Vikan - 30.11.1999, Blaðsíða 14

Hildur og
Steinþór búa
ásamt þrem-
ur dætrum
sínum í
reisulegu himinbláu húsi við
Brimnesveginn á Flateyri.
Hildur er fædd og uppalin í
Reykjavík og bjó í Stokk-
hólmi áður en hún flutti til
Flateyrar. En hvernig vildi
það til að borgarstúlkan
flutti vestur á firði?
„Ég fór í líffræði í háskól-
anum fljótlega eftir stúd-
entspróf og síðan í fram-
haldsnám til Svíþjóðar og
var þar í fjögur ár. En ég hef
lengi verið tengd Vestfjörð-
um því móðir mín er búin að
búa á Mýrum í Dýrafirði
síðan 1983. Það stóð samt
aldrei til að ég flytti hingað
en sumarið '92 tóku örlögin
í taumana. Þá var ég í fríi á
Mýrum og brá mér á kór-
tónleika. Steinþór söng ein-
söng með kórnum og það er
skemmst frá því að segja að
mér leist svo vel á hann að
ég fór á alla tónleika kórsins
sem haldnir voru á meðan á
fríinu stóð! Við skrifuðumst
á það sumar og um haustið
urðu straumhvörf í sam-
bandinu en þá dreif Stein-
þór sig í heimsókn til mín.
Það var dálítið óvænt því að
hann var í sumarleyfisferð í
Portúgal þar sem hann nán-
IÞað fyrsta sem
Iflestum dettur í
liug Uegar minnst
er á Vestfirði er
Isnjofloðin, fisk-
vinnsla, fólks-
nlótti eða kannski
göngin frægu á
milli Flateyrar,
Suðureyrar og
ísafjarðar. Fáum
kæmi til hugar að
Itengja Vestfirði
við austur-
lenska lúxus-
sveppi, en ný-
lega hófu Hild-
ur Halldórs-
dóttir og Stein-
öór Bjarni
Kristjánsson
ræktun shiíta-
kesveppa í Ön-
undarfirði,
skammt innan
kiið Flateyri.
Hildur er „að
Isunnan" en
starfar nú á
Ifullu við
svepparæktina
lyrir vestan.
14 Vikan
ast stakk af, sleppti síðustu
vikunni, flaug til Stokk-
hólms og dvaldi hjá mér í
sex daga. Þá var ekki aftur
snúið þannig að þegar ég
kom heim í jólafrí ákváðum
við að gifta okkur. Hann
heimsótti mig um páskana
og 8. júní kom ég heim með
brúðarkjólinn í farangrin-
um.
Við giftum okkur svo í
litlu kirkjunni á Mýrum
rúmri viku síðar."
Menning utan
höfuðborgarinnar
Hildur hefur orðið vör við
fordóma landsmanna gagn-
vart Vestfjörðum og hún
segir að það hafi komið flatt
upp á ættingja sína og vini
að hún skyldi flytja úr stór-
borginni og setjast að í
þorpi.
„Sumir voru einfaldlega
mjög hneykslaðir á mér og
skildu ekki hvernig ég gat
hugsað mér að grafa mig
þarna norður í þessu rass-
gati. Margir hafa samt skipt
um skoðun, fólk sér að mér
líður ljómandi vel hérna og
skilur þetta þá betur. Ann-
ars er ég búin að búa hérna í
sex ár og er hætt að nenna
að réttlæta búsetu mína.
Þetta er mitt val og ef fólk
getur ekki sætt sig við það
þá er ekkert við því að
gera."
Hún segir að menningin
sé síst minni á Vestfjörðum
en í Reykjavík og á erfitt
með að skilja af hverju svo
margir geta ekki hugsað sér
að búa utan höfuðborgar-
svæðisins. Hildur tekur virk-
an þátt í menningarlífinu