Vikan - 20.01.1996, Blaðsíða 59

„comptoir" og Comptoir d’ls-
lande er því eitthvað í átt við
þá sem sérhæfa sig í leið-
angrum um ísland. En skyldi
vera auðvelt að selja Island?
„Nei, það er ekki auðvelt,
það þarf að útskýra margt.
ísland er mjög dýrt land og
þess vegna þurfum við að
sýna fólki fallegar myndir og
segja því að ísland sé ein-
stakt og heimur út af fyrir sig
svo það sjái að það sé þess
virði að eyða í íslandsferð.”
Kemur sama fólkið aftur eða
eru þetta nýir viðskiptavinir á
hverju ári?
„Viðskiptavinirnir eru lang-
oftast nýir vegna þess að
það er dálítið dýrt að fara til
íslands og eftir að hafa farið
einu sinni fer sama mann-
eskjan ekki aftur fyrr en
hugsanlega eftir fjögur eða
fimm ár. Við veröum alltaf að
sækjast eftir nýju fólki með
auglýsingum og kynningar-
starfi en það kemur þó fyrir
að sama fóikið kemur aftur til
að kaupa íslandsferð.“
Eru viðskiptavinir ykkar ríkir
eða er þetta hið venjulega,
franska fjölskyldufólk sem
fer til íslands?
„Það er alls konar fólk, t.d.
stúdentar sem eiga litla þen-
inga en þeir kaupa flugmiða
og taka svo rútu út á land,
aðrir sem taka bílaleigubíla
eða fara í skipulagðar ferðir
eru ríkari. Þeir skilja líka að
það er óhætt að eyða pen-
ingum í íslandsferð því eftir
á hafa þeir notið landsins.
Allir eru ánægðir þegar þeir
koma til baka og það er
besta auglýsingin fyrir okkur.
Við hittum aldrei neinn
óánægðan.“
ALDREI KVARTAÐ YFIR
ÍSLANDSFERÐ
Hvað vekur mesta eftir-
tekt?
„ísland er stórt land með
fáum íbúum og miklum eyði-
mörkum, þú getur gert það
sem þú vilt, leigt bíl og
stoppað hér og þar, það er
hægt að keyra og ganga
lengi án þess að sjá nokkurn
og það er spennandi. Lands-
lagið er mjög fallegt og fjöl-
breytilegt, jöklar, eldfjöll og
margt fleira.“
Er aldrei neitt neittkvætt
sem fólk segir eftir að hafa
farið til íslands?
„Nei, aldrei"
Ekki einu sinni um verð-
lagið?
„Ef ísland yrði ódýrt ferða-
mannaland á morgun þá yrði
kannski allt í einu allt of mik-
ið af ferðamönnum. Síðast-
liðin þrjú ár hefur verðið
lækkað og fólk í ferðaþjón-
ustu er farið að skilja það
sem við höfum verið að
segja. Á þeim tíma, sem er
fyrir utan annatíma, á að
bjóða lægra verð. Allt of
margir koma í júlí og ágúst
en ef við getum boðið gott
verð i mars, apríl og septem-
ber er hægt að lengja ferða-
mannatímann. Margir halda
að í september sé kominn
hávetur á íslandi og það
þurfum við að leiðrétta. Við
segjum fólki að veturinn á ís-
landi sé svipaður og í Ölpun-
um. Þjóðvegur eitt er
kannski ófær í einn eða tvo
daga í einu en þá er rutt
vegna þess að íbúarnir þurfa
að komast leiðar sinnar."
Hvernig ferðir eru í boði
hjá Comptoir d’lslande?
„Við erum með þrenns
konar ferðir. Ein útgáfa er
fyrir þá sem vilja ganga og
þá er farangrinum ekið í bíl, í
öðru lagi blandaðar ferðir
með bíl en líka gönguferö-
um. Einnig bjóðum við upp á
ferðir á hestum. Við höfum
allar útgáfur af svefnað-
stöðu, svefnpokapláss hjá
bændum, tjöld eða hótel, því
þegar maður segist vera sér-
fræðingur í íslandsferðum
verður allt að vera í þoði.
