Vikan - 11.07.1991, Síða 33

KYNNGIMÖGNUÐ FRAMHALDSSAGA EFTIR
MEISTARA SPENNUSAGNA - STEPHEN KING
ÁÐUR BIRT:
Johnny Smith reynir að hefja líf sitt að
nýju eftir tæpra fimm ára dauðadá.
Hann hefur vaknað úr dáinu með hæfi-
leikann til að vita ýmislegt um fólk og
atburði með því einu að snerta við-
komandi. Eftir dauða móður hans sest
hann að á heimili föður síns í smábæ í
Maine-fylki.
Skyggnigáfa hans er orðin umtöluð
og til hans streyma bögglar og bréf frá
fólki á öllum stigum vanlíðunar. Einn-
ig leitar til hans blaðamaður frá tíma-
riti sem vill fá hann til að skrifa sig fyrir
spádómum sem aðrir semja út í loftið.
Greg Stillson er borgarstjóri í lítilli
borg í New Hampshire. Hann beitir
fjárkúgunum og ógnunum til að fá
sínu framgengt. Næsta skref hans er
að bjóða sig fram á löggjafarþing
Bandaríkjanna. Leiðir hans og Johnn-
ys eiga eftir að liggja saman og það
verður þeim báðum afdrifaríkt.
ÁTTUNDI HLUTI
16. KAFLI
* 1 *
Snjórinn kom snemma þetta árið. Fimmtán sentí-
metra lag var komið á jörðina sjöunda nóvember
og Johnny var farinn að klæða sig í gömlu úlpuna
sina fyrir ferðalagið í póstkassann. Tveimur vik-
um fyrr hafði Dave Pelsen sent honum pakka með
því námsefni sem hann myndi nota í janúar.
Johnny var farinn að hlakka tii að byrja aftur að
kenna.
I dag var varla hægt að segja að Johnny haltr-
aði og honum leið vel. Hann hafði ekki fengið
höfuðverk í tvær vikur eða meira.
Pósturinn hafði komið með Newsweek og lítið
umslag stílað á John Smith, enginn sendandi
skráður. Johnny opnaði það á leiðinni til baka, dró
upp staka fréttablaðsíðu, sá orðin Inside Wewefst
og snarstansaði áður en hann var hálfnaður að
húsinu.
Þetta var blaðsíða þrjú úr blaði síðustu viku.
Búið var að slá hring um frétt neðst á síðunni.
„MIÐILL“ í MAINE VIÐURKENNIR BLEKKINGU,
sagði fyrirsögnin. Það var enginn skrifaður fyrir
fréttinni.
ÞAÐ HEFUR ÁVALLT VERIÐ Á STEFNUSKRÁ
Inside View að segja lesendum í sem gleggstu
máli frá þeim miðlum sem hin svokölluðu „lands-
málablöð" láta eins og séu ekki til en um leið að
fletta ofan af þeim þragðarefum sem staðið hafa í
vegi fyrir viðurkenningu sannra miðla.
Einn þessara bragðarefa viðurkenndi sín eigin
bellibrögð fyrir heimildamanni Inside V/eivnýlega.
Þessi svokallaði „miðill", John Smith frá Pownal í
Maine, viðurkenndi fyrir heimildamanni okkar að
„þetta væri aðeins bragð til að geta borgað
sjúkrahúsreikningana.
Ef það er bók í þessu gæti ég fengið nóg út úr
henni til að borga upp það sem ég skulda og taka
mér frí í tvö ár í þokkabót," sagði Smith glottandi.
„Fólk trúir hverju sem er þessa dagana - hvers
vegna ætti ég ekki að nota mér það?“
Það er Inside View að þakka að John Smith
getur ekki notað sér auðtrúa fólk úr þessu. Og viö
endurtökum standandi tilboð okkar að greiða
hverjum þeim þúsund dollara sem getur sannað
að landsþekktur miðill sé falsari.
Þetta þer að skiljast sem aðvörun, bragðarefir!
Johnny las greinina tvisvar meðan snjórinn féll
af meiri þunga. Dræmt bros breiddi sig yfir andlit
hans. Hin síárvökula pressa kærði sig ekki um að
láta einhvern sveitalurg fleygja sér út, hugsaði
hann. Hann setti síðuna aftur í umslagið og setti
það í rassvasann.
„Dees,“ sagði hann upphátt, „ég vona að þú
sért enn blár og marinn."
* 2 *
Föður hans var ekki skemmt. „Þú ættir að fara í
mál við þennan hóruson. Þetta eru ekkert annað
en meiðyrði. Siðlaus níðskrif."
„Öldungis sammála," sagði Johnny. Það var
dimmt fyrir utan. Innkeyrslan var horfin undir skafl.
„En það var enginn þriðji aðili til staðar og Dees
veit það. Það eru hans orð gegn mínum."
14. TBL. 1991 VIKAN 33
ÞORDIS BACHMANN ÞÝDDI