Vikan - 20.01.1996, Blaðsíða 25

Pólverjar eru afar gest-
risnir og okkur var
tekiö meö kostum og
kynjum. Hjónin tóku ekki
annað í mál en að ganga úr
rúmi fyrir gestina og hírast
sjálf í sjónvarpssófanum.
Mamman bar mat í okkur í
sífellu og spuröi þess á milli
hvort við værum ekki svöng.
Og ég hélt að mér væri að
misheyrast þegar brúðgum-
inn spurði á sinni bjöguðu
ensku hvað okkur langaði til
að skoða daginn eftir. Ætlaði
hann virkilega að fara með
okkur í skoðunarferð á sjálf-
an brúðkaupsdaginn sinn!
En ég gat nú ekki betur séð
en að hann yrði hálffeginn
þegar við afþökkuðum þetta
góða boð.
I Póllandi er hefðin sú að
brúðkaup standi í tvo daga.
Giftingin fer fram í heimabæ
brúðarinnar og veislan er
síðan haldin heima hjá henni
eða í leigðum sal. Þetta eru
engin kampavínsboð, eins
og maður á að venjast hér á
íslandi, líklega vegna þess
að þar er vodka ómissandi
þáttur í veislunni. Öll ættin
kemur saman og síðan er
borðað, drukkið og dansað
langt fram á nótt. Þá leggja
gestirnir sig í nokkra tíma og
fara svo heim til brúð-
gumans mæta með hljóð-
færaslætti og söng heim til
hans og færa hann til brúð-
arinnar. Á leiðinni er til siðs
að stoppa brúðgumann og
hans fylgdarlið með góðum
óskum sem hann verður að
launa til að fá að halda
áfram. Yfirleitt með pening-
um eða vodka. Að þessu
sinni bjó brúðurin í 200 kíló-
metra fjarlægð og því var
leigð rúta til að flytja vini og
ættingja á staðinn. Brúð-
guminn þurfti hinsvegar að
komast fyrr og við útlending-
arnir og svaramaðurinn, bróðir
hans, fórum með honum árla
dags. En ekki fyrr en búið var
að borða hefðbundinn brúð-
Gleöimars leikinn eftir athöfnina heima hjá brúöinni.
gumans og halda áfram þar
á meðan orkan endist.
ÁSTARJURT OG
ÁRNAÐARÓSKIR
Athöfnin hefst þegar
svaramaður og vinir brúð-
gilt fara menn til bæjaryfir-
valda og það höfðu brúð-
hjónin þegar gert, tveimur
vikum áður. Kirkjubrúðkaup
hafa ekki lagalegt gildi, þótt
kaupsmorgunverð: Eggjaköku
með sérstakri ástarjurt.
LANGAR TRÚLOFANIR
OG ÆVILÖNG
HJÓNABÖND
Til að hjónaband verði lög-
nú standi til að breyta því.
Flestir kjósa að láta einnig
gefa sig saman í kirkju,
frammi fyrir guði, þar sem
Pólverjar eru almennt fremur
trúræknir. Þeir eru kaþólskir
og mér virtist sem þeir tækju
þetta heit alvarlegar en gert
er hérlendis. Ef fólk, sem
hefur gift sig í kirkju, skilur
líta margir svo á að það geti
ekki gift sig aftur. Hjónaskiln-
aðir eru fremur fátíðir og fólk
gefur sér góðan tíma til að
velja rétta makann. Yfirleitt
eru trúlofanir því mjög
langar og ekki tíðkast
að fólk búi saman
ógift. Það tíðkast
heldur ekki að unga
fólkið fari og gisti
heima hjá ástinni
sinni og þegar börn
verða til utan hjóna-
bands er þrýst á við-
komandi að gifta sig í
snatri. í þessu tilviki
höfðu hjónaleysin ver-
ið trúlofuð í fimm ár
og beðið með aö gifta
sig þar til þau lykju
námi en þau kynntust
i háskólanum.
BLESSUN Á HEIMILI
BRÚÐARINNAR
Giftingin hófst á heimili
brúöarinnar klukkan 17:00, á
því að brúðhjónin tóku við
blessun foreldra sinna áður
en þau fóru í kirkjuna. Nán-
ustu ættingjar voru komnir
ásamt þremur hljóðfæraleik-
urum og kvikmyndatökukonu
sem síðan fylgdi brúðhjón-
Brúöhjónin
viö veislu-
boröiö,
ásamt svara-
manninum og
brúöar-
meynni.
„Eitthvaö finnst mér ég nú kannast viö
þetta hné.“ Brúöguminn í mesta basli
meö aö þekkja eiginkonuna frá veislu-
gestum.
unum eins og skugginn. Á
tilsettum tíma birtist brúðurin
í glæsilegum brúðarkjól en
samkvæmt reglunum var til-
vonandi eiginmaöur að sjá
„Nei þetta er ábyggilega ekki hann.“
Brúöurin leitar aö sínum heittelskaöa.
1. TBL. 1996 VIKAN 25
VIKAN I POLLANDI