Vikan


Vikan - 07.09.1999, Blaðsíða 19

Vikan - 07.09.1999, Blaðsíða 19
sem hefur það áhugamál að gleðja ferðamenn. Meira metinn á fámennum stað „Hérna fæ ég miklu meiri útrás fyrir sköpunargleðina en ef ég byggi í Reykjavík. Það réði töluverðu um það að ég flutti aftur heim. Einnig það að á þetta fá- mennum stað er maður miklu meira metinn, maður týnist ekki í fjöldanum. Hér er rólegt og fallegt og stutt í allt.“ Albert vill vera laus við skarkalann en hann tek- ur það jafnframt fram að hann sæki nokkuð til Reykjavíkur. „Eftir að ég flutti er ég duglegri en áður að sækja ákveðna viðburði í Reykjavík. Ég fer miklu meira á listsýningar og læt hlutina ekki fara fram hjá mér eins og kom gjarna fyrir þó maður vissi af þeim.“ Hann lætur hlutina heldur ekki fara fram hjá sér á Fá- skrúðsfirði. Fyrir utan það að skreyta fjörðinn með lit- ríkum og öðruvísi listaverk- um hefur hann tekið sér ýmislegt fyrir hendur. M.a. hefur hann skipu- lagt vinsælar gönguferð- ir upp á nokkur fjalla Fáskrúðsfjarðar á 17. júní ,staðið fyrir Is- landsmeistara- Við vinnu á Alberti frænda. Það er nóg að gera í liár- greiðslunni hjá Alberti og kemur fólk hvaðanæva að til að setjast í stólinn hjá honuin. keppni í sveskju- steinaspýtingum og hann hefur tekið þátt í und- irbúningi Franskra daga j,--, sem haldnir eru árlega og miða að því að fá brottflutta Fáskrúðsfirðinga og ferða- fólk til að heimsækja fjörð- inn. Þó Albert hafi mikið að gera er framtíð hans ekki falin í því að búa á Fá- skrúðsfirði. „Nei, alls ekki,“ segir hann þegar komið er inn á hárgreiðslustofu Al- berts frænda og búið er að skoða klósettið og regn- bogasteininn á leiðinni inn í kaup- staðinn. „Þetta er tímabund- in búseta. Ég lít þannig á að gott sé að reyna ýmsa hluti, prófa reglulega eitthvað nýtt. Ég ætla mér þó að vera hérna eitthvað áfram en annars er fram- haldið óráðið eins og með listaverk- in. Það má ekk- ertláta uppi.“ Þær eru brosmildar og ja- kvæðar þessar. Albert hef- ur málað á heyrúllur í fjög ur sumur og segir það ein- göngu gert til að gleðja augu ferðamanna. Texti: Halla Bára Gestsdóttir Myndir: Gunnar Sverrisson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.