Vinsælast er að ferðast um
hálendið og að skoða hveri.
Þess vegna er Mývatn og
nágrenni mjög vinsæll stað-
ur. Við höfum reynt að skipu-
leggja ferðir á Vestfirði en
það er erfitt að útskýra að
það sé mjög fallegt þar og
áhugavert að skoða af því
að þar eru engir hverir.
Frakkar vilja líka gjarnan
hitta (slendinga og tala við
þá og því gista margir í
bændagistingu. Frökkum
finnst skrýtið að bóndinn sé
ekkert öðruvísi á íslandi en
borgarbúinn. í Frakklandi hef-
ur bóndinn allt aðra líkams-
byggingu en borgarbúinn og
talar ólíka mállýsku."
HENTU HÁKARLINUM
Þegar hættur, sem geta
leynst í náttúrunni á íslandi,
eru nefndar segist Marc ekki
líta á þær sem vandamál.
Svona sé einfaldlega náttúr-
an, fólk verði að kunna að
haga sér og hann vill alls
Marc Maillet, t.v., heldur hér á skilti meö merki fyrirtækis síns. Meó
honum á myndinni er samstarfsmaður hans. Sökum þess hve l's-
landsferö er dýr er tæpast vió því aö búast aó sami feróamaóur geti
leyft sér aó sækja ísland heim nema á fjögurra eða fimm ára fresti,
segja þeir félagarnir.
ekki að staðir, sem geti
hugsanlega verið hættulegir,
séu girtir af. „Skilti á mörgum
tungumálum á að duga til að
vara fólk við og enginn ætti
að stíga f hveri, það er
hættulegt. Það er líka hættu-
legt að fara yfir götu hérna
fyrir utan ef þú fylgist ekki
með bílunum. Fyrir mér er
náttúran ekki hættuleg, mað-
ur verður að skilja sín tak-
mörk.“
Hefur ekki eitthvað
skemmtilegt komið upp á f
þessu stússi ykkar?
„Einu sinni ætluðum við að
flytja hákarl með okkur til
Frakklands til þess að hafa
eitthvað séríslenskt með
okkur til að bjóða fólki en
þegar eitthvað er flutt til
landsins þarf að útskýra fyrir
tollinum hvað það sé. Þegar
þeir sáu að þetta var hákarl
og fundu lyktina af honum
hentu þeir honum í ruslið og
héldu að hann væri
skemmdur! Frökkum finnst
hárkarlinn mjög sérstakur
þegar að þeir smakka hann.“
Hann er nú kannski ekki
það besta sem hægt er að
reyna á íslandi.
„Kannski ekki en þetta er
hluti af ykkur og þið hafið
varðveitt þessa hefð. Ég veit
að það er margt bragðþetra (
boði en hákarl en þetta er
partur af þjóðarhefðinni.
Frakkar eru líka mjög áhuga-
samir um álfa og tröll á ís-
landi en það er erfitt að fá ís-
lendinga til að tala um þá.
Fólk heldur kannski að ef
það viðurkenni að það trúi á
álfa muni útlendingarnir
halda að viðkomandi sé létt-
ruglaður. Ferðamennirnir
hafa heyrt sögur af því að
vegir hafi verið færðir til
vegna þess að ekki mátti
sprengja kletta sem taldir
eru álfabyggðir og þess
vegna spyrja þeir um álf-
ana,“ segir Marc Maillet.
Álfatrú Islendinga hefur
greinilega borist víða og er
líklega ágæt viðbót við ann-
að, sem hægt er að bjóða
erlendum ferðamönnum á
íslandi, og svona komum við
útlendingum fyrir sjónir. □
1. TBL. 199ó VIKAN 59
VIKAN í PARÍS