílaðir og grafalvarlegir. Ég
ber fulla virðingu fyrir gestum hússins og reyni að
gera sýningar þannig úr garði að fólk geti notið
þeirra. Hér er ekki hægt að ætlast til þess að fólk
þegi andaktugt en það sem hægt er að gera er
að sjá
stund.
Þessar sýningar mínar hafa fallið í kramið; þær
gera ekki of miklar kröfur til áhorfenda, sem eru
jú að skemmta sér, en ég gæti þess jafnframt að
gera ekki lítið úr fólki með því að vera með eitt-
hvert rusl á boðstólum. Það eru lagðar milljónir í
svona stórar sýningar, í þeim eru kannski hundr-
að búningar og mikilli tækni beitt. Svo stend ég
með Ólafi Laufdal gegnum þykkt og þunnt. Eng-
inn annar hefur þetta nef sem hann hefur fyrir
skemmtanaiðnaðinum. Hótel og hótelbyggingar
eru allt annar handleggur en skemmtanalíf en
mér finnst það skipta sköpum fyrir þennan
skemmtanaiðnað aö menn eins og Öli geti
starfað. Hann hefur gert meira í því að láta setja
upp þessar stóru, dýru sýningar en nokkur annar.
í raun má segja að Óli Lauf hafi búiö til þann litla
showbisness sem til er á íslandi. Við eigum nú
dansara og söngvara til að geta mannað stórar
og flóknar sýningar og ef þetta leggst af verður
menningin fátækari fyrir bragðið.
Svona sýningar eru stór hluti dægurmenningar
og dægurmenning er sú menning sem nær til
allra. Fólk fær hér glæsilega og vandaða sýningu
sem mikið er lagt í og allt þetta gerir að verkum
að staðallinn hækkar, kröfurnar aukast. Ég virði
svona sýningar alveg jafnmikið og einhverjar
grafalvarlegar leiksýningar sem ganga þrisvar og
svo vill enginn sjá þær rneir."
SVO EIGNAST ÉG GÍTAR .. .
Savanna-tríóið kom saman á dögunum í tilefni af
þrjátíu ára afmælinu og sungu þeir þremenningar
lagið Jarðarfarardagur inn á plötuna íslandslög.
Hvernig var svo upphaf tríósins?
„Troels á heiðurinn af því. Áriö 1959 er ég
fimmtán ára gamall og búinn að læra á trommur
í nokkur ár. Eg hafði spilað með skólahljómsveit
í Lindargötuskóla en fer svo að spila með alvöru-
hljómsveit. Þegar ég fer að rifja þetta upp geri ég
mér grein fyrir því að ég hef lent í alls kyns
brautryðjandamálum, jafnvel án þess að hafa
hugmynd um það þegar það var að gerast. Þessi
hljómsveit var sem sé fyrsta unglingahljómsveit á
Islandi og hét Fimm í fullu fjöri. Við spiluðum í
Silfurtunglinu fimm kvöld í viku þetta sumar. Ég
var of ungur til að fá inngöngu á staðinn og varð
því að mæta til vinnu eldhúsdyramegin. Þarna
næ ég í rokkið og það hefur setið í mér síðan.
Innst inni í sálinni eru ennþá þau lög sem þá bar
hæst. Þarna voru Elvis, Paul Anka, Everly Broth-
ers og fleiri á hátindi sínum. Hljómlistarmenn
sækja í þessa tónlist aftur og aftur; menn geta
Frh. á næstu opnu
14. TBL. 1991 VIKAN 7
TEXTI: PÓRDÍS BACHMANN