Vikan - 11.07.1991, Side 56

A FERÐ UM NEPAL
» Ein af lengstu og bestu brúarsmíðum sem urðu á vegi okkar um
Himalaja.
♦ Hinn hrikalegi fsveggur sem gnæfir yfir Everest Base Camp og
kveikir óhug hjá öllum sem þar dvelja sökum snjóflóðahættu.
Lhotse 8516.
Á FÆTUR KUKKAN
HÁLFFJÖGUR
Fyrstu tvær vikurnar lá leið
okkar um gróðursæla dali og
landbúnaðarhéruð. Hver dag-
ur hófst um klukkan hálffjögur
með morgunverði og um
fimmleytið var lagt í hann.
Flesta daga gengum við í níu
til ellefu stundir og að kvöldi
var oftast slegið upp búðum í
sveitaþorpum. Þorpsbúar tóku
okkur opnum örmum og eftir
að menn höfðu matast vildu
heimamenn ólmir spila, syngja
og dansa fyrir aðkomumenn-
ina. Yngstu stúlkurnar döns-
uðu þjóðdansa en feður og
eiginmenn léku undir og
sungu enda varð úr mikil gleði.
EKKI f BAÐ NÆSTU
ÞRJÁR VIKURNAR!
Arun River er fljót eitt mikið
sem við gengum upp með i
nokkra daga og kom það sér vel
því dag hvern um hádegisbil,
þegar heitast var, böðuðum
við okkur í tæru en köldu vatn-
inu. Þetta nýttum við okkur til
hins ýtrasta því við vissum að
þegar inn í fjallagarðinn kæmi
yrði ekki um nein böð að ræða
í að minnsta kosti þrjár vikur.
Brúarsmíð nepalskra
bænda þótti mér allævintýra-
leg. Yfir flest árgljúfur eru þrír
kaðlar notaðir til fólksflutninga.
Þeim er komið fyrir í þrihyrn-
ing þannig að gengið er á
þeim neðsta en stuðst við hina
tvo. Áttu menn iðulega erfitt
með að hafa sig út á kaðlana,
einkum ef gljúfrið var djúpt.
LURKUM LAMIN
Á fjórtánda degi göngunnar
komum við að sveitaþorpi einu
er nefnist Tumlingtar. Þar
ákvað Mani Lama að við
skyldum hvíla okkur í rúman
sólarhring. Hann bætti þvi við
að héðan í frá gætum við farið
að búast við snjókomu og
verulegum kulda. Við Brian,
göngufélagi minn, þurftum,
þótt við værum þreyttir eftir
erfiðan dag, endilega að fara
að djöflast við að berja krydd-
jurt eina með lurkum, þorps-
búum til mikillar skemmtunar.
Þessi kryddjurt er kölluð dalbat
og Nepalbúar nota hana mikið
á hrísgrjón.
ÞAR BLÓMSTRAR
MENNING NEPALA
Á tuttugsta og þriðja degi
göngunnar rættust fullyrðingar
Mani Lama. Það tók að snjóa
án afláts um það leyti er við
náðum að fjallaþorpinu
Namche Bazar. Það liggur í
♦ A góöri stund í gó&ra vina hópi með
þeim félögum Mani Lama, Bimba og Fídjí.
■» Nepalskur félagi er ég kynntist í Kat-
mandu, höfuðborg Nepals, en hann kom
mér í samband við Mani Lama.
Lítil og sæt fjallastúlka sem varð á vegi mín-
um í einu af mörgu fjallaþorpunum, hún lét
sig ekki muna um a& syngja stuttan lagstúf
og brosa framan í skeggjaðan ferðalang.
nálægt fögur þúsund metra
hæð og þar búa eingöngu hinir
óspilltu og sönnu Nepalar,
fjallabúarnir, serbar. Er
skemmst frá því að segja að
þarna hefur menning Nepala
blómstrað hvað mest enda er
fjallafólkið nátengt stórbrotnu
umhverfi sínu og töfrandi nátt-
úrufegurð.