Vikan - 12.04.1999, Síða 17

Sigrún Halldórsdóttir og Hilni-
ar Kristcnsson o” lóunn (íiið-
niundsdóttir og Olafnr Griinz
niiufa á liiillin hvenær seni l'æri
gel'st og segjast alltal' skeinnita
sér jal'n vel í |)essnni góöa fé-
lagsskap.
Kjorn Sveinsson og Berg|iora M. Berg|iorsdotfir liafa verið
félagar frá árinu 1992, Þórdís Sigurgeirsdóttir og Eyjólf'ur
Baldursson voru yngst í hópniini þegar þau byrjiiðu árið 1977
og eru ennþá nicð þeini yngstu, Jón Eiríksson og Kagnhildur
Sandholt eru félagsnicnn síðan 1977 og Oli Olafsson og Hlíf
Þórarinsdóttir liafa verið nieð síðan 1992.
endalaust fundið upp á að
láta fólk gera. I Laufinu er alls
konar fólk úr öllum áttum,
með ólíka menntun og úr ólík-
um starfsgreinum, sem rennur
saman í einn stóran hóp.
Það var mikið um dýrðir á
25 ára afmælinu sem haldið
var í glæsilegum sal frímúrara
í Hafnarfirði. Boðið var upp á
þríréttaðan mat og afkomend-
ur félagsmanna sáu um
skemmtiatriði af margvísleg-
um toga. Félagsmenn eru dug-
legir að mæta á böllin en í
þetta sinn voru öll fyrri met
slegin. Talið berst að lokum
að því að hjónaskilnaðir séu
óþekkt fyrirbæri innan hóps-
ins. „Ég hef verið með frá
sem félagarnir eyða helgi
saman. Stjórnin velur
skemmtinefnd til þess að
halda utan um
skemmtanahaldið. „Það er
gaman að vera í
skemmtinefndinni," segja þeir
félagarnir. „Enginn kemst hjá
því að vera einhvern tíma í
skemmtinefnd og þannig
kynnist fólkið vel innbyrðis. í
nefndinni eru alltaf tvær
konur og tveir karlar þannig
að þarna er jafnréttið í heiðri
haft. Hver nefnd sér um tvær
skemmtanir og það er ótrúlegt
hvað skemmtinefndin getur
Vikan 17
böllin eftir að menn þeirra
féllu frá. Laufið er liður í því
að láta fólk skynja að lífið
heldur áfram þrátt fyrir allt og
það er gott fyrir félagsmenn
að vita að í hópnum eigi þeir
þéttan vinahóp og að þeir
þurfi ekki að klippa á tengslin
við vini sína þó að aðstæðurn-
ar breytist.“
upphafi," segir Sveinn. „Ég
man ekki eftir neinum hjónum
innan hópsins sem hafa skilið.
I hópnum eru tvær ekkjur sem
hafa haldið áfram að koma á