Vikan - 05.03.1992, Side 30

UMSJÓN: GUNNAR H. ÁRSÆLSSON
NÝJAR HLJÓMPLÖTUR
LOU REED:
MAGIC AND LOSS
TÖFRAR OG
MISSIR LOU REED
Umfjöllunarefni Magic and Loss
hefur verið feimnismál allt fram
á síðustu ár. Krabbamein. Sem
betur fer er umræðan um þenn-
an sjúkdóm þó vaxandi,
fræðsla hefur verið aukin og al-
menningur er fróðari og
óhræddari en áður. Á síðasta
ári dóu tveir vinir Lou Reed úr
lungnakrabba. Tileinkar hann
þeim plötuna og eru allir text-
arnir um baráttu þeirra við
krabbann og viðbrögð Lou
Reed við þessu. Magic and
Loss er því þemaplata en það
er form sem Lou Reed hefur
nær eingöngu unnið með hin
síðari ár. Þetta gerir hann í lög-
um sem flest eru í rólegri kant-
inum og mjög persónuleg,
reyndar gerast plötur varla
persónulegri en þessi. Hún er
þó alls ekki væmin og í lögum
eins og Dreamin og Magician
tekst Lou að tjá á snilldarlegan
tilfinningar sem sennilega
með meirihluta krabba-
sem liggja fyrir
Magic and Loss hefur yfir sér
mjög sterkan heildarblæ og
fáum listamönnum tekst eins
vel og Lou Reed að segja
sögur. Sum lögin eru eins kon-
ar Ijóðaupplestur viö góðan
undirleik og þessi tæplega
fimmtugi rokkfrumherji hefur
sennilega sjaldan eða aldrei
verið betri.
STJÖRNUGJÖF: ★***★
Bandaríska hljómsveitin Nirvana hefur slegið
hressilega í gegn með plötunni Nevermind.
Lou Reed fjallar um andlát
tveggja náinna vina sinna á
plötunni Magic and Loss.
NIRVANA: NEVERMIND
LOFAR GÓÐU
Bandaríska rokksveitin Nirv-
ana er í þeirri aðstöðu þessa
dagana að hafa slegið alger-
lega í gegn og það án þess að
eiga von á því. Það kemur
reyndar ekkert á óvart þegar
maður hlustar á nýjustu plötu
hennar, Nevermind, en hún er
önnur í röðinni. Á henni er að
finna geysilega kraftmikla og
þétta rokktónlist. Fyrsti smellur
plötunnar, Smells Like Teen
Spirit, gefur tóninn og af-
gangurinn, fyrir utan rólegu
lögin Polly og Something in
the Way, er keyrsla og aftur
keyrsla, svo sem lagið Stay
Away. í því lagi ofbýður
söngvarinn Kurtis Cobain
næstum sjálfum sér og hljóð-
himnum hlustenda á hinn æsi-
legasta hátt. í lokakafla plöt-
unnar, sem kemur eftir tæpra
tíu mínútna hlé á eftir Some-
thing in the Way, er líkt og
heimsendir sé skollinn á, því-
lík er ringulreiðin sem þeir fé-
lagar framleiða með hljóðfær-
um sínum; bassa, gítar og
trommum. Ótrúlegur hávaði,
ótrúleg útrás.
BLUS - Frh. af bls. 29
vegna Erics Clapton sem hafði mikil áhrif á
gítarleikara um allan heim og mína kynslóð.
Clapton finnst mér ennþá mjög góður, hann
hefur ekkert fyrir því að spila góðan blús.
Stevie Ray Vaughan er líka í uppáhaldi hjá
mér og Jeff Healey en þar finnst mér fara góð-
ur gítarleikari og söngvari, með gott band á
bak við sig.“
Alls hefur þessi hópur manna, sem spilar nú
undir merkjum Blúskompanísins, tekið um
hundrað hljóðverstíma I vinnslu plötunnar og
þykir ekki mikið. Mikið af tónlistinni var spilað
inn „lifandi" (ekki dautt!) og í mörgum tilvikum
var fyrsta upptaka látin standa, söngnum bætt
ofan á og útkoman er blús, íslenskur blús.
„Það var nánast ekki um neinar endurupp-
tökur (slæm þýðíng á enska tækniorðinu
„overdubs") að ræða og við þurftum svo til
ekkert að liggja yfir útsetningum því hver út-
setti fyrir sitt hljóðfæri og síðan var öllu steypt
saman. Þetta var allt mjög klappað og klárt.
Við höfum spilað mjög mikið saman, þessi
hópur, og allir þekkjast mjög vel. Eyþór Gunn-
arsson hefur til dæmis spilað með okkur alveg
frá Brottför kl. 8 (1979).
