Vikan - 07.09.1999, Qupperneq 12

Eg var öll tand-
urhrein sem er
ákaflega undar-
legt þvi bílinn lá
a hlið ofan í
skurði og var
eitt moldarflag.
Ég verð stundum vör við
eitthvað. Ég finn hluti svo-
lítið á mér og tveir bræður
mínir eru skyggnir. Ég er
mikið að hugsa um að fara
til miðils því mig langar að
vita nákvæmlega hvað gerð-
ist í slysinu. Einnig vil ég
gjarnan vita hvort þessi til-
finning mín að vakað hafi
verið yfir mér sé rétt.“
Að hafa tvisvar staðið
frammi fyrir dauðanum
hlýtur að hafa mikil áhrif á
einstaklinginn ekki hvað síst
þegar um hraustan ungling
er að ræða enda fæstir sem
leiða hugann að hverfulleik
lífisins á þeim aldri. Hvernig
augum lítur Guðrún lífið og
tilveruna eftir þessa reynslu
sína?
„Ég hef talsvert aðra lífs-
sýn en ég hafði. Ég er fyrst
og fremst þakklát fyrir að
vera á lífi. Sérstaklega eftir
fyrra slysið því þá munaði
svo litlu. Ég met einnig
nfjölskylduna meira en
áður og minnist þess
með mikilli hlýju að
mamma, Baldur bróðir
minn, Óli Sævar kærasti
minn og pabbi hans biðu
mín öll á sjúkrahúsinu á
Akranesi þegar ég kom
þangað eftir bílslysið. Það
þótti óskaplega gott. En ég
ætla að vona að nú sé þetta
búið og ég þurfi ekki að
lenda í fleiri óhöppum. Ég
hef stundum gert að gamni
mínu og spurt: „Hvað
næst?“ eða sagt ættingjum
að ef ég eigi eftir að deyja
þá fari ég með miklum
hvelli og glæsibrag.“
yggisbeltinu. í raun er það
alveg undarlegt að mér
hafi tekist það með hand-
legginn úr lið. Bíllinn var al-
gjörlega ónýtur og sennilega
hefur hann farið eina veltu
áður en hann lenti í skurðin-
um. Miðað við hvernig hann
leit út er kraftaverk að ég
meiddist ekki meira. Ég fer
ekki ofan af því að einhver
var með mér þetta kvöld og
hélt yfir mér verndarhendi.
Svo mikið er víst að ég er
ekki feig því ég hef verið
einstaklega heppin.“
og hún skildi við.
Ég fór fram og sá
mömmu standa í svaladyr-
unum heima. Þetta var
snemma að morgni og
mamma spurði mig hvort ég
vildi ekki sofa lengur en ég
sneri við og fór grátandi inn
í herbergið mitt. Mamma
vildi vita hvað væri að og ég
sagði henni að amma væri
dáin. Mamma var þá nýbúin
að fá fréttirnar en ætlaði
ekki að segja mér þær strax.
Það var eins og amma kæmi
til að kveðja mig þessa nótt.
Einhver vakir yfir mér
Guðrún þakkar yfirnátt-
úrulegum öflum björgun
sína en hverjir eru verndar-
englarnir sem vaka yfir
henni?
„Það er annaðhvort amma
eða systir hennar. Ég held
helst að það sé amma. Þegar
hún dó árið 1991 dreymdi
mig nákvæmlega hvernig
dauða hennar bar að og ég
vaknaði upp á sömu stundu
12 Vikan