Vikan - 07.06.1999, Blaðsíða 8

Texti: Steingerdur Steinarsdóttir
Myndir: Anna Ingólfsdóttir
Stjórnmálaskörungur á Austurlandi
„ftttum fjögur 'V' og róleg ár en
491 pólitfkinnianur“
Að loknum kosningum er alltaf spennandi að velta fyrir sér nýjum þingmönnum sem að mestu
leyti eru óskrifað blað. Skyldu þeir reynast betur en þeir gömlu og hvaða mál koma þeir til með
að leggja áherslu á? Margir nýir þingmenn setjast á þing nú í haust. Þeirra á meðal er Þuríður
Backman á Egilstöðum. Nú, þegar úrslitin eru Ijós, hvernig líst henni á að setjast á þing?
el, ég hef kynnst
störfum þingsins
sem varaþingmaður
og haft þar stutta viðkomu
sjö sinnum áður og kvíði
ekki þingstörfunum sem
slíkum. Það er hins vegar
allt sem er í kringum starfið
og reyndi ekki á við stuttar
innkomur, eins og allur erill-
inn, svo og búseta á tveimur
stöðum sem er nýtt fyrir
mér. Við hjónin ætlum ekki
að flytja suður svo ég hef í
sjálfu sér lítinn áhuga á að
kaupa aðra íbúð en það
kann að verða eini valkost-
urinn því leigumarkaðurinn
er svo erfiður í Reykjavík.
I sjálfu sér vann ég í þess-
ari kosningabaráttu með
það í huga að safna sem
flestum atkvæðum, en í
óvissu um að ná sjálf kjöri.
Ég fór í þetta eins og hvert
annað verkefni og gerði
áætlanir með það í huga.
Við renndum svolítið blint í
sjóinn þegar verið var að
spá fyrir um úrslit. Ég taldi
sjálf að mest von væri um að
Steingrímur J. Sigfússon og
Ögmundur Jónasson næðu
inn og hugsanlega fengjum
við 3 - 4 þingmenn yfir allt
landið.”
Þuríður hlýtur þá að vera
ánægð með úrslitin sem
greinilega fóru fram úr
hennar björtustu vonum.
Hún er hjúkrunarfræðingur
að mennt, þessi kona sem
nýtur fylgis og trausts Aust-
firðinga og það kemur örlít-
ið á óvart að hún er aðflutt á
Egilstöðum.
„Ég og maðurinn minn,
Björn Kristleifsson arkitekt,
erum Reykvíkingar. Fyrir
sextán árum vorum við orð-
in þreytt á streitunni í borg-
inni og vildum lifa fjöl-
skylduvænna og rólegra lífi.
Við vorum bæði mikið í fé-
lagsstörfum, hann fyrir
Arkitektafélagið og ég fyrir
Hjúkrunarfélagið. Við
ákváðum að flytja út á land
og vildum búa þar sem
menntaskóli væri til staðar
því við gátum ekki hugsað
okkur að senda börnin
burtu í heimavist, en elsta
barnið okkar var þá að byrja
í menntaskóla. Valið stóð
því milli Isafjarðar, Akur-
eyrar og Egilsstaða. Á Ak-
ureyri voru starfandi arki-
tektar svo við töldum að
möguleikarnir væru meiri
hér fyrir austan.
Við áttum hér síðan, eins
og maðurinn minn segir,
ágætis fjögur ár en svo lenti
ég bæði í lands- og bæjar-
málapólitíkinni."
Þuríður hefur mikinn
áhuga á umhverfismálum og
hún átti sæti í bæjarstjórn
Egilsstaða á síðasta kjör-
tímabili þegar mótuð var
umhverfisstefna fyrir bæjar-
félagið en Egilsstaðir voru
fyrsta íslenska sveitarfélagið
til að móta slíka stefnu og
hrinda henni í framkvæmd.
„Umhverfismálin, eru
held ég bara, í genunum. Ég
hef alltaf haft áhuga á rækt-
un og notið þess að vera í
fögru umhverfi. Við höfðum
ekið í gegnum Egilsstaði
þegar við fórum hringinn
eitt sinn og að okkar mati
bar staðurinn af fyrir nátt-
úrufegurð og vinalegt, þægi-
legt umhverfi. Hér er veður-
sæld mikil, gott að vera með
börn og því er þannig háttað
með landslag hér að það
bíður upp á mikla mögu-
leika.
Ég er mjög ánægð með að
að hafa átt þess kost að vera
meðal frumkvöðla að mótun
stefnu í umhverfismálum. í
dag eru sveitarfélög hvött til
að móta stefnu í þessum
málum og í raun vinna að
stefnumótun til nýrrar aldar.
Við, hér á Egilsstöðum og
öllu Fljótsdalshéraði, erum
heppin því hér býr metnað-
arfullt og áhugasamt fólk.
Þetta er láglaunasvæði og
hér eru engin stórfyrirtæki
svo það er mannlífið og um-
hverfið sem lokkar og held-
ur í fólkið. Hér er öflugt
tónlistarlíf og rótgróið leik-
félag og virkt félagslíf á
ýmsum sviðum. Yngsti son-
ur okkar er hér í söngnámi
og tekur þátt í Óperustúdíó-
Þuríður segir konur á sínum aldri lang-
bestu vinnukraftana. Þjóðfélagið ætti að
átta sig á hversu rangt það sé að telja
þær búnar að skila sínu hlutverki.
8 Vikan