Vikan - 26.10.1999, Qupperneq 15

Mín
tillaga er sú að þeir fáu sem eftir eru
án GSM-síma hugsi sig tvisvar um
áður en þeir æða út í búð til að kaupa
síma. Er virkilega nauðsynlegt að hægt
sé að ná í alla, alls staðar, alltaf? Og
svona að lokum...ó,ó, síminn minn er
byrjaður að hringja, ég get ekki haldið
áfram!
byggingunni nú til dags, ekki satt?
GSM-síma sölumenn halda því fram
að símarnir bæti samskipti fólks í þessu
tækniþjóðfélagi okkar en það er hreint
ekki satt. Nú eru bara fleiri númer sem
fólk reynir að komast hjá að hringja í.
Ef ekki væru til GSM-símar þyrfti
maður ekki að horfa upp á vesalings
stelpurnar og strákana á skemmtistöð-
unum sem endalaust eru að athuga
skilaboðin á símanum sínum til
að sjá hvort kærastinn eða
kærastan hafi hringt. Og eru
síðan ekki viðmælandi
allt kvöld-
ið af
reiði ef viðkomandi hefur ekki haft
samband.
Ég lenti nú líka einu sinni í því að
hringja í vinkonu mína til að fá hana
með mér á kaffihús til að drekka
cappuchino og þá var hún þegar stödd
á kaffihúsi og að drekka
cappuchino...bara í París!
Þegar ég læt mig dreyma um GSM-
símalaust samfélag þá dreymir mig um
að þurfa aldrei aftur að heyra í mann-
eskju í bíó vera að panta pizzu eða að
þurfa að horfa upp á
gellurn-
rækt-
inni á
hlaupa-
brautinni
segja í sím-
ann, „52
kaloríur og brennslan heldur áfram." í
draumnum mínum þarf ég ekki alltaf
að vera með símanúmerabók á stærð
við Freemannssölulistann meðferðis
þannig að ég hafi nú örugglega síma-
númerin hjá öllum. Sérstaklega ef að
,mér dettur skyndilega í hug að
■ hringja í manneskju sem ég
Itala einungis við tvisvar á ári.
|pað er líka einstaklega pirr-
andi þegar maður hringir heim í fólk
og það segir , „Æ-i hringdu í gemsann
minn það hringir aldrei neinn í hann."
Og ekki dettur þessu fólki í hug að
kannski hefði það bara ekki þurft á
svona tæki að halda.
Talaði við sjálfan sig í símann
Svo var það maðurinn sem stóð inni
í banka í höfuðborginni og var í óða-
önn að tala í GSM-símann. Símtalið
virtist vera mikilvægt af svip mannsins
að dæma. Allt í einu byrjar svo síminn
hans að hringja, í miðju „símtali".
Hann hafði þá ekki verið að tala við
neinn, heldur vildi
hann bara að
reyna sýnast
að vera svo-
lítið „cool",
eins og allir
hinir.
Hversu hall-
ærislegt getur
fólk eiginlega
orðið?
ítríðu
Það er náttúrulega svo auðvelt að týna
skólasystkinum sínum í sjálfri skóla-
Vikan 15