Vikan - 30.11.1999, Blaðsíða 7

Gaman að alast upp í
Bombay
Pað var gaman að alast upp
í Bombay. Chix átti mikið af
vinum og naut lífsins. Hún
hefur alltaf átt sér eldri vini og
heldur því fram að hún hafi
þroskast hraðar en jafnaldr-
arnir - hver svo sem ástæðan
sé fyrir því. Chix talar að sjálf-
sögðu hindi auk enskunnar
sem hún segir vera sitt fyrsta
mál þar sem hún talaði hana
að mestu leyti fram að 6 ára
aldri. Hún var fljót að ná tök-
um á hindi eftir að hún kom
aftur til Bombay enda var hún
enn nógu ung til að meðtaka
„nýtt" tungumál án nokkurrar
fyrirhafnar. Hún hlær og segir
að það sé ekki jafn auðvelt að
læra íslenskuna en hún sé í ís-
lensku fyrir útlendinga í
Námsflokkunum. Námið
gangi frekar hægt svo vægt sé
til orða tekið!
I ágústlok kom Chix hingað
ásamt móður sinni og fóstur-
föður, sem er franskur og
vinnur í franska sendiráðinu.
Ætlunin er að vera hér í þrjú
til fjögur ár. Mamma hennar
er, eins og áður segir, blaða-
maður. Hún fór í blaða-
mennsku fyrir einskæra tilvilj-
un fyrir um 20 árum og hefur
síðan unnið á mörgum blöð-
um í Bombay. Hún settist
reyndar í helgan stein fyrir
stuttu en þá var hún ritstjóri
tímarits í Bombay og vildi
hætta á „toppnum".
„Mamma átti mjög erfitt
uppdráttar í blaðamennskunni
á Indlandi vegna þess að hún
er kona og einmitt þess vegna
er svo frábært að geta státað
af því að hún var ein af aðeins
þremur kvenritstjórum á Ind-
landi,” segir Chix með stolti
og brosir um leið.
Vill mynda villt dýr í
Afríku
I haust hóf Chix nám í
ensku við Háskóla íslands en
hana langar til að vinna sem
ljósmyndari og jafnvel kvik-
myndagagnrýnandi í framtíð-
inni. Draumurinn er að vinna
fyrir National Geographic og
fara meðal annars til Afríku
og taka myndir af villtum dýr-
um. En samkeppnin er mikil í
ljósmyndun og blaðamennsku
og því ákvað hún að taka fyrst
BA próf í ensku.
Þegar ég spyr hana hvernig
menntunin sé á Indlandi er
hún fljót til svars og segir hana
ansi lélega. Mjög oft séu kenn-
ararnir í verkfalli vegna lé-
legra launa. Skólakerfið bygg-
ist upp á tíu árum í barna-
skóla, tveimur árum í eins
konar menntaskóla og svo
þremur árum í háskóla. Þó svo
að þrjú síðustu árin séu á há-
skólastigi dugi alls ekki að
ljúka einungis slíku námi.
Kennslan sé léleg og sam-
keppnin hörð á vinnumarkað-
inum svo betra sé að hafa
meiri menntun en minni. Þó
svo að nokkra góða skóla sé
að finna á Indiandi sé það að-
allega kennslan sem sé léleg.
Chix kláraði tvö ár af þremur í
háskóla í Bombay. Henni var
þó ráðlagt í Háskólanum hér
að byrja á byrjuninni vegna
þess hve léleg mennt-
unin væri á Indlandi.
Hún segir að almennt
sé ekki mikill áhugi
meðal ungs fólks að
mennta sig og ennþá sé
sá hugsunarháttur ríkj-
andi hjá ungum stúlk-
um að best sé að giftast
ríkum manni, eignast
fínt hús, helst fjóra bíla,
þrjú börn og mikið af
skartgripum. Konur
eigi ekki að vinna úti
heldur einungis að
hugsa um fjölskylduna.
Pessi hugsunarháttur er
hægt og hægt að hverfa
en þó mjög algengur
enn.
„Ég þoli ekki þennan
hugsunarhátt. Mig
langar til að eiga minn
starfsframa, gera það
sem mig langar til þeg-
ar mig langar til þess. Mér
finnst sorglegt að hugsa til
þess að ég á vinkonur sem
giftust um tvítugt, þessum svo-
kallaða fyrirmyndarmanni, og
eiga ekki eftir að njóta þess að
vinna úti og vera sjálfstæðir
einstaklingar."
Fámennið þægilegt og
fólkið skemmtilegt
Chix á ekki erfitt með að
svara hinni sígildu spurningu
um hvernig henni líki ísland.
Hún dýrkar landið. Henni
finnst veðrið til dæmis alveg
frábært. Hún er ekki mikið
fyrir hitann á Indlandi og fór
ekki út fyrir hússins dyr í
Bombay án þess að fara beint
í loftkældan bílinn sinn. Hún
segist verða alveg brjáluð í
skapinu í hita og þess vegna sé
íslensk veðrátta á réttri
bylgjulengd fyrir hana. Chix
finnst einnig mikill munur að
fólk sé svo fátt á íslandi. „Það
er „lúxus" að þurfa ekki að
horfa upp á endalaust mann-
haf streyma eftir götunum."
Þetta afslappaða þjóðfélag,
sem okkur íslendingum finnst
Cliix i Sareé, inclver
húningi, sem koniir
allega við liátíðleg t
alveg nógu stressandi, er ynd-
islegt að hennar mati.
-Hvernig finnst þér Islend-
ingar?
„Pað kom mér á óvart hve
fljót ég var að eignast hér vini.
Ég var búin að ímynda mér að
íslendingarnir væru svo lokað-
ir að ég ætti eftir að eiga í
miklum vandræðum með að
kynnast fólki. Ég er hins vegar
svo heppin að á þessum stutta
tíma, sem ég er búin að vera
hér, hefur ekki liðið ein ein-
asta helgi sem ég hef orðið að
sitja ein heima. Og þó svo að
ég sé ekki búin að vera hér
lengi þá finnst mér ég hafa
Vikan 7