BLÚSINN KEMUR MEÐ TEXTANUM
Magnús semur öll lögin og textana á plötunni
sem ennþá hefur ekki fengið neitt sérstakt nafn
og ekki heldur útgáfudag. Hún kemur senni-
lega á markað í apríl eða maí.
„Það má segja að ég komi með grunnefnið
sem unnið er úr en það er náttúrlega hægt að
skrifa sig fyrir hinum og þessum blúsum. Mér
finnst þetta bara svipað og að eiga vatnið sem
rennur. Hinn eiginlegi blús kemur fyrst og
fremst meö textanum, um hvaö verið er að
tala.“
- Hefurðu aldrei orðið leiður á blús?
„Jú, jú, en þá brýst ég bara út úr honum og
fer að gera eitthvað annað. Fer ekkert endi-
lega yfir í poppið, alveg eins fer ég yfir á píanó-
ið eða orgelið og spila falleg lög eftir aðra.“
- Hlustaröu á klassík?
„Ég hlusta dálítið á klassík, ekki mjög mikið
þó. Ég hlusta nokkuð á Bach gamla, Mozart og
Beethoven, sem allir hafa gaman af. Líka De-
bussy, þann snilling."
KRÖFURNAR AUKAST
MEÐ ALDRINUM
Ein er sú hugmynd sem þeir félagar, Magnús
og Pálmi, eru að velta fyrir sér varðandi plöt-
una. Það er að nota eldri upptökur frá Jazz-
vakningu, nánar tiltekiö úr Djúpinu, á plötunni.
Guðmundur Ingólfsson spilar þar aö sjálf-
sögðu á þær svörtu og hvítu og Sigurður
Karlsson blúsar á trommur en þessi skipan
hélst nokkuð lengi í Blúskompaníinu.
„Þaö væri mjög gaman að bæta þessum
upptökum við þau tíu lög sem búið er að taka
upp, það myndi gera plötuna meira lifandi að
okkar mati. Því miður eru ekki til neinar upp-
tökur með okkur og Karli heitnum Sighvats-
syni. Það hefði nú ekki verið ónýtt að eiga eitt-
hvað svoleiðis."
- Víða i heimi dægurtónlistar sést að sumir
listamenn veröa betri meö aldrinum. Er það
líka þannig í ykkar tilfelli?
„Ég veit þaö ekki en maður verður sífellt
kröfuharðari með aldrinum, stundum einum of.
Það er ýmislegt sem maður heldur að sé ekki
nógu gott en þaö eru þá kannski hlutir sem slá
í gegn. Núna bremsa ég slíka hluti af. Ef eitt-
hvað stingur mig þá hendi ég því. Kannski hef-
ur maður eitthvað þroskast líka. Við, þessir
karlar eins og ég og Gunni Þórðar, erum búnir
að gera allt, slá í gegn, slá ekki í gegn og nán-
ast allt þar á milli. Við þurfum því ekki að
sanna neitt lengur og þá gerir maður hlutina
bara að gamni sínu, „Let's have fun Boys!““
- Eruð þið búnir að skemmta ykkur vel við
gerð plötunnar?
„Já, já. Þetta er búið að vera virkilega af-
slappað og gaman. Alltaf einhver djöfullinn að
fæðast, nóg af „fáum“ hugmyndum og við höf-
um ekki þurft að berjast við mikla yfirlegu.
Þetta er allt svo einfalt," segir Pálmi sem nú er
kominn út úr upptökuherberginu. „Við vonum
að þetta verði þægileg og góð plata,“ bætir
Magnús við.
Þeir ætla að fylgja plötunni eftir með spila-
mennsku, undir merkjunum Blúskompaníið/
Mannakorn en plata hefur verið ákveðin hjá
Mannakornum. Bæði verður spilað á höfuð-
borgarsvæðinu og á landsbyggðinni.
Magnús: „Við vorum á Húsavík um daginn,
spiluðum þar djass og blús fyrir fullu húsi. Það
var virkilega skemmtilegt.
Pálmi: „Þar var gríðarleg stemmning og fólk
sem kemur til þess að skemmta sér á þann
hátt sem Húsvíkingar gerðu þessa helgi, það á
heiður skilinn, segi ég. Og láttu þetta koma í
viðtalinu. Við biðjum að heilsa öllum Húsvík-
ingurnl"
Að þessum orðum töluðum lá leið okkar inn
I upptökuherbergið þar sem blaöamaður fékk
aö heyra sýnishorn af því sem verður á plötu
Blúskompanísins. Og undirritaður er strax far-
inn að hlakka til að heyra plötuna í heild. □
30 VIKAN 5. TBL.1992