Vikan - 07.06.1999, Blaðsíða 47

legt aö hugsa til þess að fólkið byggi í ísn-
um. Seinna varð mér reyndar Ijóst að
þessi einfalda, frysta mynd segir meira um
lifnaðarhætti og hugarfar einnar þjóðar en
margar þykkar sagnfræði- og þjóðfræði-
bækur.
S: Fyrt rætt er um jökulinn, þá er hann líka
skemmtilega lýstur í sýningunni, allt eftir
því á hvaða tíma atburðirnir gerast. Og al-
mennt er lýsingin vel lukkuð.
A: Það má kannski nefna að það er verulegur
blæmunur á sýn-
erum orðin svo vön því að fá allt í
stikkorðaformi nú á dögum.
A: Þú vilt meina að þessi leið sé ákveðið mót-
vægi við það sem menn hafa viljað kalla
“andlegan macdónaldisma1', þ.e.a.s. and-
lega skyndibitadýrkun nútímans.
S: Laukrétt. Það er ekki oft sem íslensk leik-
hús krefjast þess að áhorfendur hafi
"wagnerískt" úthald.
A: Burtséð frá þeim Ingvari og Arnari, sem
mæðir auðvitað mest á í sýningunni, er
rétt að nefna að konurnar tvær, Steinunn
Ólína og Margrét Vilhjálmsdóttir, fara mjög
vel með þær persónur sem þeim er trúað
fyrir. Svipað gildir um flesta sem fara með
minni hlutverk í sýningunni. Leikurinn er
yfirleitt jafngóður, enda Ijóst að leikstjórinn
- sem er jú um leið annar höfundur leik-
gerðarinnar - veit upp á hár hvað hann vill.
Þeir eru heldur ekki margir sem kunna jafn
vel til verka á því sviði og Kjartan Ragn-
arsson.
S: Ég tek undir það. Kjartan setur alltaf sitt
glæsta höfundarmark á það sem hann
gerir. Það gildir um þessa sýningu eins og
aðrar.
ingunum tveimur.
Seinni hlutinn er -
eðli verksins sam-
kvæmt - mun dap-
urlegri, enda fer þá
að halla mjög und-
an fæti fyrir Bjarti
og fjölskyldu hans.
Það er spurning
hvort ekki hefði
mátt þjappa efninu
saman í eina langa
sýningu. Það orkar
alltaf tvímælis að
slíta verk í sundur
eins og þarna er
gert.
S: Á móti kemur að
það er að mörgu
leyti djörf tilraun að
hafa þetta tveggja
kvölda verk, auk
þess sem mér
finnst þessi skipt-
ing henta vel þeirri
umgjörð sem verk-
ið hefur fengið. Við
Vandaðir bílstölar
fyrir öll börn
0-36 kg.
ECE-R44-03
Protccts prccious life.
gæði - öryggi
Frábær hönnun á góðu verði!
Klapparstíg 27 • Sími: 552 2522
A: Einmitt. Ég held að hún hefði þar með get-
að fengið meiri slagkraft.
S: Auðvitað er það leið sem hefði hentað
þessu verki vel. Það sem dregur líka svo-
lítið broddinn úr efninu er mikill fjöldi söng-
atriða og endurtekin stef, eins og vofurnar
á heiðinni. Og hreyfilistin ýtir á köflum und-
ir það að verkið verði of mikið "show". Hins
vegar er tónlist Atla Heimis út af fyrir sig
mjög skemmtileg og það sama gildir um
hreyfingarnar sem slíkar. Þetta er bara
spurning um hlutföllin í sýningunni. Svo
má líka segja - og nú er ég komin í mót-
sögn við sjálfa mig - að jafn erfitt og harm-
rænt verk og Sjálfstætt fólk kalli á, að það
sé málað Ijósari litum og því sé lyft á svið-
inu. Sami þungi undirtónninn er og verður
alltaf til staðar í verkinu. Þess vegna má
líka segja að Kjartan og Sigríður hafi valið
mjög snjaila leið til að gera verkið aðgengi-
legra. Þetta er smekksatriði.
A: Já og nei. Ég held að það sé líka eitthvað
til sem heitir trúnaður við verkið sjálft. Og
þó að mér finnist höfundarnir ekki beinlínis
bregðast þessum trúnaði, þá er ég þeirrar
skoðunar að þau Kjartan og Sigríður hefðu
sýnt verkinu enn meiri trúnað með því að
hafa glæsileikann hófstilltari á köflum.
Hinu er svo ekki að neita að sýningin sem
slík er mikið augnayndi.
S: Þar hefur sviðsmyndin líka sitt að segja.
Hún er mjög táknræn og einföld.
A: Ég var reyndar sérstaklega hrifinn af því
hvernig Axel Hailkell notar jökulinn í sviðs-
myndinni. Alveg frá því að ég kynntist
Bjarti fyrst sem unglingur hefur það setið í
mér að fólk skyldi hafa þurft að klifra niður
í jökulinn til að geta heimsótt bóndann í
Sumarhúsum. Mér fannst alltaf óhugnan-