Vikan - 29.08.2000, Síða 2

Tveir félagar sem áttu verslun
saman ákváðu að hafa alltaf út-
sölu í gangi til að laða til sín
viöskiptavini. Þeir settu ein-
hverja hluti á útsölu í hverj-
unr mánuði og það var al
veg sama hvað var í boði,
alltal' kom furðuleg,
gömul kona og keypti
eitt stykki. Félagarnir
voru farnir að henda
gaman að konunni á
laun.
Svo kom að því að
þeir ákváðu að breyta til
og hætta útsölunum.
Þrátt fyrir það kom gamla
konan og gekk beint að „út-
söluhorninu“ í búðinni. Flún
leit í kringum sig og spurði
hvað væri á útsölunni núna.
Mennirnir tveir glottu hvor fram-
an í annan og annar svaraði. „Það eru
asnar“. Gamla konan leit á þá og sagði:
„Það hlýtur að ganga vel hjá ykkur í þessum
mánuði fyrst það eru bara tveir eftir.“
Breti, Skoti og íri fóru saman á pöbbinn og fengu sér sína
kolluna hver. Þegar þeir voru sesti
komu þrjár flugur og lentu í bjórkollun
um þeirra. Það varð uppi fótur og fit
við borðið; Bretinn tók
sína kollu og hellt
bjórnum í vaskinn en
Skotinn hljóp og náði
sér í skeið, veiddi fluguna
upp úr og fékk sér síðan
sopa. Irinn stakk fingrunum nið
ur í kolluna, tók fluguna upp á
öðrunr vængnum, hristi
hana og öskraði
„Skyrptu þessu út úr
þér, strax!
Hvað er það sem hefur fjóra fætur en engin eyru?
Hundur Mike Tysons.
Maður nokkur fór með hundinn sinn út að ganga. Hanr
gleymdi sér augnablik í garðinum og fyrr en varði var hund
urinn stunginn af. Maðurinn var gersamlega miður sín og hljóp
út á gangstéttina til að leita að hundinum. Hann stökk að konu
sem kom gangandi í áttina að honum, greip um axlir hennar
og spuröi með æðisglampa í augum: „Sástu nokkuð terríer-
tík á leiðinni? Ég er búinn að týna henni!“ Konunni
brá og hún stundi upp: „Ég veit það ekki, ég
þekki ekki þessa japönsku bíla í sundur“