Vikan - 11.07.1991, Síða 44

taldi hann sig ná þessum sér-
staka stíl með því að hafa ein-
staklega gott samband við
myndefnið, hvort sem þaö
voru dauðir hlutir eða lifandi;
samband sem enginn annar
náði. Mapplethorpe starfaði
við Ijósmyndun alveg fram til
dauöadags en hann lést úr al-
næmi i mars 1989, þá 42 ára
gamall.
Það má segja að næmi
Mapplethorpes á samspil Ijóss
og skugga komi skýrt fram í
öllum verkum hans, hvort sem
um er að ræða ávexti,
mannslíkamann eða blóm. I
myndum hans er mannslíkam-
inn oft fullkominn; manni verð-
ur ósjálfrátt hugsað til grískrar
höggmyndalistar. Ljósmyndir
hans einkennast af fáguðum
formum og persónulegri
myndbyggingu. Það reyndist
Mapplethorpe eðlilegt og jafn-
vel óhjákvæmilegt að takast á
við viðfangsefni sem þóttu -
og þykja enn - tabú. Sem
dæmi um myndefni í þessa átt
eru karlmenn að kyssast og
naktir menn í faðmlögum. í
myndunum má finna miklar
andstæður. Hann lýsir sam-
félagi kynhverfra oft á spaugi-
legan og opinskáan hátt þar
sem fegurð og Ijótleiki virðast
eiga vel saman. Flestar
mynda hans bera með sér
þokka sem erfitt er að lýsa og
vekja þær hinar ólíklegustu til-
finningar. Verk Mapplethorpes
hafa verið sýnd víða um heim
og hvarvetna hlotið mikla at-
hygli. Myndir eftir hann má
víða finna á listasöfnum, svo
sem í Þýskalandi, Ástralíu,
Englandi og Bandaríkjunum.
\
44 VIKAN 14. TBL. 1991